Veronique leroy
Veronique leroy
Zdjęcie: Jan Welters
Véronique Leroy, urodzona w 1965 roku w Belgii , jest belgijską projektantką mody mieszkającą w Paryżu i założycielką firmy konfekcyjnej noszącej jej imię.
Biografia
Początki
Véronique Leroy urodziła się w Juprelle niedaleko Liège.
Odrzucona dwa lata z rzędu w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii , Véronique Leroy przeniosła się do Paryża w 1984 roku i zapisała się do szkoły stylizacji Studio Berçot . To podczas jej treningu Azzedine Alaïa zauważył ją.
Trzy lata później, z dyplomem w ręku, Véronique Leroy dołączyła do studia projektowego Azzedine Alaïa jako asystentka stylisty, gdzie pozostała przez trzy lata.
Jednocześnie poświęca swój wolny czas na tworzenie kolekcji, która przyniesie jej laureatkę Canette d'Or w Brukseli i nagrodę Heleny Ravijst w 1989 roku.
W tym samym roku Véronique Leroy dołączyła do Martine Sitbon jako asystentka stylistki, gdzie między innymi nauczyła się wystawiać kolekcję i przygotowywać się do pokazu mody .
Kontynuowała swój osobisty projekt iw 1990 roku otrzymała nagrodę Courtelle , której przewodniczył w tym samym roku Thierry Mugler . W tym czasie Véronique Leroy postanowiła stworzyć własny dom i zaprezentowała swoją pierwszą kolekcję gotową do noszenia w 1991 roku podczas Tygodnia Mody w Paryżu . Kluczowym słowem jej kolekcji jest: „ Tworzenie ubrań nie jest ekscytujące. To, co jest ekscytujące, to możliwość obdarowania ich duszą ” .
Dwukrotnie w 1991 i 1994 roku była stypendystką Ministerstwa Kultury ANDAM . Trzykrotnie, podczas swoich kolekcji zimowych 1993, letnich 1995 i zimowych 1996, zdobyła nagrodę Futur Grand Créateur w ramach Vénus de la Mode . Przez weekend zasiada w jury Międzynarodowego Festiwalu Młodych Stylistów w Hyères obok Andrée Putman . Para fotografów Inez van Lamsweerde i Vinoodh Matadin będzie regularnie fotografować dzieła Véronique Leroy, w tym godną uwagi okładkę The Face w połowie lat 90.
Kiedy była finansowana, w 1996 roku była współzałożycielką dwóch firm i osiedliła się na rue François I er . Słabe wyniki sprzedaży kolekcji w następnym roku doprowadziły do „katastrofy handlowej” i utraty jej finansowania. Pomimo plotek o zaprzestaniu działalności belgijska projektantka zaprezentuje swoją kolekcję na lato 1998 podczas Tygodnia Mody w Paryżu, po tym niefortunnym skojarzeniu postanawia samofinansować swoją markę.
Po 2000r
W 2000 roku została konsultantką stylistką, a następnie szefową kolekcji w znanym z nadruków domu konfekcji Léonard. Za obopólną zgodą współpraca ta zakończy się pod koniec 2011 roku.
W 2005 roku otworzyła swój pierwszy butik w 1 st dzielnicy Paryża . W następnym roku współpracowała z marką bielizny i strojów kąpielowych Etam , a następnie z Para Gabia, tworząc kolekcję butów na dwa sezony.
Od 2010 roku oprócz swojej marki pracuje jako dyrektor artystyczny belgijskiej wytwórni Maison Ullens .
Jest uważana za część „nowej fali” belgijskich projektantów mody po Antwerp Six .
Uwagi i odniesienia
Uwagi
-
Jeśli źródła używają terminu „dyrektor artystyczny”, w wywiadzie dla dziennika Le Temps z 5 maja 2010 r . Precyzuje , że „kolekcja jest wynikiem współpracy z Monsieur Tribouillardem. To kompromis. Nie pracuję sam i nie jestem dyrektorem artystycznym marki. „ Niektóre źródła używają również określenia„ szefowa kobiecych kolekcji ”.
