Status KTO | Niezbędny lek |
---|---|
Choroby do leczenia | Brodawki narządów płciowych , zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego |
Szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego | |
![]() | |
Fiolka szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego | |
Identyfikacja | |
---|---|
Kod ATC | J07 , J07 |
Rozważania terapeutyczne | |
Droga podania | iniekcja |
Jednostki SI i STP, chyba że zaznaczono inaczej. | |
Szczepionka przeciw infekcji wirusem brodawczaka ludzkiego jest szczepionka , której celem jest zapobieganie infekcji spowodowanych przenoszonych drogą płciową szczepów z ludzkiego wirusa brodawczaka (HPV), odpowiedzialną za kilku rodzajów nowotworów . Infekcje te, bardzo rozpowszechnione, są na ogół łagodne i ustępują samoistnie, ale mogą pojawić się ponownie przez całe życie, gdy dana osoba jest zarażona, a gdy utrzymują się, są odpowiedzialne za raka w około 5% przypadków. Wirus brodawczaka jest rzeczywiście niezbędnym czynnikiem wywołującym więcej niż 9 na 10 przypadków raka szyjki macicy , ale jest również odpowiedzialny za nowotwory pochwy i sromu, odbytu, penisa i niektóre nowotwory gardła. W sumie HPV dotyka nie tylko kobiety, ponad 4 na 10 nowotworów wywołanych przez HPV występuje u mężczyzn.
W sprzedaży znajdują się trzy rodzaje szczepionek. Szczepionka czterowalentna ( Gardasil ) jest skierowana przeciwko wirusom brodawczaka o genotypach 6 , 11 , 16 i 18. Szczepionka biwalentna ( Cervarix ) jest skierowana przeciwko genotypom 16 i 18. W 2018 roku dodano szczepionkę nieawalentną ( Gardasil 9 , genotypy 6, 11 ) , 16, 18, 31, 33, 45, 52 i 58).
Szczepienie to jest zalecane przez organy ds. zdrowia w 71 krajach oprócz badań przesiewowych w celu zmniejszenia ryzyka raka szyjki macicy ze względu na genotypy 16 i 18, które należą do najczęstszych znanych przyczyn zmian. nie powodują takich zmian). Ryzyko rozwoju brodawek narządów płciowych (zmiany łagodne) jest również zmniejszone dzięki czterowalentnej szczepionce (genotypy 6 i 11 są odpowiedzialne za około 90% tych stanów).
Pod względem epidemiologicznym wyniki metaanalizy przeprowadzonej na 60 milionach osób z okresem obserwacji do 8 lat po szczepieniu, opublikowane w czerwiec 2019pokazują wpływ programów szczepień przeciwko HPV na zakażenia HPV, zwłaszcza śródnabłonkową neoplazja szyjki macicy u młodych dziewcząt i młodych kobiet, ze spadkiem częstości występowania odpowiednio o 31% i 51%. We Francji pod względem bezpieczeństwa stosunek korzyści do ryzyka uważa się za korzystny, nie zapobiegając kontrowersjom i niechęci do jego stosowania.
Szczepienie przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego jest podstawową prewencją raka szyjki macicy. Szczepienie nieawalentną szczepionką może zmniejszyć liczbę nowotworów szyjki macicy o 85 do 90% w ciągu 100 lat. Ponieważ szczepionki nie obejmują wszystkich onkogennych wirusów brodawczaka i dotyczą tylko mniejszości kobiet, należy utrzymać badania przesiewowe w kierunku infekcji. Szczepienie zapobiega zakażeniu, ale nie zastępuje badania przesiewowego pod kątem już istniejącego zakażenia.
Badania, które doprowadziły do opracowania szczepionki, rozpoczęły się w latach 80. na uniwersytetach w Rochester i Georgetown w Stanach Zjednoczonych.
W 1991 roku dwóch naukowców z University of Queensland w Brisbane w Australii znalazło sposób na utworzenie niezakaźnych cząstek zwanych cząsteczkami wirusopodobnymi (VLP), przypominających wirusa i zdolnych do aktywacji odpowiedzi układu odpornościowego.
W 1993 roku laboratorium w National Cancer Institute w Stanach Zjednoczonych udało się zaprojektować takie cząstki po genotypie 16 wirusa, co otworzyło drogę do stworzenia szczepionki, ale także doprowadziło do sporów o własność intelektualną Discovery.
Le 8 czerwca 2006, Szczepionka Gardasil firmy Merck & Co. jest zatwierdzona przez amerykańską FDA do stosowania u dziewcząt i kobiet w wieku od 9 do 26 lat.
Le 22 września 2006, Gardasil został zatwierdzony przez Komisję Europejską do stosowania w Unii Europejskiej u kobiet w wieku od 9 do 26 lat.
Szczepienie młodych dziewcząt przed rozpoczęciem aktywności seksualnej jest uważane przez WHO za ważną pierwotną interwencję prewencyjną w kompleksowym programie kontroli raka szyjki macicy. Szczepionki nie leczą infekcji HPV i istniejących wcześniej chorób związanych z HPV, dlatego zaleca się szczepienie młodych dziewcząt przed rozpoczęciem aktywności seksualnej. Ilość przeciwciał wytworzonych po szczepieniu przeciwko HPV jest większa u młodych dziewcząt poniżej 15 roku życia niż u młodych dziewcząt i młodych kobiet w wieku 15 lat i starszych.
Szczepienia nie zastępują rutynowych badań przesiewowych w kierunku raka szyjki macicy. „Ponieważ żadna szczepionka nie jest w 100% skuteczna, Gardasil nie chroni przed typami wirusa brodawczaka nie zawartymi w szczepionce ani przed już istniejącymi infekcjami wywoływanymi przez wirusa brodawczaka, rutynowe badania przesiewowe w kierunku raka szyjki macicy są bardzo ważne i muszą być wykonywane zgodnie z lokalnymi zaleceniami ”.
