VFW 614 | |
VFW 614 w kolorach Air Alsace . | |
Budowniczy | VFW - Fokker |
---|---|
Załoga | 2 |
Pierwszy lot | 14 lipca 1971 |
Wymiary | |
Długość | 20,60 m |
Zakres | 21,5 m |
Wysokość | 7,84 m |
Obszar skrzydła | 64 m 2 |
Masa i nośność | |
Maks. pusty | 12,18 t |
Maks. odlecieć | 19,95 t |
Pasażerowie | 44 |
Motoryzacja | |
Silniki | 2 Rolls-Royce / Snecma M45H Mk.501 |
Ciąg jednostkowy | 32,4 kN |
Występ | |
Maksymalna prędkość przelotowa | 720 km / h |
Maksymalna prędkość |
735 kilometrów na godzinę ( Mach 0,74) |
Autonomia | 2010 km |
Wysokość przelotowa | 7600 m |
Prędkość wspinaczki | 15,75 m / s |
VFW 614 to 40 Użytkowników dwusilnikowy odrzutowy samolot opracowany przez niemiecką firmę VFW - Fokker w 1970 roku . Odbył swój pierwszy lot14 lipca 1971. Jego zasadnicza charakterystyka pochodziła z silników turboodrzutowych umieszczonych nad skrzydłami. Takie rozwiązanie umożliwiłoby mu dotarcie na rynki krajów z z grubsza przygotowanymi pasami startowymi, zapobiegając w ten sposób wchłanianiu przez silniki ciał obcych wyrzucanych przez przednie koło zębate podczas kołowania, tak jak wodnosamoloty mają również silniki nad skrzydłami, aby chronić je przed rozpryskami woda. Silniki te nie miały odwracaczy ciągu.
Równoważna konstrukcja znajduje się w dwusilnikowym silniku odrzutowym japońskiej firmy Honda , Honda HA-420 HondaJet , który początkowo miał zostać wprowadzony do sprzedaży w 2012 r., A ostatecznie otrzymał certyfikat FAA w dniu9 grudnia 2015.
Jednak zbyt skomplikowany i zbyt drogi, aby móc konkurować z F27 Friendship , zbudowanym i sprzedawanym przez holenderskiego partnera Fokkera , nie odniósł spodziewanego sukcesu. Tylko trzech europejskich klientów cywilnych otrzymało kilka egzemplarzy, które szybko wycofano ze służby i częściowo przeniesiono. Całkowita produkcja nie przekroczyła dwudziestu urządzeń. Produkcja została wstrzymana31 grudnia 1977.
Tylko jeden egzemplarz (G17) nadal lata, używany jako latająca ławka ( Advanced Technologies Testing Aircraft System , ATTAS) przez niemiecki instytut badań lotniczych DLR . Urządzenie (G18) jest narażona na muzeum sterowców i Lotnictwa Morskiego Aeronauticum (IN) z Nordholz i innego (G14) zaparkowanej na miejscu EADS w Lemwerder koło Bremy. Uniwersytet w Oldenburgu zmodyfikował go tak, aby był symulatorem kabiny przeznaczonym do testów wibracyjnych. Samolot ATD (G15) jest zaparkowany na tarasie lotniska w Bremie . Został odrestaurowany w 2006 roku i przemalowany na kolory fabryczne G11. Kolejne urządzenie jest prezentowane na byłym lotnisku Berlin-Tempelhof.