Bibliografia
-
Aragon Schilling " Leroy moi, rien que moi " [[ Jalouse | Jalouse]] , Éditions Jalou , N O 2,Czerwiec lipiec 1997, s. 96 do 99 ( ISSN 1281-0282 , czytaj online )
-
Paquita Paquin , Cédric Saint-André Perrin, „ Belgian fiber for radykalna odzież. Odwrotność mody. » , Na liberation.fr , Liberation ,27 czerwca 1998(dostęp 16 października 2013 )
-
Géraldine Dormoy, „ Jak wybrać szkołę mody w Paryżu? » , Style , na lexpress.fr , L'Express ,27 marca 2009(dostęp 16 października 2013 )
-
AV, „ Belgitude ”, La Libre Belgique ,5 marca 2013( czytaj online )
-
Charlotte Brunel, „ Słynna moda Azzedine Alaïa ” , Style , na lexpress.fr , L'Express ,27 września 2013
-
Eve Calingaert, „ Belgian fashion przyznaje Oscara za kreatywność ” , na archives.lesoir.be , Groupe Rossel ,28 stycznia 1989(dostęp 16 października 2013 )
-
Loïc Prigent , " Véronique Leroy, bajka zbankrutowała " , na liberation.fr , Liberation ,14 czerwca 1997(dostęp 16 października 2013 )
-
Miss Mag
-
Laureaci ANDAM
-
Caroline Rousseau, „ L'Andam, activateur de talents ” , na madame.lefigaro.fr , Le Figaro ,22 czerwca 2012(dostęp 16 października 2013 )
-
„ Véronique Leroy ” , na trendy-de-mode.com ,25 maja 2007(dostęp 16 października 2013 )
-
Daniel Litch, " Couture with młodzieńcze defekty " , na liberation.fr , Liberation ,8 maja 1996(dostęp 16 października 2013 )
-
Utwór Flash Oliviera Zahma: Fotograf Inez Van Lamweerde, Vinoodh Matadin. Projektant Véronique Leroy , Artforum , luty 1996, vol.XXXIV, n o 6 p.70-71.„ Kiedy holenderscy fotografowie Inez van Lamsweerde i Vinoodh Matadin trenowali swój aparat na wiosenno-letniej kolekcji urodzonej w Belgii Veronique Leroy, chemia była natychmiastowa […] i to właśnie to podobieństwo zelektryzowało rozprzestrzenianie się The Face z kwietnia 1994 roku. Od tego czasu holenderski zespół kontynuuje współpracę z Leroyem […] Ale gdy poproszono go o wybranie kilku zdjęć na strony Artforum, które najlepiej wyrażały mariaż ich własnej wizji z wizją projektanta, holenderska para wróciła do pracy Leroy i to nowatorski dodatek do The Face. "
-
Pascal Renaux, „ Le rebond de Véronique Leroy ” , wywiad , na lesoir.be , Groupe Rossel ,18 października 1997(dostęp 16 października 2013 )
-
„ Véronique Leroy: A stylist of perfection ” , na lepoint.fr , Le Point ,11 października 2002(dostęp 16 października 2013 )
-
„ Véronique Leroy opuszcza dom Léonarda ” , na culturebox.francetvinfo.fr , France Télévisions ,7 października 2011(dostęp 16 października 2013 )
-
Margault Antonini, „ Véronique Leroy for Leonard, to koniec! » , Na lofficielmode.com , Éditions Jalou ,7 października 2011(dostęp 16 października 2013 )
-
„ Véronique Leroy w jej murach ”, Le Monde ,7 października 2005( czytaj online )
-
Élodie Baërd, „ Bielizna zdobywa swoje paski w luksusie ” , na madame.lefigaro.fr , Le Figaro ,7 kwietnia 2007
-
„ Véronique Leroy and Tsumori Chisato for Pare Gabia ” , na vogue.fr , Condé Nast ,19 grudnia 2008
-
Modalog
-
„ L'Anvers de la mode ” , na liberation.fr , Liberation ,27 czerwca 1998(dostęp 16 października 2013 )
Artykuły prasowe: raporty z parad