Szczepienie można również zaproponować młodym mężczyznom, co pozwala bardzo znacząco ograniczyć występowanie zmian wywoływanych przez wirusa brodawczaka. Może również pomóc w ograniczeniu rozprzestrzeniania się wirusa brodawczaka, a tym samym pośrednio zapobiegać rakowi szyjki macicy. Szacowana rentowność nie byłaby jednak zbyt dobra (dodatkowy koszt na jeden zapobiegany nowotwór). We Francji zalecenia dotyczące szczepień zostały rozszerzone na chłopców i młodych mężczyzn.
Wszystkie szczepionki HPV są szczepionkami inaktywowanymi. Nie zawierają wirusa, ale białka wirusowe .
Szczepionki różnią się liczbą docelowych genotypów wirusa (liczba walencji). Mogą zatem być biwalentne przeciwko typom 16 i 18 ( szczepionka Cervarix ) lub czterowalentne przeciwko typom 6 , 11 , 16 i 18 ( szczepionka Gardasil ) . 9-walentna szczepionka przeciwko typom 6, 11, 16, 18, 31, 33, 45, 52 i 58 jest dostępna na rynku od 2018 roku, po fazach testów. Ta ostatnia byłaby aktywna w przypadku genotypów powodujących prawie 90% przypadków raka szyjki macicy w porównaniu z 70% w przypadku czterowalentnej szczepionki.
Ponieważ odporność nabyta jest słabsza u młodych dziewcząt w wieku 15 lat lub starszych, dwie iniekcje są wystarczające przed 15 rokiem życia, a trzy po tym wieku.
Szczepionka niewalentna jest szczepionką zalecaną przez HAS w 2019 roku dla chłopców. Musi być przechowywany w lodówce w temperaturze od +2 do +8 ° C, a zwłaszcza nie wolno go zamrażać ani nawet nie stykać przez krótki czas z lodem. Szczepionkę podaje się domięśniowo. Po szczepieniu dozwolone jest oddawanie krwi.
Warunki przechowywania szczepionek stanowią problem logistyczny dla krajów o niskim lub średnim dochodzie narodowym brutto.
Wszystkie szczepionki są dostępne w gotowych do użycia lub gotowych do przygotowania strzykawkach.
Szczepionka biwalentna (Cervarix)1 dawka (0,5 ml) zawiera około: Białko L1 wirusa brodawczaka ludzkiego typu 16 20 mikrogramów białko L1 wirusa brodawczaka ludzkiego typu 18 20 mikrogramów białko L1 w postaci niezakaźnych pseudocząsteczek wirusa wytwarzanych techniką l Rekombinowany DNA, zaadsorbowany na uwodnionym wodorotlenku glinu z adiuwantem AS04 (zawierającym 3-O-desacylo-4'-monofosforylolipid A).
Ta szczepionka ma większą zdolność niż Gardasil do indukowania ochrony krzyżowej przeciwko onkogennym HPV innym niż HPV 16 i 18.
Szczepionka czterowalentna GardasilTa szczepionka składa się z wirusowych pseudocząstek (VLP), które indukują odpowiedź immunologiczną.
Białko L1 wirusa brodawczaka ludzkiego typu 6, 20 mikrogramów Białko L1 wirusa brodawczaka ludzkiego typu 11, 40 mikrogramów Białko L1 wirusa brodawczaka ludzkiego typu 16, 40 mikrogramów Białko L1 wirusa brodawczaka ludzkiego typu 18, 20 mikrogramów Białko L1 jako wirusowe pseudocząsteczki uzyskane na komórkach drożdży (Saccharomyces cerevisiae KANADA) 3C-5 (szczep 1895)) metodą rekombinacji DNA, adsorbowany na amorficznym hydroksyfosforanosiarczanie glinu (Al: 225 mikrogramów) jako adiuwancie.
SilgardJest to również szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego [typy 6, 11, 16, 18] (rekombinowana, adsorbowana). Nie jest dostępny na rynku europejskim.
Zawiera antygeny przeciwko 5 dodatkowym HPV w porównaniu z Gardasil: 31, 33, 45, 52 i 58 (zaangażowane w 5 do 20% nowotworów odbytu i narządów płciowych), skuteczność szczepionki GARDASIL 9 wyniosła 97,4% lub bezwzględna redukcja 0,2 na 100 osób -lat w zmianach dużego stopnia (wcześniej nazywanych CIN 2/3) u kobiet w wieku od 16 do 26 lat niezakażonych wirusem HPV podczas szczepienia. Daje częstsze reakcje miejscowe niż szczepionki tetra- i biwalentne, z których większość jest łagodna i przemijająca: ból w miejscu wstrzyknięcia (83%), ból głowy (13%), gorączka (6%) i nudności (3%).
Gdy harmonogram szczepień został rozpoczęty jedną ze szczepionek, zaleca się kontynuowanie tego samego, w przypadku braku danych dotyczących wymienności. Istnieją dwa schematy szczepień: schemat dwudawkowy i schemat trzydawkowy.
Studium styczeń 2020z udziałem 67 000 młodych dziewcząt, które otrzymały jedną, dwie lub trzy dawki, wykazują równoważną ochronę tej szczepionki przed pojawieniem się zmian przedrakowych. Jeśli to badanie zostanie potwierdzone, może to skutkować pojedynczym wstrzyknięciem.
Schemat dwóch dawek (0-6)Dotyczy młodych dziewcząt lub chłopców w wieku do 14 lat.
