Villard de Honnecourt

Villard jest budowniczym mistrz z XIII -tego  wieku , słynie z książki zawierającej liczne szkice architektury , obecnie przechowywane w Bibliotece Narodowej Francji .

Życie towarzyskie

Villard de Honnecourt, urodzony około 1200 roku , pochodzi z wioski Honnecourt-sur-Escaut , położonej niedaleko Cambrai . Podobnie jak jego towarzysze , uczył się, chodząc od miasta do miasta i od placu budowy do placu budowy. Później został magistrem latomusem , czyli kierownikiem projektu, którego zawód obejmował zawód architekta . Jego działalność zawodowa obejmuje lata 1225 do 1250 .

Kupcy tamtych czasów dużo podróżowali, dzięki jego Notatnikowi znamy niektóre etapy jego podróży: Vaucelles , gdzie pracował przy budowie opactwa cystersów , Cambrai , gdzie uczestniczył w „Podniesieniu chóru Notre-Dame de Cambrai  ” , Reims , Laon , Chartres i Lozanna , ale także około 1235 roku na Węgrzech .

Zawdzięczamy mu również „  kanon harmonijnego podziału  ”, którym w dobrej typografii rysuje się proporcje marginesów w ramach strony . Jest to metoda podziału prostokąta, bez uciekania się do linijki z podziałką, pozwalająca na ustalenie bloku kompozycji (części pisanej, a więc i marginesów) w sposób niearbitralny i harmonijny. Ta metoda, która pozwala bez ograniczeń podzielić linię na równe części, ma zastosowanie niezależnie od wymiarów prostokąta. Nadal się go uczy.

Notebook

Pomiaru 14 x 22  cm , tym Carnet de Villard de Honnecourt - zwane również albumu lub Livre de sportretowanie  - pierwotnie składała się z 41 arkuszy pergaminu, z których 8 znikły. Zawierają 250 rysunków, z których 74 dotyczy architektury. Te bardzo precyzyjne szkice są często opatrzone podpisami. Istnieją: rady przyrodników; przedstawienia postaci: alegorie , sceny religijne lub cywilne; szkice architektoniczne. Oferuje studia geometryczne do przedstawiania postaci i zwierząt, rysując je za pomocą trójkątów, kwadratów, okręgów lub pentagramów, aby zapewnić piękno proporcji. Notatnik zawiera również maszyny, maszyny wojskowe lub budowlane (po raz pierwszy przedstawiono piłę hydrauliczną i podnośnik), a nawet półfabrykaty do maszyn perpetuum mobile .

• Rysunki z notatnika

• Dom z zegarem i ozdobny list ( folio 12 ).

• Siedząca Kobieta ( folio 27 ).

• Płyta 36. Folio 18v

• Piła hydrauliczna ( folio 44 ).

• Elementy architektury: słupy, żebra, słupki ( folio 63 ).

Uwagi i odniesienia

1. Villard de Honnecourt, Album rysunków i szkiców .
2. Tschichold 1994 , str.  60-66 (patrz w szczególności rys. 9 , s.  63 ).
3. Tschichold 1994 , s.  62.
4. Alain Hurtig, „  The typographic tool - Method of management  ” (dostęp: 5 lutego 2017 ) .
5. Kurs typografii, „  Regulujące linie Villard de Honnecourt dla luksusowego druku  ” ,3 lipca 2014.
6. Rafaele Brillaud, „  The notebook of Villard de Honnecourt  ”, The notebooks of Science & Vie ,grudzień 2009, s.  108-109.
7. Umberto Eco ( tłum.  Alastair McEwen), Historia piękna , Rizzoli,2004, s.  86
8. Bertrand Gille, Inżynierowie renesansu , Paryż, Hermann , wyd.  "Punkty naukowe",1978, 283  pkt. , s.  24.

