Status | Vilayet z Imperium Osmańskiego |
---|---|
Stolica | Sarajewo |
Ludność (1871) | 1.232.000 mieszk . |
---|
Powierzchnia (1871) | 46 000 km 2 |
---|
1867 | kreacja |
---|---|
1878 | Okupacja austro-węgierska |
1908 | Aneksja austro-węgierska |
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Vilayet Bośni (w turecki: Vilayeti Bosna i Bosna Vilayeti ) był Vilayet z Imperium Osmańskim . Utworzony w 1867 r. , W wyniku zmiany statusu bośniackiego pachalika , został zajęty przez Austro-Węgry w 1878 r., A następnie zaanektowany przez nie w 1908 r . Jej stolicą było Sarajewo .
Bośnia to jeden z najbardziej zislamizowanych regionów na Bałkanach . Spis ludności z 1879 r. Obejmował 38,7% muzułmanów, 42,9% prawosławnych, 18,1% katolików i 0,3% Żydów. XIX wieku w prowincji było około 1000 meczetów, 900 mektebów (koraniczne szkoły podstawowe), 50 madras (średnie szkoły koraniczne), 40 miejscowych sądów cadis i pół tuzina siedzib muftis (władz religijnych), jeden par sandjak. Do szkół muzułmańskich uczęszcza łącznie 41 000 uczniów w porównaniu do 4 000 w szkołach chrześcijańskich. Jednak bardzo późno nauczanie ogranicza się praktycznie do gramatyki arabskiej i przedmiotów religijnych. Pierwsza prasa drukarska prowincji została zainstalowana przez gubernatora Topala Osmana Paszy w 1866 roku.
Ten ostatni, który sprawował urząd w latach 1861–1868, miał budowę dróg samochodowych, zakładał międzywyznaniowe szkoły uczące współczesnych przedmiotów i zachęcał do tworzenia gazet. Ale sytuacja pogorszyła się po jego odejściu: 7 gubernatorów, którzy następowali po sobie w latach 1869–1874, nie zrobiło nic, aby zaradzić korupcji i ignorancji administracji, ani częstym dokuczaniom muzułmanów wobec chrześcijan. Tak więc edykt z 1869 r. Nakłada na szkoły obowiązek, aby obywatele Turcji nauczali w języku tureckim w zatwierdzonych podręcznikach jako nauczyciele; inny edykt z 1874 r. zakazał serbskich szkół społecznych uznawanych za nielojalne wobec Cesarstwa. Serbskie gazety są zakazane, serbscy aktywiści wydalani, a mieszkańcy zachęcani do mówienia raczej językiem „bośniackim” niż „serbskim”. Pomimo obecności błyskotliwych intelektualistów, dumnych ze swojej podwójnej kultury muzułmańskiej i słowiańskiej, w okresie tanzimat zaostrzyły się napięcia między społecznościami .
Niezadowolenie ludności serbskiej doprowadziło do powstania w Bośni i Hercegowinie w latach 1875-1877. Austro-Węgry następnie domagają się prawa do zajęcia wilajetu i zarządzania nim w celu przywrócenia porządku. Uzyskuje zgodę wielkich mocarstw na mocy traktatu berlińskiego z dnia13 lipca 1878a także prawo do garnizonu i szlaków wojskowych i handlowych w sandjaku Novipazar . Jednak podbój austro-węgierski napotkał ostry opór mieszkańców, muzułmanów i chrześcijan, którzy obalili administrację osmańską i odmówili jakiejkolwiek obcej dominacji. Zdobycie Sarajewa przez armię austro-węgierską prowadzi do zniszczeń i masakr.
Jego terytorium było ograniczone:
Neum i Sutorina , przekazane Imperium Osmańskiemu przez Republikę Ragusy w 1699 r. , Stanowią następnie dwa wejścia wilajetu do Morza Adriatyckiego .
Vilayet został podzielony na pięć sandjaków :
Sandżak z Hercegowiny został odłączony od prowincji od 1875 do 1877 roku, tworząc vilayet of Hercegowiny . Został przywrócony do bośniackiego wilayetu tuż przed okupacją austro-węgierską.