Zakres wieku | Minimalny odstęp między 2 wstrzyknięciami | Maksymalny odstęp między 2 wstrzyknięciami | Inne zalecenia | |
---|---|---|---|---|
WHO | 9-13 | 5 miesięcy | 12-15 miesięcy | Jeśli drugie wstrzyknięcie przed 5 miesiącami, przejdź do schematu trzech dawek |
Gardasil | 9-13 | 5 miesięcy | 12 miesięcy | Jeśli drugie wstrzyknięcie przed 5 miesiącami, przejdź do schematu trzech dawek |
Gardasil9 | 9-14 | 5 miesięcy | 12 miesięcy | Jeśli drugie wstrzyknięcie przed 5 miesiącami, przejdź do schematu trzech dawek |
Cervarix |
Dotyczy młodych dziewcząt i chłopców w wieku 15 lat lub starszych, młodych dziewcząt z obniżoną odpornością lub będących nosicielami wirusa HIV, niezależnie od ich wieku.
Zakres wieku | Minimalny odstęp dla drugiej dawki | Minimalna przerwa dla trzeciej dawki po drugiej | Inne zalecenia | |
---|---|---|---|---|
WHO | 15 lat + | 2 miesiące | 3 miesiące | |
Gardasil | 14 lat + | 2 miesiące | 3 miesiące | Zrób 3 zastrzyki w ciągu jednego roku |
Gardasil9 | 14 lat + | 2 miesiące | 3 miesiące | Zrób 3 zastrzyki w ciągu jednego roku |
Cervarix |
Czas trwania ochrony przez trzy szczepionki dostępne na rynku nie jest jeszcze znany. Jednak badania kontrolne u osób zaszczepionych (bez obniżonej odporności, nie będących nosicielami wirusa HIV) wykazują minimalny czas trwania skuteczności szczepionki czterowalentnej wynoszący 10 lat, ponad 9 lat dla szczepionki dwuwalentnej i 5 lat dla szczepionki nieawalentnej.
W rezultacie nie ma obecnie zaleceń dotyczących dawek przypominających, zwłaszcza że stosunek kosztów do efektywności byłby korzystny tylko w krajach o wysokich dochodach dla ochrony krótszej niż 10 lat.
Z drugiej strony, czas trwania ochrony jest nieznany u pacjentów z HIV lub z obniżoną odpornością, skuteczność szczepionki również wydaje się być względna w tych populacjach.
Od 2007 roku we Francji kasa chorych wspiera szczepienia młodych dziewcząt w wieku od 11 do 14 lat (oraz tych w wieku od 15 do 19 lat) przeciwko niektórym typom wirusa brodawczaka. W przypadku szczepionki Gardasil każde wstrzyknięcie kosztuje 121,36 EUR (dane VIDAL na dzień 28.10.2015 ) i jest refundowane w 65% przez Ubezpieczenie Społeczne. Stanowi to teraz całkowity koszt na osobę od 242,72 € do 364,08 € zgodnie z zastosowanym harmonogramem szczepień (w tym zwrócone 157,77 € do 236,65 € ). W przypadku Cervarix cena każdego wstrzyknięcia wynosi 109,60 EUR i jest zwracana według tej samej stawki.
Szczepionka jest przepisywana przez lekarza i w 65% objęta ubezpieczeniem zdrowotnym , pozostała kwota jest na ogół refundowana przez uzupełniające ubezpieczenie zdrowotne (wzajemne).
Ryzyko rozwoju brodawek narządów płciowych (zmiany łagodne) jest zmniejszone dzięki czterowalentnej szczepionce (genotypy 6 i 11 są odpowiedzialne za około 90% tych stanów).
W Szwecji u młodych dziewcząt zaszczepionych przed 17 rokiem życia zaobserwowano zmniejszenie zmian przedrakowych o 75% w porównaniu z innymi młodymi dziewczętami.
Odporność nabyta przez szczepienie jest większa niż nabyta przez immunizację naturalną. Ilość przeciwciał wytworzonych po szczepieniu przeciwko HPV jest większa u młodych dziewcząt poniżej 15 roku życia niż u młodych dziewcząt i młodych kobiet w wieku 15 lat i starszych
Wstępne wyniki wskazują, że oprócz ochrony przed typami 16 i 18 HPV, istnieje pewna ochrona krzyżowa przed innymi typami wirusów odpowiedzialnych za raka, intensywność i ciężkość, czas trwania tej ochrony pozostaje niepewny.
Badanie z 2019 r. opublikowane w Bristish Medical Journal dotyczyło 138 692 kobiet urodzonych między 1 st styczeń 1988 i 5 czerwca 1997 r.u której w wieku 20 lat wykonano rozmaz cytologiczny zapisany w Scottish Cervical Call-Recall System, bazie danych przeznaczonej do monitorowania obserwacji kobiet. dlatego porównali kobiety, które otrzymały szczepionkę biwalentną z tymi, które nie otrzymały szczepionki. 64 026 kobiet nie było zaszczepionych, a 68 480 otrzymało trzy dawki szczepionki (w pełni zaszczepione). Tylko 2051 kobiet otrzymało jedną dawkę, a 4135 kobiet otrzymało dwie dawki. badanie to nie tylko bada skuteczność szczepionki, ale pokazuje znaczenie szczepienia przed jakąkolwiek aktywnością seksualną. Tim Palmer odpowiedzialny za badania przesiewowe w kierunku raka szyjki macicy w Szkocji jest zachwycony, że dzięki szczepieniom znacznie mniej kobiet będzie musiało żyć z fizycznymi i psychologicznymi konsekwencjami, w tym z samoistnymi aborcjami, kolposkopią i leczeniem zmian przedrakowych.