Załączniki

Bibliografia

• Claude Lalbat Gilbert Margueritte Jean Martin, „Na średniowiecznym Stereotomy: cięcie kamieni w Villard de Honnecourt (I)”, Biuletyn monumentalny , 1987, n O  145-4, str.  387-406 [ czytaj online ] .
• Claude Lalbat Gilbert Margueritte Jean Martin, „Na średniowiecznym Stereotomy: cięcie kamieni w Villard de Honnecourt (ii)”, Biuletyn monumentalny , 1989, n O  147-1, str.  11-34 [ czytaj online ] .
• Roland Bechmann , Villard de Honnecourt. Myśl techniczna XIII -go  wieku i jej komunikacji , redaktor Picard, Paryż, 1991 ( ISBN  2-7084-0367-2 ) .
• Roland Bechmann , Alain Erlande-Brandenburg , Jean Gimpel i régine pernoud , Carnet de Villard de Honnecourt: z rękopisu przechowywane w Bibliotheque Nationale de Paris, n o  19093 , Paryż, zbiory obrazów, 1986.
• Étienne Hamon, nieoczekiwane źródło ekstrawaganckiej paryskiej architektury. Carnet de Villard de Honnecourt , s.  281-288 , French Society of Archaeology , Biuletyn monumentalny, 2007, n O  165-3 [ czytaj on-line ] .
• Jan Tschichold ( tłum .  Nicole Casanova), Książka i typografia - Wybrane eseje , Paryż, Éditions Allia ,1994, 244  str. ( ISBN  978-2-904235-81-8 , czytaj online ) , str.  60-66.
• Jan Wirth, Villard, architekt z XIII -tego  wieku , Librairie Droz, Geneva, 2015 ( ISBN  978-2-600-00558-6 ) , dostępny na OAPEN Biblioteka Online.
• (en) Carl F. Barnes jr, Grove Art Online ,2002( ISBN  978-1-884446-05-4 , czytaj online ).
• (en) Roland Bechmann , Encyklopedia średniowiecza: AK; Lot. 2: LZ ,2000( ISBN  978-0-227-67931-9 i 9780195188172 , czytaj online ).
• (en) Nicola Coldstream, The Oxford Companion to Western Art ,2001, 820  pkt. ( ISBN  978-0-19-866203-7 i 9780191727597 , czytaj online ).
• (en) James Stevens Curl i Susan Wilson, The Oxford Dictionary of Architecture ,2015, 1104,  str. ( ISBN  978-0-19-967498-5 i 9780191752988 , czytaj online ).
• (en) James Stevens Curl, A Dictionary of Architecture and Landscape Architecture ,2015, 1017  s. ( ISBN  978-0-19-860678-9 i 9780191726484 , czytaj online ).
• (en) Peter Murray, Linda Murray i Tom Devonshire Jones, The Oxford Dictionary of Christian Art & Architecture ,2013, 654  str. ( ISBN  978-0-19-968027-6 i 9780191744419 , czytaj online ).
• (en) Stephen Murray, Plotting Gothic , Chicago, University of Chicago Press , 290  str. ( ISBN  978-0-226-19180-5 i 9780226191942 , czytaj online )
• (in) Bénézit ,2010, 20608  s. ( ISBN  978-0-19-977378-7 i 9780199899913 , czytaj online ).
• (en) The Grove Encyclopedia of Medieval Art and Architecture , Oxford (GB) / New York, Oxford University Press, 590  str. ( ISBN  978-0-19-539536-5 i 9780195395372 , czytaj online ).
• (en) The Oxford Companion to Architecture , Oxford, Oxford University Press, 1083  str. ( ISBN  978-0-19-860568-3 i 9780199568857 , czytaj online ).
• (en) The Oxford Dictionary of the Middle Ages , Oxford, Oxford University Press, 1847  str. ( ISBN  978-0-19-866262-4 i 9780199574834 , czytaj online ).

Film dokumentalny

• Villard de Honnecourt, budowniczy katedr , Georges Rebillard (1962).

Dzieła fikcyjne

• Le Rasoir d'Ockham , powieść Henri Lœvenbrück , rozwija około sześciu brakujących stron z notatników Villarda de Honnecourta.
• Les Cathédrales du vide , powieść Henri Lœvenbrück , ujawnia istnienie siódmej brakującej strony z zeszytu.

Powiązane artykuły

• Taccola
• Francesco di Giorgio Martini
• Leonardo da Vinci
• Guido da Vigevano
• Jan Tschichold

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Biblioteka Narodowa Hiszpanii
  • Królewska Biblioteka Holenderska
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Biblioteka Narodowa Katalonii
  • Western Swiss Library Network
  • Watykańska Biblioteka Apostolska
  • Norweska baza biblioteczna
  • Biblioteka Narodowa Brazylii
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Zasoby dzieł sztuki  :
  • AGORHA
  • (de + en)  Artyści świata online
  • (w)  Bénézit
  • (w)  Grove Art Online
  • (en + nl)  RKDartists
  • (w)  Związkowa lista nazwisk wykonawców
• Biografia Villard de Honnecourt, katedr i Villard de Honnecourt , Biblioteka Narodowa Francji.
• Stowarzyszenie Villard de Honnecourt w Honnecourt .
• Notebook przechowywane w BNF:
  • Feuilletoir .
  • Witryna pobierania .
• (en) Strona poświęcona Carnet i Villard de Honnecourt .
• ( fr ) Omówienie życia Honnecourt i Le Carnet .
• Notatnik Villarda de Honnecourta na Wikiźródłach.