Yrjö Vaisälä

Yrjö Vaisälä Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 6 września 1891 r
Kontiolahti
Śmierć 21 lipca 1971(w wieku 79 lat)
Rymättylä
Pogrzeb Cmentarz w Turku
Narodowość fiński
Trening Uniwersytet w Helsinkach
Uniwersytet w Turku
Zajęcia Astronom , esperantysta , profesor uniwersytecki , fizyk , meteorolog
Rodzeństwo Kalle Väisälä
Vilho Väisälä
Väinö Väisälä ( d )
Dziecko Marja Väisälä ( w )
Inne informacje
Pracował dla Obserwatorium Tuorla
Ruch Ruch esperanto
Kierownik Anders Severin Donner ( w )
Podstawowe prace
Odkrywca planetoid ( d )
Väisälä lapsuuskoti muistolaatta.jpg Tablica pamiątkowa na domu młodzieżowym braci Väisälä.

Yrjö Väisälä ( wymawiane w języku fińskim [ y . R j ø ʋ æ i . S æ . L æ ] ) (ur.6 września 1891 rw Kontiolahti - zmarł dnia21 lipca 1971w Rymättylä ) był fińskim astronomem i fizykiem .

Jego bracia Kalle Vaisalä (matematyk) i Vilho Vaisälä (meteorolog) odnieśli sukces we własnych dziedzinach studiów; jego bratanek Jussi Vaisälä , syn Kalle, jest emerytowanym profesorem matematyki.

Był także zagorzałym zwolennikiem Esperanto i miłośnikiem żeglarstwa .

Jego główne osiągnięcia dotyczyły optyki , ale był również bardzo aktywny w geodezji , astronomii i metrologii optycznej. Miał nawet czuły przydomek: Magik z Tuorla (Obserwatorium i Laboratorium Optyczne), a istnieje książka o tym samym tytule (po fińsku), która opisuje jego pracę.

Optyczny

Opracował kilka metod pomiaru jakości elementów optycznych, a także wiele praktycznych metod ich wytwarzania.

Umożliwiło to budowę niektórych starszych pomieszczeń Schmidta wysokiej jakości, szczególnie wersji „spłaszczonego pola” znanej pod nazwą Pokój Schmidta-Väisälä  (w) .

Profesor Yrjö Väisälä opracował koncepcję identyczną z koncepcją Bernharda Schmidta , nie publikując jej. Wspomniał o tym tylko w notatkach z wykładów w 1924 roku z adnotacją: „problematyczna sferyczna powierzchnia ogniskowa”.

Gdy zobaczył artykuł Schmidta, szybko posunął się do przodu i „rozwiązał” problem spłaszczania pola, umieszczając podwójnie wypukłą soczewkę nieco przed uchwytem filmu (w latach 30. filmy astronomiczne były kliszami filmowymi; szkłem); ale patent został mu odrzucony z powodu zbyt poważnych zniekształceń obrazu. Powstały system nazywa się komorą Schmidta-Väisälä lub czasami komorą Väisälä (to rozwiązanie nie jest idealne, ponieważ obrazy o różnych kolorach powstają w nieco innych miejscach).

Dowiedziawszy się, że stracił pierwszeństwo wynalazków, Väisälä zrozumiał, że lepiej publikować również projekty, nawet jeśli „nie są one całkiem doskonałe…”

Profesor Väisälä wykonał małe urządzenie testowe składające się z 7 luster ułożonych w mozaikę na sztywnej stalowej ramie. Jednak struktura ta okazała się niemożliwa do ustabilizowania za pomocą prostych stałych ustawień, a następna próba użycia na Teleskopie Wielolustrowym wykorzystywała aktywne sterowanie.

Geodezja

W latach 1920-1930 Finlandia wykonała pierwsze precyzyjne łańcuchy triangulacyjne, a do tworzenia szczytów z dużych odległości profesor Väisälä zaproponował zastosowanie lamp błyskowych instalowanych na balonach na wysokości 5 lub 10  km lub na dużych rakietach z fajerwerkami.

Pomysł polegał na zmierzeniu dokładnego położenia lampy błyskowej w stosunku do gwiazd tła i poznaniu dokładnego położenia komory fotograficznej, aby wywnioskować z tego dokładne położenie innej komory. Wymagało to aparatów szerokokątnych o jakości nieosiągalnej w tamtych czasach i pomysł został porzucony.

Później profesor Väisälä opracował metodę mnożenia optycznej długości odniesienia w celu precyzyjnego określenia długości linii bazowych stosowanych w łańcuchach triangulacyjnych. Kilka takich linii bazowych zostało stworzonych w Finlandii na potrzeby drugiej kampanii triangulacji wysokiej precyzji w latach 50. i 60. XX wieku.