Odstęp między badaniami przesiewowymi szczepień | Liczba przypadków | CIN I | CIN II | CIN III | |
---|---|---|---|---|---|
Zaszczepione kobiety | |||||
12-13 | 7-8 | 16200 | 0,22% | 0,11% | 0,14% |
14 | 6 | 5409 | 0,48% | 0,13% | 0,18% |
15 | 5 | 16732 | 0,48% | 0,35% | 0,29% |
16 | 4 | 17511 | 0,58% | 0,31% | 0,27% |
17 | 3 | 8711 | 0,59% | 0,45% | 0,55% |
18 | 2 | 4117 | 0,75% | 0,75% | 0,85% |
Nieszczepione kobiety | |||||
≥1991 | 15678 | 0,62% | 0,81% | 0,82% | |
1988-90: | 48348 | 1% | 1% | 1% |
Otrzymanie pełnego szczepienia nie zmienia niczego dla kobiet w zakresie badań przesiewowych. Powinny być poddawane takiemu samemu rodzajowi i częstotliwości, jak kobiety nieszczepione.
Częstość występowania raka kanału odbytu (CCA) wzrosła o 56% od 1990 roku, a 93% z nich można przypisać HPV (80% HPV 16 i 18). Częstość występowania jest większa u kobiet (65%); w obu przypadkach wzrasta w przypadku jednoczesnego zakażenia wirusem HIV; chociaż metody wykrywania nie są ustandaryzowane jak w przypadku raka szyjki macicy, zmiany przedrakowe można szukać za pomocą cytologii. Ale skalowalność tych zmian jest słabo oceniona, co może prowadzić do nadmiernego leczenia; Badanie pokazuje, że przy braku wcześniejszej infekcji HPV, u 602 mężczyzn w wieku od 16 do 26 zaszczepionych (szczepionką czterowartościową) mających związki homoseksualne, wskaźnik redukcji zmiany przednowotworowe odbytu (AIN) wynoszą 74%, a szczepienie po leczeniu AIN o wysokim stopniu złośliwości zmniejsza ryzyko nawrotu z 30,7 do 13,6%
Szczepionka zmniejsza również częstość występowania zmian przedrakowych w raku sromu i pochwy .
Od lat 70. XX wieku obserwuje się wyraźny wzrost częstości występowania raka płaskonabłonkowego części ustnej gardła pomimo spadku zatrucia alkoholem i tytoniem. Wzrost ten jest związany z nowotworami indukowanymi HPV (KOHPV) i dotyczy nowotworów przedziału migdałkowego i jamy ustnej. Nowotwory jamy ustnej i gardła wywołane przez HPV mają inny obraz kliniczny niż raki laryngologiczne związane z alkoholem i tytoniem:
Kliniczna cecha raka gardła związanego z HPV |
---|
Młodszy wiek zachorowania (35-45 lat) |
Guz pierwotny zwykle mniejszy bez objawów klinicznych |
Węzły chłonne szyjne częściej obecne, odsłaniające, a czasem duże |
Wyższy poziom społeczno-ekonomiczny |
Dobry stan ogólny i nieliczne choroby współistniejące |
Rak ogólnie związany z praktykami seksualnymi |
Skuteczność szczepionki przeciwko infekcjom jamy ustnej HPV jest wysoka:
Nie istnieje profilaktyka wtórna nowotworów związanych z tym rodzajem infekcji.
Jego wpływ na śmiertelność z powodu raka w populacji ogólnej byłby odczuwalny w dłuższej perspektywie. Model, opublikowany w The Lancet instyczeń 2020, przeprowadzonej przez Konsorcjum Modelowania Eliminacji Raka Szyjki Macicy WHO, przewiduje, że gdyby 90% dziewcząt poniżej 14 roku życia było szczepionych każdego roku w 78 krajach świata najbardziej dotkniętych tym rakiem od 2020 roku, mielibyśmy redukcję o mniej niż 1% śmiertelność w 2030 r., ale ta redukcja śmiertelności osiągnęłaby 60% w 2070 r., ratując 4 800 000 istnień ludzkich. W 2120 r. ta redukcja śmiertelności osiągnęłaby 90%, ratując 46 000 000 istnień ludzkich w ciągu 100 lat.
W październik 2020, szwedzkie badanie obejmujące ponad 1,5 miliona dziewcząt i kobiet w wieku od 10 do 30 lat w latach 2006-2017 wykazało zmniejszenie ryzyka raka szyjki macicy o 66% i o 88% w przypadku osób zaszczepionych przed 17 rokiem życia. Oczekuje się efektu odporności stada w przypadku objęcia szczepieniami ponad 50%, jak już zaobserwowano w Szwecji w przypadku brodawek narządów płciowych wywołanych przez HPV.
Nie wszystkie badania skuteczności przeciwko CCU uwzględniają wpływ szczepień chłopców.
Ta szczepionka, podobnie jak wszystkie szczepionki, jest odrzucana przez wiele osób z różnych powodów; jednak czasowy związek między szczepieniem a poważnym zdarzeniem medycznym nie jest wystarczający do ustalenia związku przyczynowo-skutkowego. Przykładem jest Natalie Morton, 14-letnia dziewczyna z Coventry, która zmarła dwie godziny po wstrzyknięciu Cervarixa. Sekcja zwłok wykazała, że pacjentka cierpiała na guza lewej klatki piersiowej, który głęboko naciekał serce i płuca.
Według raportu z nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii Krajowej Agencji Bezpieczeństwa Leków (ANSM) z dnia: Luty 2014Jeśli chodzi o szczepionkę Gardasil, po tej ostatniej zgłoszono 503 przypadki poważnych działań niepożądanych, w tym 127 chorób autoimmunologicznych, w tym 17 przypadków stwardnienia rozsianego (na 5,5 miliona dawek). Wszystkie te dostępne dane z nadzoru nie ujawniły żadnych elementów kwestionujących oczekiwane korzyści w odniesieniu do zagrożeń związanych z tą szczepionką. ANSM kontynuuje wzmocniony nadzór nad Gardasil.
