Yvette Brind'Amour

Yvette Brind'Amour Biografia
Narodziny 30 listopada 1918
Montreal
Śmierć 4 kwietnia 1992 (przy 73)
Pogrzeb Cmentarz Notre-Dame-des-Neiges
Narodowość kanadyjski
Czynność Aktorka
Inne informacje
Nagrody Molson
Companion of the Order of Canada Award
Archiwa prowadzone przez Biblioteka Narodowa i Archiwa Quebecu (P857)

Yvette Brind'Amour (ur. W Montrealu dnia30 listopada 1918 - 4 kwietnia 1992) była aktorką z Quebecu . Wraz ze swoją przyjaciółką Mercedes Palomino założyła Théâtre du Rideau Vert .

Biografia

Młodość i początki

Yvette Brind'Amour urodziła się w Montrealu dnia30 listopada 1918i dorastał w zamożnej rodzinie. Jej ojciec jest dziennikarzem anglo-montrealskiego dziennika The Gazette . To przede wszystkim taniec, który wzbudza zainteresowanie Yvette Brind'amour. Dlatego rozpoczęła naukę tańca w Montrealu pod kierunkiem Maurice Lacasse-Morenoff i jako tancerka brała udział w recenzjach wydawanych przez Gratien Gélinas . Studiuje dramat u Yvonne Duckett (Madame Audet). Po wojnie wyjechała do Paryża i pobierała lekcje dramatu u Charlesa Dullina i René Simona.

Yvette Brind'Amour bardzo szybko zaangażowała się w nowe trendy na scenie teatralnej w Montrealu . W 1943 roku brała udział w tworzeniu Théâtre de l'Équipe przez Pierre'a Dagenais , który miał bogatą (1943-1948), ale owocną historię. Tak więc w 1946 roku w drużynie Brind'Amour zagra Huis clos przed Jean-Paulem Sartre , a następnie przejedzie przez Montreal.

Zielona kurtyna

W 1948 roku, w towarzystwie swojej przyjaciółki Mercedes Palomino , Yvette Brind'amour została współzałożycielką Théâtre du Rideau Vert , teatru powołanego na dziekana teatrów w Quebecu, który ponad siedemdziesiąt lat po jego powstaniu Fundacja kontynuuje swoją działalność.

Od 1948 roku aż do swojej śmierci w 1992 roku Brind'amour przejął kierownictwo Rideau Vert wraz z Mercedes Palomino. WLuty 1949, Green Curtain przedstawia swoją pierwszą produkcję, dramat Les Innocentes przez Lillian Hellman , dość odważnych wybór na czas od okazje grać z kobiecego homoseksualizmu. Brind'amour gra jedną z głównych ról, a także podpisuje inscenizację spektaklu. To pod kierownictwem Brind'amour i Palomino w 1968 roku Rideau Vert stworzył dramatyczną komedię Les Belles-sœurs Michela Tremblaya, uważaną za przełomowy moment w historii dramaturgii Quebecu. Tandem będzie miał również szczęśliwe dłonie w 1973 roku, kiedy Rideau Vert oferuje La Sagouine , monolog teatralny akadyjskiej autorki Antonine Maillet, która jest również randką .

Wśród ról że Brind'Amour będzie przechowywać do Rideau Vert, możemy zacytować tytułowe role w Ondine przez Giraudoux (1951) i Antygona przez Jean Anouilh (1952), jak również te z Marianne w Les Caprices de Marianne de Musset (1958 ), hrabina w The Happy Stratagem przez Marivaux (1964), Ruth The Return of Harold Pinter (1971), Maude w Harold i Maude przez Colin Higgins (1979), Amanda w Szklanej menażerii przez Tennessee Williams (1982) i pani Frola w Prawdzie dla wszystkich Pirandello (1985). Pojawiła się na scenie po raz ostatni w 1990 roku w komedii sobotę, niedzielę i poniedziałek przez Eduardo De Filippo .

Życie prywatne

W 1950 roku wyszła za mąż za Louisa-Marie Le Gouriadec, lepiej znanego pod pseudonimem Paul Gury (1888-1974), aktora, autora i reżysera pochodzenia bretońskiego, który był dyrektorem Teatru Narodowego w Montrealu .

Jego pochówek znajduje się na cmentarzu Notre-Dame-des-Neiges w Montrealu.

Archiwa Yvette Brind'Amour są przechowywane w BAnQ Vieux-Montréal of Bibliothèque et Archives nationales du Québec .

Filmografia

Kino

Telewizja

Film telewizyjny
  • 1970  : Dom ... pewnego dnia ...  : Dominique
  • 1987  : Shades of Love: The Granat Princess  : Princess Theodora
  • 1988  : No Blame  : Margaret '
Serial telewizyjny

Korona

Uwagi i odniesienia

  1. „  Yvette Brind'Amour Fonds - ArchivesCanada  ” , na archivescanada.accesstomemory.ca (dostęp 18 kwietnia 2016 )
  2. Katalog osób pochowanych na cmentarzu, którzy zaznaczyli historię naszego społeczeństwa , Montreal, Cmentarz Notre-Dame-des-Neiges, 44  s.
  3. Kolekcja Yvette Brind'Amour (P857) - Biblioteka Narodowa i Archiwa Quebecu (BAnQ).

Linki zewnętrzne