Victor Paillard

Victor Paillard Portret Victora Paillarda około 1860 r.,
Zdjęcie niepochodzące.

Narodziny	14 listopada 1805 Heudicourt
Śmierć	31 marca 1886(80 lat) Paryż
Pogrzeb	Cmentarz Pere Lachaise
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Bronzier , rzeźbiarz , polityk
Mistrz	Jean-François Deninger ( d )
Nagrody	Oficer Legii Honorowej Orderu Korony Żelaznej

Alexandre Victor Paillard urodził się dnia14 listopada 1805w Heudicourt ( Eure ) i zmarł dnia31 marca 1886w Paryżu ( 7 th arrondissement ) jest rzeźbiarzem brązu i rzeźbiarz francuski .

Biografia

Victor Paillard jest synem Charlesa Paillarda, małego właściciela ziemskiego i Denise Louise Victoire de Chaumont.

Przebywając u swojej siostry M me  Baudin w By-Thomery ( Seine-et-Marne ), jego talenty artystyczne dostrzegł hrabia de Guzmán , Który wysłał go do Paryża, aby doskonalił swoje umiejętności .

Po przejściu przez Wolną Królewską Szkołę Rysunku i przeszkoleniu jako ścigający, uczył się u Jean-François Denière i współpracował z Ferdinandem Barbedienne . Szybko uznany za jeden z najlepszych pracowników narciarzy brązu swego czasu, stworzył w 1830 roku dom obiektów sztuki i mebli, które będą zatrudniających do stu osób, w połowie XIX th  wieku. Otrzymał liczne oficjalne zamówienia, m.in. na dekorację hotelu Ministra Spraw Zagranicznych na Quai d'Orsay w Paryżu.

Wystawiając we Francji i za granicą, został powołany na członka jury Wystawy Powszechnej w 1855 roku w Paryżu i wystawiał poza konkursem.

Victor Paillard pracował dla stolarza Alexandre-Georgesa Fourdinoisa z wielkich rodów rosyjskich, Honoré de Balzac , księcia Galliera , Abel Laurent , Louis-Constantin Detouche , A. Squoy , Albert ,  itd.

Oficer Legii Honorowej , rycerza Korony żelaza w Austrii, został mianowany doradcą Paryżu i burmistrza 3 -go  okręgu na25 marca 1874.

On umarł na 31 marca 1886w swoim domu na 11, przejście de la Wizytek w Paryżu i został pochowany w Paryżu na cmentarzu Père-Lachaise ( 33 rd  podziału).

Pracuje

• Salon z 1844 r .: wahadło z leżącą figurą; świeczniki z grupą dzieci; Françoise de Rimini według Decaisne; Bossuet według Jean-Jacques'a Feuchère'a  ; Zegar Ludwika XV z dziećmi i ptakami według Bouchera; Świeczniki z Pompejów  ; czcionka obsługiwana przez anioły.
• 1848 popiersie The Ojca mieczem , od Lassus oraz dwóch statuetek, zgodnie Préault dla Sainte-Suzanne kaplicy kościoła Saint-Roch w Paryżu; Stojąca Safona , według Jamesa Pradiera , statuetka obficie odtworzona w różnych technikach.
• Wystawa Światowa 1851 w Londynie w Crystal Palace  : kieruje odlewem olbrzymiego posągu królowej Wiktorii z cynku i brązu według Jean-Pierre'a Dantana  ; figurka dziecka naturalnej wielkości, zwieńczona winoroślami i trzymająca kandelabr z pozłacanego brązu w stylu Ludwika XIV; miękkie wazony porcelanowe z uchwytami ozdobionymi dziecięcymi zbieraczami; głowy chimer; para świeczników w stylu Ludwika XV  itp.
• 1855: wykonuje toaletę cesarzowej Eugenii w stylu neo-Ludwika XV; pomnik cesarza Napoleona III po Jean-Baptiste Joseph Debay .
• Kredyty ołtarza głównego kościoła Saint-Thomas d'Aquin w Paryżu, z głowami aniołów, gałązkami winorośli i kłosami.
• Dekoracja hotelu Ministra Spraw Zagranicznych w Paryżu, w tym słynny zegar, spiżowe kominki (wg Michela Josepha Napoléona Liénarda ) oraz cztery żyrandole z chimerami i grupami dzieci w Salonie de l'Horloge; początek rampy głównej klatki schodowej; duży żyrandol w stylu neorenesansowym z dziećmi i arabeskami w Salon du Congrès, a także zegar z brązu i złota ( Architektura i Malarstwo ), kandelabry przedstawiające Trzy Gracje , kolejna para kandelabrów i para pochodni; w Salon des Ambassadeurs zegar przedstawiający poezję i muzykę , różne świeczniki i żyrandol w stylu neorenesansowym.
• Paryż , Musée des Arts décoratifs  : Victoire Ailée , don Ferrand - Leprince-Ringuet.
• Wersal , Musée Lambinet  : Porwanie Deianiry , don Turquet - Leprince-Ringuet.

• Prace Victora Paillarda

• Zegar w Salon de l'Horloge, hotelu Ministra Spraw Zagranicznych w Paryżu .

• Para świeczników, Salon de l'Horloge, hotel Ministra Spraw Zagranicznych w Paryżu .

Uwagi i odniesienia

1. „  Sekretariat Generalny  ”, Zbiór aktów administracyjnych prefektury departamentu Sekwany ,1874, s.  100, czytaj online w Gallica .
2. 7., certyfikat śmierć Archives Paryż n o  687 1886 (27/31 widoku) .
3. Codzienny rejestr pochówku Paris Père-Lachaise z 1886 r., Datowany na 3 kwietnia (widok 30.07 . ) .

Załączniki

Bibliografia

• Marie Hamon-Jugnet i Catherine Oudin-Doglioni, Le Quai d'Orsay , Paryż, Nouvelles Éd. Łacina, pot.  „Sztuka i turystyka”,1999, 30  s. ( ISBN  978-2-723-32012-2 , OCLC  468238770 ).
• Christiane Frain de la Gaulayrie, Victor Paillard, 1805-1886, bronzier and sculptor , Decorative Arts Library, indeks BB 154/2, 1982.Dokument napisany przez jego prawnuczkę (1919-1986).

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Gemeinsame Normdatei
  • WorldCat Id
• Zasoby dzieł sztuki  :
  • Muzeum Orsay
  • (w)  Bénézit
• Zasoby dotyczące życia publicznego  :
  • Baza Leonore