W Stanach Zjednoczonych podano około 67 milionów dawek szczepionki pomiędzy: czerwiec 2006 i marzec 2014. Systemu raportowania Zdarzenie niepożądane szczepionki (VAERS) nagrał około 25.000 przypadków reakcji u dziewcząt i kobiet, które otrzymały zastrzyk, z których 92% nie zostały zadeklarowane poważne.; poważne przypadki nieprzypisane szczepionce przez łącze danych dotyczących bezpieczeństwa szczepionek (VSD, system weryfikacji danych VAERS).
Najczęstsze reakcje uboczne to: ból w miejscu wstrzyknięcia, ból głowy, gorączka i nudności. Ból w miejscu wstrzyknięcia jest częsty i przemijający. Inne skutki uboczne występują w mniej niż 10% przypadków.
Istnieją doniesienia o omdleniu po podaniu szczepionki HPV. Dlatego zaleca się, aby młode dziewczęta siedziały i pozostawały pod obserwacją podczas i przez 15 minut po otrzymaniu szczepionki przeciw HPV.
Poważne zdarzenia niepożądane są niezwykle rzadkie. Istnieje związek przyczynowy między możliwym wystąpieniem anafilaksji a szczepieniem przeciwko HPV i należy podjąć środki ostrożności, aby uniknąć szczepienia młodych dziewcząt dotkniętych kolejnymi dawkami szczepionki HPV lub innych szczepionek zawierających podobne składniki. Ryzyko anafilaksji scharakteryzowano jako około 1,7 przypadków na milion dawki.
Zaobserwowano dwa statystycznie istotne wzrosty między ekspozycją na szczepionki przeciwko zakażeniom HPV i zespołem Guillain-Barré z jednej strony (obserwowane ryzyko pomnożone przez 4) a przewlekłym zapaleniem jelit z drugiej strony (obserwowane ryzyko pomnożone przez mniej niż 1,2). Jeśli drugi wynik jest statystycznie zbyt niski, aby reprezentować zwiększone ryzyko, zwiększone ryzyko zespołu Guillain-Barré po szczepieniu przeciwko zakażeniom HPV wydaje się prawdopodobne, biorąc pod uwagę siłę i solidność tego związku. Ryzyko wystąpienia tego zespołu byłoby wówczas rzędu 1 do 2 dodatkowych przypadków na 100 000 zaszczepionych osób. Biorąc pod uwagę tę rzadkość, autorzy raportu uważają, że wyniki tego badania nie kwestionują stosunku korzyści do ryzyka dla przedmiotowych szczepionek.
W innych badaniach przeprowadzonych na tym temacie nie zaobserwowano różnic w wyglądzie zespołu Guillain-Barré między osobami zaszczepionymi i nieszczepionymi.
Jest to upośledzający i bolesny stan kończyny, związany ze zmianami ruchowymi, czuciowymi, naczynioruchowymi, potowymi i dystroficznymi po urazie tej kończyny. CRPS to najczęściej urazy, takie jak złamania, skręcenia lub operacje, ale mogą również wystąpić po wstrzyknięciach, miejscowych infekcjach, oparzeniach, odmrożeniach, a nawet ciąży, a także po udarze mózgu lub zawale mięśnia sercowego . Rozpoznanie CRPS opiera się na badaniu klinicznym i istnieniu określonych kryteriów (kryterium Budapesztu).
Częstość występowania CRPS w populacji ogólnej szacuje się na 14,9 i 28,0 na 100 000 osobolat u kobiet w wieku 10-19 i 20-29 lat. Odpowiednie współczynniki są niższe dla mężczyzn i wynoszą 1,8 i 6,2 na 100 000 osobolat dla mężczyzn w wieku 10-19 i 20-29 lat. Nie znaleziono związku między szczepieniem a tą patologią.
Zespół tachykardii ortostatycznej posturalnej (POTS)Pacjenci z POTS (zespołem posturalno-ortostatycznego tachykardii) zazwyczaj mają częstoskurcz podczas stania bez hipotonii ortostatycznej. Towarzyszą im objawy (np. zawroty głowy, omdlenia, osłabienie, zmęczenie, ból głowy , ból przewlekły i objawy żołądkowo-jelitowe), które różnią się w zależności od pacjenta. Dostępne dane szacunkowe sugerują, że w ogólnej populacji około 150 dziewcząt i młodych kobiet na milion w wieku od 10 do 19 lat może każdego roku rozwinąć zespół złożonego regionalnego bólu (CRPS), a co najmniej 150 dziewcząt i młodych kobiet na milion może zachorować każdego roku na POTS. . Nie zidentyfikowano żadnych dowodów na związek przyczynowy między szczepieniem a tymi patologiami.
Stwardnienie rozsianeCzęstość występowania tych chorób po szczepieniu pozostanie niska w porównaniu do liczby zaszczepionych osób. Skandynawskie badanie pokazuje, że ryzyko stwardnienia rozsianego i innych chorób demielinizacyjnych jest równoważne w populacjach zaszczepionych i nieszczepionych.
Choroby autoimmunologiczneWe Francji, Narodowa Agencja do spraw Bezpieczeństwa leków i produktów leczniczych i Narodowego Funduszu Zdrowia , a następnie aż do końca 2013 roku nieco ponad 2,2 mln młodych dziewcząt powiązanych z ogólnego systemu bezpieczeństwa. Społecznego i w wieku 13 do 16 pomiędzyStyczeń 2008 i Grudzień 2012. Około 840 000 zostało zaszczepionych przeciwko zakażeniom HPV szczepionką Gardasil lub Cervarix, a 1,4 miliona nie zostało zaszczepionych. Porównano częstość występowania chorób autoimmunologicznych u zaszczepionych i nieszczepionych młodych dziewcząt. Przebadano czternaście chorób autoimmunologicznych, w tym stwardnienie rozsiane.
W raporcie końcowym opublikowanym w 2015 r. zdiagnozowano blisko 4000 przypadków tych chorób, w tym prawie 1000 po szczepieniu, a ogólne ryzyko chorób autoimmunologicznych nie zostało zwiększone przez szczepienie.
