Vestitor lub vestētōr (w greckiej βεστήτωρ) jest funkcją Aulic niskie i ranga w Bizancjum .
Jak sama nazwa wskazuje, vestitores powodują urzędnikom cesarskim szafą ( vestiarium lub vestiarion ), potwierdzone po raz pierwszy w VI -tego wieku. W IX -go wieku, tytuł jest również honorowym godność (δια βραβείου άξια, dia brabeiou Axia ) dla „brodatych mężczyzn” (nieokreślone eunuchów ), zidentyfikowane w Kletorologion 899 jako trzeci najniższy w hierarchii imperialnej, między silentiarios i mandatōr (obaj także urzędnicy cesarscy). Jego charakterystyczny insygnia są fiblatorium , płaszcz, połączony przez strzałki .
Według Klētorologion , że vestētores są z silentiarioi pod dowództwem epi tes katastaseos . De ceremoniis cesarza Konstantyn VII Porphyrogenet (r. 913-959) wskazuje, że pomagają one praipositos do zaprawiania, mając, a Teofan Wyznawca nazywa ich opiekunami cesarskiego korony. Według zamknięć IX th century, ranking jest prowadzony przez wyższych urzędników wojewódzkich, prōtonotarioi i kommerkiarioi z tematów . Termin ten pojawia się po raz ostatni w X XX wieku.