GPS sprawił, że te metody stały się przestarzałe.

Profesor Väisälä opracował również doskonałe narzędzia do pomiaru położenia osi obrotu Ziemi poprzez budowę teleskopów zenitalnych, aw latach 60. Obserwatorium Tuorla było jednym z pierwszych, które śledzą położenie Ziemi Biegun Północny.

Od lat osiemdziesiątych radioastronomia umożliwiła zastąpienie monitorowania położenia osi obrotu Ziemi wykorzystaniem kwazarów jako „stałego tła” .

W przypadku tych teleskopów zenitalnych profesor Väisälä podjął również jedną z pierwszych prób wytworzenia zwierciadeł z ciekłej rtęci (zwierciadła te wymagają niezwykle stabilnych prędkości obrotowych, które można było uzyskać dopiero pod koniec lat 90.).

Astronomia

Wielki teleskop Schmidta-Väisälä , który zbudował, był używany na Uniwersytecie w Turku do poszukiwania asteroid i komet . Jego grupa badawcza odkryła 7 komet i 807 asteroid.

Na potrzeby tej dość ważnej fotograficznej eksploracji profesor Väisälä opracował również proces polegający na wykonaniu dwóch ekspozycji na tej samej płycie w odstępie 2-3 godzin i nieznacznym przesunięciu tych obrazów. Każda para kropek, która różniła się od tła, przesunęła się i wymagała uzupełniających zdjęć. Ta metoda podzielona przez 2 zużycie kliszy w porównaniu do metody „porównania przez miganie” (w języku angielskim porównywanie migania ), gdzie płyty są naświetlane raz i porównywane szybko z operatorem najpierw, a następnie przy drugiej ekspozycji (stosowano na przykład porównanie przez miganie znaleźć Plutona ).

Yrjö Väisälä odkrył w szczególności komety okresowe 40P / Väisälä i 139P / Väisälä-Oterma (ta ostatnia została odkryta wspólnie z Liisi Oterma i po raz pierwszy sklasyfikowana jako asteroida 1939 TN).

Wydział Astronomii Uniwersytetu w Turku nosi nazwę VISPA: Väisälä Institute for Space Physics and Astronomy ( http://www.astro.utu.fi/ ) na cześć swojego założyciela.

Krater na Księżycu nosi jego imię, a także planetoidy (1573) Vaisala i (2804) Yrjo .