We Francji nie wykazano związku między szczepionkami HPV a chorobami autoimmunologicznymi w ponad 200 milionach rozdystrybuowanych dawek.
Inne patologieSugerowano związek między szczepieniem a przedwczesną niewydolnością jajników, pierwotną niewydolnością jajników, ryzykiem zakrzepicy żylnej lub celiakii. Badania nie umożliwiły potwierdzenia związku przyczynowego między szczepionką a tymi patologiami.
Szczepionek HPV nie należy podawać osobom, u których wystąpiły ciężkie reakcje alergiczne po poprzedniej dawce szczepionki lub po ekspozycji na którykolwiek z jej składników (np. drożdże). Objawy reakcji alergicznej mogą obejmować swędzenie, wysypkę, pokrzywkę lub pęcherze. Jeśli którykolwiek z tych objawów pojawi się po szczepieniu przeciwko HPV, nie należy podawać dodatkowej dawki i należy unikać stosowania innych szczepionek, które mogą zawierać te same składniki.
Choroba przebiegająca z gorączką powinna przerwać szczepienie.
Ciąża, chociaż dane są bardzo uspokajające w przypadku wstrzyknięcia szczepionki kobiecie w ciąży.
Zgłoszono ponad 92 000 przypadków kobiet w ciąży, które otrzymały szczepienie. Nie zaobserwowano niekorzystnego wyniku ciąży, czy to problemu położniczego, czy wrodzonej lub strukturalnej anomalii. Nieumyślne podanie szczepionki przeciwko HPV w czasie ciąży nie ma znanych działań niepożądanych ani u matki, ani u dziecka.
W 2017 r. 71 krajów włączyło szczepienia przeciwko HPV do walki z rakiem szyjki macicy oprócz badań przesiewowych .
We Francji w 2011 r. InVS przekazujący opinie HAS zaleca, oprócz badań przesiewowych w kierunku zmian przedrakowych i nowotworowych szyjki macicy, które muszą pozostać priorytetem, szczepienie młodych dziewcząt w wieku od 11 do 14 lat włącznie, przypominając, że szczepienie to okazuje się nieskuteczne w 30% przypadków, aby chronić je przed ekspozycją na wirusa brodawczaka. W 2013 r. HAS zalecił szczepienie jako wyrównanie między 15 a 19 rokiem życia włącznie. HAS precyzuje, że skuteczność szczepionki Gardasil 9 w zakresie zapobiegania nowotworom pozostaje do wykazania.
Poleca w grudzień 2019 szczepienie chłopców, z zachowaniem określonych zaleceń szczepień dla mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami do 26. roku życia.
Plan dotyczący raka na lata 2014-2019 ustanowił minimalną ochronę przed HPV na poziomie 60% u dziewcząt.
Kraj | Rok | Dziewczynka | Chłopiec | Zalecana szczepionka | Zakres szczepień |
---|---|---|---|---|---|
Albania | |||||
Niemcy | 2007 | 12-17 | |||
Andore | |||||
Armenia | |||||
Austria | 2006 | 9-15 | 9-15 | ||
Azerbejdżan | |||||
Belgia | 2007 | 10-13 | |||
Białoruś | |||||
Bułgaria | |||||
Bośnia i Hercegowina | |||||
Chorwacja | |||||
Cypr | |||||
Dania | 2008 | 12 | 79% - 2011 | ||
Hiszpania | 2007 | 11-14 | 64% -2011 | ||
Estonia | |||||
Finlandia | |||||
Francja | 2007 | 11-14 | 11-14 | Gardasil9 | 26% -2017 |
Gruzja | |||||
Grecja | 2008 | 13-18 | |||
Węgry | |||||
Irlandia | 2008 | 12-13 | |||
Islandia | 2011 | 12 | |||
Włochy | 2008 | 12 | 65% -2011 | ||
Łotwa | 2009 | 12 | |||
Liechtenstein | |||||
Litwa | |||||
Luksemburg | 2008 | 12 | 17% -2009 | ||
Macedonia Północna | |||||
Malta | 2012 | 12 | |||
Moldova | |||||
Monako | |||||
Czarnogóra | |||||
Norwegia | |||||
Holandia | 2008 | 12-13 | 58% -2011 | ||
Polska | |||||
Portugalia | 2007 | 13 | 84% -2011 | ||
Rumunia | 2008 | 12 | |||
Rosja | |||||
San Marino | |||||
Serbia | |||||
Słowacja | |||||
Słowenia | 2009 | 11-12 | 55% -2011 | ||
Szwecja | 2008 | 10-12 | |||
szwajcarski | |||||
Czechy | |||||
Ukraina | |||||
Wielka Brytania | 2007 | 12-13 | 12-13 | 80% -2009 |
W Stanach Zjednoczonych zalecenia zalecają szczepienie wszystkich kobiet w wieku od 11 do 26 lat.
Stan Michigan wzywa do zaszczepienia wszystkich dziewcząt w wieku 11-12 lat w tym stanie. Jednak istnieje pewien opór wobec tego leczenia, który spowodował taką politykę szczepień, w szczególności w Teksasie i Illinois .
KanadaMasowe szczepienia rozpoczęły się w Quebecu w 2008 roku.
Masowe szczepienia rozpoczęły się w Australii w 2007 i 2008 roku.
W czerwiec 2013japońskie ministerstwo zdrowia przestaje zalecać szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka młodym dziewczętom w wieku od 12 do 16 lat, bez całkowitego zawieszenia ich stosowania. 3,28 miliona kobiet otrzymało szczepionkę i zgłoszono 1968 przypadków skutków ubocznych.
