| Narodziny |
27 września 1906 Lipsk |
|---|---|
| Śmierć |
3 lipca 1989(w 82) Würzburg |
| Narodowość | Niemiecki |
| Zajęcia | Orientalista , prawnik , polityk , profesor uniwersytetu , bibliotekarz prawa |
| Pracował dla | Uniwersytet w Würzburgu , Niemiecki Instytut Archeologiczny |
|---|---|
| Obszary | Iranologia , semickie studia ( w ) , klin |
| Partia polityczna | Narodowosocjalistyczna Partia Robotników Niemieckich |
| Członkiem | Bawarska Akademia Nauk |
| Różnica | Oficer Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec |
Wilhelm Eilers (ur27 września 1906w Lipsku i zmarł dnia3 lipca 1989w Würzburgu ) jest niemieckim iranologiem .
Eilers studiował muzykologię , prawo, języki orientalne i pismo klinowe na Uniwersytecie we Freiburgu , Uniwersytecie w Monachium i na Uniwersytecie w Lipsku . Jego nauczycielem był w szczególności Hans Heinrich Schaeder i wtedy poznał Walthera Hinza . Awans otrzymał po pracy magisterskiej w 1931 roku iw tym samym roku został członkiem Niemieckiego Towarzystwa Wschodniego ( Deutsche Morgenländische Gesellschaft ). Habilitację uzyskał po rozprawie doktorskiej w 1936 r. Na Uniwersytecie w Lipsku pod kierunkiem profesora Schaedera. Następnie został pracownikiem naukowym-asystentem w Instytucie Archeologicznym Rzeszy Niemieckiej ( Archäologischen Institut des Deutschen Reichs ) z siedzibą w Berlinie . W 1937 r. Udał się do Iranu , którego głównym partnerem handlowym były wówczas Niemcy. Udał się do Teheranu , następnie przeniósł się do Isfahanu , aby otworzyć tam oddział instytutu archeologicznego, po nieudanej próbie otwarcia oddziału w Bagdadzie z powodu braku środków finansowych i odmowy wsparcia. Kancelarii Rzeszy (wł. ostatecznie otwarty w 1941 r.). WMaj 1939, Eilers dołączył do NSDAP przez karierowiczostwo . Odpowiada za wykopaliska w Isfahanie i jego regionie.
W Wrzesień 1941armia brytyjska zaatakowała południe Iranu, które do tej pory było neutralne w konflikcie światowym, podczas gdy ZSRR zaczął okupować północną część kraju. Eilers został aresztowany przez Brytyjczyków i przez sześć lat internowany w obozie jenieckim w Australii . Został zwolniony w 1947 r. Następnie uczył hebrajskiego na Uniwersytecie w Sydney , a następnie przeniósł się do Kolombo . W 1952 r. Wrócił do Niemiec i został bibliotekarzem we wschodniej części biblioteki w Marburgu , zależnej od pruskiej biblioteki w Berlinie; prowadzi również kilka kursów na seminarium języków semickich w Marburgu. Od 1962 roku został profesorem studiów orientalnych w Würzburgu . Brał udział w redagowaniu Encyclopædia Iranica . Publikuje autorytatywny słownik niemiecko-perski.