Odkryto asteroidy

Odkryte asteroidy : 128
(1391) Karelia 16 lutego 1936
(1398) Odda 26 sierpnia 1936
(1405) Sibelius 12 września 1936
(1406) Kompania 13 września 1936
(1407) Lindelöf 21 listopada 1936
(1421) Esperanto 18 marca 1936
(1424) Sundmania 9 stycznia 1937
(1446) Sillanpää 26 stycznia 1938
(1447) Utra 26 stycznia 1938
(1448) Lindbladia 16 lutego 1938
(1449) Wirtanen 20 lutego 1938
(1450) Raimonda 20 lutego 1938
(1451) Granö 22 lutego 1938
(1453) Fennia 8 marca 1938
(1454) Kalevala 16 lutego 1936
(1460) Haltia 24 listopada 1937
(1462) Zamenhof 6 lutego 1938
(1463) Nordenmarkia 6 lutego 1938
(1471) Tornio 16 września 1938
(1472) Muonio 18 października 1938
(1473) Ounas 22 października 1938
(1477) Bonsdorffia 6 lutego 1938
(1478) Wihuri 6 lutego 1938
(1479) Inkeri 16 lutego 1938
(1480) Aunus 18 lutego 1938
(1483) Hakoila 24 lutego 1938
(1488) Aura 15 grudnia 1938
(1492) Oppolzer 23 marca 1938
(1494) Sabaudia 16 września 1938
(1495) Helsinki 21 września 1938
(1496) Turku 22 września 1938
(1497) Tampere 22 września 1938
(1498) Lahti 16 września 1938
(1499) Pori 16 października 1938
(1500) Jyväskylä 16 października 1938
(1503) Kuopio 15 grudnia 1938
(1518) Rovaniemi 15 października 1938 r
(1519) Kadżaani 15 października 1938 r
(1520) Imatra 22 października 1938
(1521) Seinäjoki 22 października 1938
(1523) Pieksämäki 18 stycznia 1939
(1524) Joensuu 18 września 1939
(1525) Savonlinna 18 września 1939
(1526) Mikkeli 7 października 1939
(1527) Malmquista 18 października 1939
(1529) Oterma 26 stycznia 1938
(1530) Rantaseppä 16 września 1938
(1532) Inari 16 września 1938
(1533) Saimaa 19 stycznia 1939
(1534) Nasi 20 stycznia 1939
(1535) Päijänne 9 września 1939
(1536) Pielineń 18 września 1939
(1541) Estonia 12 lutego 1939
(1542) Schalén 26 sierpnia 1941
(1548) Palomaa 26 marca 1935
(1549) Mikko 2 kwietnia 1937
(1551) Argelander 24 lutego 1938
(1552) Bessela 24 lutego 1938
(1567) Alikoski 22 kwietnia 1941
(1631) Köff 11 października 1936 r
(1646) Rosseland 19 stycznia 1939
(1656) Suomi 11 marca 1942
(1659) Punkaharju 28 grudnia 1940
(1677) Tycho Brahe 6 września 1940
(1678) Hveen 28 grudnia 1940
(1696) Nurmela 18 marca 1939
(1699) Honkasal 26 sierpnia 1941
(1723) Klemola 18 marca 1936
(1740) Paavo Nurmi 18 października 1939
(1757) Porvoo 17 marca 1939
(1883) Rimito 4 grudnia 1942
(1928) Summa 21 września 1938
(1929) Kollaa 20 stycznia 1939
(1947) Iso-Heikkilä 4 marca 1935
(2020) 18 marca 1936
(2067) Aksnes 23 lutego 1936
(2091) Sampo 26 kwietnia 1941
(2096) Vainö 18 października 1939
(2194) Arpola 3 kwietnia 1940
(2204) Ljiliu 3 marca 1943
(2243) Lönnrot 25 września 1941
(2258) Viipuri 7 października 1939
(2292) Seili 7 września 1942
(2299) Hanko 25 września 1941
(2333) Porthan 3 marca 1943
(2379) Heiskane 21 września 1941
(2397) Lappajärvi 22 lutego 1938
(2454) Olaus Magnus 21 września 1941
(2464) Nordenskiöld 19 stycznia 1939
(2479) Sodankylä 6 lutego 1942
(2486) Metsähovi 22 marca 1939
(2502) Nummela 3 marca 1943
(2512) Tawastia 3 kwietnia 1940
(2535) Hämeenlinna 17 lutego 1939
(2638) Gadolin 19 września 1939
(2639) Planman 9 kwietnia 1940
(2678) Aavasaksa 24 lutego 1938
(2679) Kittisvaara 7 października 1939
(2690) Ristiina 24 lutego 1938
(2715) Mielikki 22 października 1938
(2716) Tuulikki 7 października 1939
(2733) Hamina 22 lutego 1938
(2737) Kotka 22 lutego 1938
(2750) Loviisa 30 grudnia 1940
(2802) Weisell 19 stycznia 1939
(2820) Iisalmi 8 września 1942
(2826) Ahti 18 października 1939
(2885) Pałwa 7 października 1939
(2898) Nowy 20 lutego 1938
(2962) Otto 28 grudnia 1940
(2972) Niilo 7 października 1939
(3037) Alku 17 stycznia 1944 r
(3099) Hergenrother 3 kwietnia 1940
(3166) Klondike 30 marca 1940 r
(3212) Agrykola 19 lutego 1938
(3223) Forsius 7 września 1942
(3272) Tillandz 24 lutego 1938
(3281) Maupertuis 24 lutego 1938
(3522) Becker 21 września 1941
(3606) Pohjola 19 września 1939
(3897) Louhi 8 września 1942
(4181) Kiwi 24 lutego 1938
(4266) Waltari 28 grudnia 1940
(4512) Sinouhé 20 stycznia 1939
(5073) Junttura 3 marca 1943
(5153) Gierasch 9 kwietnia 1940
(6073) 1939 UB 18 października 1939
(6572) Carson 22 września 1938

Uwagi i referencje

  1. Uwaga dotycząca dat: Data urodzenia jest datą w kalendarzu gregoriańskim , ponieważ chociaż Finlandia była wówczas częścią Rosji, a Rosja używała kalendarza juliańskiego do 1918 roku , kalendarz gregoriański pozostał w oficjalnym użyciu w Finlandii, ponieważ Finlandia była częścią Szwecja, kiedy to ostatnie przeszło na kalendarz gregoriański w 1753 roku .
  2. Hannu Karttunen, Pekka Kröger i Heikki Oja, Markku Poutanen, Karl Johan Donner, Fundamental Astronomy , Springer Verlag,1987( ISBN  3662630443 ) , „3. Obserwacje i instrumenty”, s.  60
  3. E. Öpik, "  Yrjö Väisälä  ", Irish Astronomical Journal , tom.  11, n kość  1-2,1973, s.  159 ( Kod Bib  : 1973IrAJ ... 11R.159O )

Linki zewnętrzne

Powiązane artykuły