Wysoki koszt szczepionek rodzi pytanie, jaką strategię należy zastosować w zakresie zdrowia publicznego: należy preferować systematyczne szczepienia, podczas gdy badania przesiewowe (rozmazy) pozostają przydatne w perspektywie krótko- i średnioterminowej, a kobiety są mniej podatne na obserwację. Dodatkowo, zdaniem eksperta z WHO, koszty mogą zostać obniżone do 7 euro za leki generyczne przeznaczone dla Indii.
Szczepionki przeciwko szyjce macicy stanowią znaczny obrót laboratoriów: ponad miliard dolarów na sam Gardasil w Stanach Zjednoczonych. W 2006 roku Didier Hoch, który kierował spółką joint venture Sanofi Pasteur, oświadczył, że spodziewa się „od 500 do 1 miliarda euro rocznych przychodów z tego produktu dla Europy w ciągu najbliższych trzech lub pięciu lat” dla spółki joint venture, której obroty wynoszą mniej niż 700 milionów euro w 2005 roku.
W systematycznym przeglądzie piśmiennictwa zidentyfikowano 103 unikalne artykuły na temat wyznaczników wahania szczepień przeciwko HPV w Europie. W badaniach europejskich najczęstszymi problemami były: niewystarczające i nieodpowiednie informacje na temat szczepień przeciwko HPV; potencjalne skutki uboczne szczepionki; problemy zaufania do władz służby zdrowia, lekarzy i nowych szczepionek; i niska postrzegana skuteczność szczepionki.
Niektórzy protestują przeciwko stosowaniu szczepionki u bardzo młodych dziewcząt, wskazując na możliwe zagrożenia. Tak jest w szczególności w przypadku Henri Joyeux , który w 2014 roku podpisał felieton zatytułowany „Nie dla masowych szczepień dzieci przeciwko wirusowi brodawczaka”. To stanowisko przyniosło profesorowi Joyeux procedurę radiologiczną, która ostatecznie została porzucona wczerwiec 2018, ze względu na wolność wypowiedzi. Tym samym, zdaniem rady zakonu, „jeśli profesor Joyeux ma prawo do wyrażania osobistego stanowiska, powinien sprecyzować, że nie jest ono zatwierdzane przez środowisko naukowe” .
Jest to szczepionka, która chroni tylko 70% typów wirusów, pozostałe 30% stanowią genotypy wirusa brodawczaka, których nie obejmuje szczepionka. Niewykazane wirusy odpowiadają za 50% zmian przedrakowych i 30% nowotworów inwazyjnych. Istnieje zatem ryzyko, że szczepienie da iluzję całkowitej ochrony osobom dysponującym niewielką ilością informacji.
Chociaż jest to drugi najczęstszy nowotwór na świecie, zwłaszcza w krajach rozwijających się, rak szyjki macicy jest uważany za rzadki we Francji, kraju, który należy do krajów o niskiej zachorowalności: liczba nowych zachorowań wyniosła 3387 przypadków w 2000 r., 2810 w 2011 r. 3028 w 2012 r., liczba związanych z nimi zgonów wyniosła 904 w 2002 r., 998 w 2011 r. i 1102 w 2012 r. Zapadalność wynosi 10 na 100 000 kobiet rocznie, w zależności od regionu, około 3000 nowych przypadków rocznie, co plasuje ją na 11 th ranga nowotworów kobiecych we Francji.
Ponadto śmiertelność związana z tym nowotworem jest silnie powiązana ze wskaźnikami podatności społeczno-ekonomicznej: jest to nowotwór bardziej obecny w populacjach znajdujących się w niekorzystnej sytuacji.
Ponadto początek raka jest powiązany z szeregiem kofaktorów: tych związanych z gospodarzem (wczesna aktywność seksualna, wielość partnerów seksualnych, niedobór odporności, duża liczba ciąż), tych związanych z samym wirusem (miano wirusa), jak a także kofaktory egzogenne: palenie, koinfekcja HIV lub inna infekcja przenoszona drogą płciową (STI), taka jak wirus opryszczki pospolitej 2.
Ponadto modelowanie przeprowadzone przez Institut de Veille Sanitaire wskazuje, że jeśli zaszczepi się 80% młodych dziewcząt, należy oczekiwać zmniejszenia zachorowalności na raka szyjki macicy o 34% i zmniejszenia śmiertelności związanej z tym nowotworem o 32%. Jednak czas trwania ochrony szczepionkowej nie jest znany dłużej niż 5-6 lat, a szczyt aktywności seksualnej wynosi około 20-25 lat. Szczepienia od 9 roku życia mogą zatem wymagać szczepień przypominających w wieku 14, a następnie 19 lat. Tak więc, według Wysokiego Urzędu ds. Zdrowia, zapobieganie rakowi szyjki macicy za pomocą szczepionki jest spodziewane, ale nie udowodnione i można je wykazać tylko w perspektywie długoterminowej, ponieważ czas między zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego a wystąpieniem raka inwazyjnego wynosi 15 do 25 lat.
Jednak rak szyjki macicy jest idealnym kandydatem do badań przesiewowych ze względu na powolną progresję i występowanie licznych uleczalnych zmian przedrakowych. Referencyjny test przesiewowy w kierunku zmian przedrakowych i nowotworowych szyjki macicy opiera się na pobraniu próbki szyjkowo-macicznej z badaniem cytologicznym ( rozmaz szyjkowo-maciczny ) przed 30. rokiem życia lub testem HPV po 30 latach co 5 lat. W 2010 roku National Cancer Institute napisał, że szczepienia „ nie zastępują badań przesiewowych przez wymaz, ale stanowią uzupełniający sposób działania w obliczu raka szyjki macicy”.
