Voyska PVO

Voyska PVO
Przykładowa ilustracja artykułu Voyska PVO
Odznaka Voyska PVO
kreacja 1941
Rozpuszczenie 1992
Kraj związek Radziecki
Wierność Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego
Rodzaj Armia
Rola Działania
wojenne przeciwlotnicze Obrona przeciwrakietowa
Jest częścią armia Czerwona
Wojny II wojna światowa
zimna
wojna koreańska
Bitwy Bitwa powietrzna w Suncheon
Incydent z Avro Lincoln zestrzelony w 1953 r.
Strzelanie do lotu KAL 902
Incydent z U-2
Zniszczenie lotu KAL 007

W radzieckie Air Defence Forces ( Protivo-Vozdushnaya oborona w długiej formie) jest transkrypcja fonetyczna z frazą rosyjski Войска ПВО oznaczającego siły obrony powietrznej , to znaczy aż do 1991 roku, że Związek Radziecki , a od tego z Federacji Rosyjskiej .

Historyczny

Stało się pełnym składnikiem radzieckich (rosyjskich) sił zbrojnych w 1948 roku wraz z branży lądowej armii radzieckiej , w marynarce radzieckiej , z Sił Rakietowych Strategicznych i radzieckiego lotnictwa wojskowego . Wcześniej PVO Voyska znajdowało się pod dowództwem Armii Czerwonej.

W przeciwieństwie do zachodnich sił powietrznych, PVO było niezależną bronią, odrębną od Sił Powietrznych (VVS).

Przez całą zimną wojnę jego rolą była ochrona radzieckiej przestrzeni powietrznej przed możliwą agresją wroga. Zniszczył ponad czterdzieści zagranicznych samolotów i helikopterów, w tym kilku cywilów. To także Voyska PVO zestrzelił U-2 Francisa Gary'ego Powersa w 1960 roku, aw 1983 roku Boeing 747 z Korean Air Lines, lot 007 , który wziął za samolot wroga.

W 1991 r. Jego siła wynosiła 475 000 czynnego personelu i 750 000 rezerwistów.

W 1992 roku, po rozpadzie Związku Radzieckiego , Federacja Rosyjska przejęła kontrolę nad większością Voyska PVO, aw 1998 roku włączyła Voyska PVO do Voénno Vozdouchnyé Sily (Armia Rosyjskich Sił Powietrznych), tworząc w ten sposób zjednoczone siły powietrzne. połączenie ataku i obrony.

Inwentaryzacja w 1987 roku

1210 przechwytujących 420 Mikojan-Gurewicz MiG-23 'Flogger' 305 Mikojan-Gurewicz MiG-25 'Foxbat' 240 Sukhoi Su-15 'Flagon' 5 Suchoj Su-27 'Flanker' 80 Tupolew Tu-128 „Skrzypek” 65 Jakowlew Jak-28 'Firebar' 95 Mikojan MiG-31 'Foxhound' Samoloty radarowe 7 Tupolew Tu-126 `` Mech '' 1 Beriev A-50 `` Podpora '' Tysiące baterii rakiet ziemia-powietrze Obrona przeciwrakietowa Główne centrum ostrzegania o ataku rakietowym

Powiązane artykuły

Uwagi i odniesienia

  1. „  Radzieckie zwycięstwa powietrzno-powietrzne zimnej wojny  ” ,25 sierpnia 2007(dostęp 10 września 2015 ) .
  2. „  zmechanizowany siły Układu  ” Linia przodu , n O  3 H,Styczeń-luty 2008, s.  47