Legalne AkcjeWe Francji 11 grudnia 2015, nowa skarga została zarejestrowana przez Marie-Océane Bourguignon. Jest pionierką legalnej walki z tą szczepionką iw 2013 roku złożyła skargę za „nieumyślny atak na integralność osoby” przeciwko Sanofi- Pasteur MSD, laboratorium produkującemu Gardasil, a także przeciwko Narodowej Agencji Bezpieczeństwa . Ponadto zarejestrowano 25 reklamacji w:kwiecień 2014 z tego samego powodu i 9 cali Grudzień 2013 za „nieumyślne urazy, naruszenie oczywistego obowiązku bezpieczeństwa oraz lekceważenie zasad ostrożności i prewencji”.
Kontrowersje trwają w czerwiec 2014ze złożeniem przez hiszpańskiego prawnika skargi przeciwko firmie Merck-Sanofi Pasteur i państwu hiszpańskiemu o zaniedbanie, argumentując, że w badaniach klinicznych szczepionki Gardasil nie zastosowano obojętnego placebo, co doprowadziłoby do niedokładnego przedstawienia klinik danych, oraz że iberyjskie organy ds. zdrowia nie starały się zweryfikować danych dostarczonych przez laboratorium; co skutkowałoby nieuwzględnieniem realnego ryzyka wystąpienia skutków ubocznych.
Skuteczność szczepień przeciwko HPV jest często dyskutowana, jednak literatura przedmiotu wskazuje, że szczepienie znacząco zmniejsza infekcje wywołane przez najpowszechniejsze szczepy wirusów. W 2020 roku badanie Royal Society of Medicine oszacowało, że skuteczność szczepionek przeciw HPV była „przeszacowana” i że szczepionki te mogą być skierowane tylko na CIN , śródnabłonkowe nowotwory szyjki macicy, to znaczy na prekursorowe i łagodne stadia; jednakże badanie to dotyczy tylko faz testowych (II i III) szczepionki: umożliwia zatem kwestionowanie metodologii zastosowanej w tych testach bez kwestionowania danych uzyskanych na populacjach.
We Francji 50 graczy w sektorze zdrowia (akademie, uczelnie, firmy i związki medyczne) ogłasza w 2019 r. wezwanie do systematycznych badań przesiewowych i powszechnych szczepień, w tym populacji mężczyzn.
15 niezależnych lekarzy i farmaceutów z branży farmaceutycznej publikuje opinię, w której argumentuje brak aktualnych dowodów w sprawie, powiązania zainteresowań osób zaangażowanych w debatę oraz „główne wątpliwości dotyczące ich stosunku korzyści do ryzyka i opłacalności „oraz opóźnienia we wdrażaniu zorganizowanego badania przesiewowego CCU zalecanego od 2007 r., przed dopuszczeniem szczepionki do obrotu .
Na sierpień 20 , 2008 , A New York Times artykuł wypowiedziana ciśnienie od przemysłu farmaceutycznego nad szczepionką HPV.
W 2016 roku duńscy lekarze oskarżają Europejską Agencję Leków o stronniczość wiedzy na temat szczepionek przeciwko rakowi szyjki macicy. Służby Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich uznały za dopuszczalne główne aspekty skargi wniesionej przeciwko Europejskiej Agencji Leków (EMA) przez Nordic Cochrane Center, a także inne instytucje, lekarzy lub badaczy. 16 października 2017 r., decyzja zawarta w akta 1475/2016 / JAS w sprawie prowadzenia przez Europejską Agencję Leków procedury arbitrażowej dotyczącej szczepionek przeciwko zakażeniom wirusem brodawczaka ludzkiego: Rola mediatora nie polega na rozstrzyganiu o adekwatności przeprowadzonych ocen naukowych przez wyspecjalizowane agencje naukowe, takie jak ocena bezpieczeństwa produktu leczniczego przez EMA. mediator może jednak dążyć do ustalenia, z jednej strony, czy instytucje naukowe, takie jak EMA, wprowadziły niezbędne gwarancje proceduralne, aby badanie dowodów naukowych było kompletne i niezależne, a z drugiej strony, czy gwarancje zostały prawidłowo zastosowane w danej procedurze. Mediator uważa wreszcie, że polityka EMA dotycząca konfliktów interesów była w pełni przestrzegana podczas procedury arbitrażowej dotyczącej szczepionek przeciwko zakażeniom wirusem brodawczaka ludzkiego. Nie zidentyfikowano konfliktu interesów. Mediator uznał zatem, że przedmiotowa procedura została przeprowadzona całkowicie niezależnie przez zainteresowanych ekspertów naukowych. Stwierdził, że nie doszło do niewłaściwego administrowania ze strony EMA podczas rozpatrywania procedury arbitrażowej dotyczącej szczepionek przeciwko zakażeniom wirusem brodawczaka ludzkiego.
W 2018 r., podczas gdy współpraca z Cochrane , znana z wiarygodności swoich badań, wydała pozytywną opinię na temat skuteczności i bezpieczeństwa szczepionki Gardasil , wnioski z tej meta-przeglądu zostały zakwestionowane przez 2 członków współpracy i członka Centrum Medycyny Opartej na Dowodach . Potępiają one podstawowe badania, w całości finansowane przez producenta, konflikty interesów autorów meta-przeglądu, związane z producentem, nieodpowiednie metodologie stosowane przy projektowaniu niektórych testów, błąd selekcji, który doprowadził do odrzucenia niektórych badania, wszystkie elementy mogące fałszować wyniki. Oskarżenia te są kwestionowane w Cochrane, co skutkuje poważnym kryzysem wewnętrznym i wykluczeniem z zarządu Cochrane jednego z recenzentów.
W 2019 r. ukazał się artykuł napisany przez dwóch dziennikarzy i lekarza, po śledztwie prowadzonym równolegle nad meta-recenzją Cochrane, które doprowadziło do tej samej krytyki. Według jednej z tych dziennikarek, Catherine Riva, negatywne dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa nie są wystarczająco brane pod uwagę i przed masową promocją szczepionki konieczne byłoby przeprowadzenie bardziej wiarygodnych badań.