Uniwersytet w Bourges

Uniwersytet w Bourges Historia i status
Fundacja 1463
Rozpuszczenie Podczas Rewolucji Francuskiej
Rodzaj Uniwersytet
Założyciel Zarządzenie króla Ludwika XI
Lokalizacja
Miasto Bourges
Kraj Francja

Uniwersytet Bourges jest były francuski uniwersytet powstał w 1463 i zlikwidowane w czasie rewolucji francuskiej .

Historia

Uniwersytet w Bourges został utworzony zarządzeniem króla Ludwika XI na prośbę jego brata Karola, księcia Berry . Ta kreacja została autoryzowana dnia12 grudnia 1464 rprzez papieża Pawła II . Po patent pisma zostały wysłane z Montilz-lez-Tours na6 grudnia 1469, Louis de Laval-Châtillon , ówczesny gubernator Szampanii, interweniuje w lutym-Marzec 1470, z rozkazu króla, o utworzenie Uniwersytetu w Bourges. Służył w tym biznesie jako pośrednik między Berruyerami, królem i parlamentem paryskim , który odmówił ratyfikacji listów uprzywilejowanych przyznanych nowej uczelni. Uniwersytet początkowo przeniósł się do dawnych pomieszczeń Hôtel-Dieu, w pobliżu katedry, uwolniony przez budowę nowego Hôtel-Dieu de Bourges zbudowanego na drugim końcu miasta po pożarze Madeleine w 1487 roku.

Pierwsze lata są dość trudne, zwłaszcza ze względu na brak powagi nauczycieli.

Księżniczka Małgorzata z Angoulême , siostra króla François I er , wyraża zainteresowanie młodego uniwersytetu. Następnie Marguerite Francji , córką François I er i siostrę Henryka II , zainteresowanych nowymi pomysłami , wsparcie z kolei uniwersytet na płycie Michel de l'Hospital . W szczególności będą zachęcać gminę do zatrudniania renomowanych nauczycieli, takich jak Andrea Alciato dit Alciat (przybył do Bourges w 1529 r.) czy Jacques Cujas (zmarł w Bourges w 1590 r.).

W 1529 roku przy katedrze otwarto pomieszczenia .

Nawet jeśli posiada pięć wydziałów (sztuki, teologii, medycyny, prawa kanonicznego i prawa cywilnego), Uniwersytet w Bourges specjalizuje się przede wszystkim w nauczaniu prawa rzymskiego , czego nie prowadzi wówczas Uniwersytet Paryski . Pod wpływem André Alciata ustanowiono inny sposób nauczania prawa rzymskiego, jakim jest humanizm prawniczy , który zapożycza kilka metod z filologii (trzeba czytać łacinę i grekę), z epigrafii archiwalnej, a także z historii i racjonalizacji prawa. Do głównych zagadnień humanizmu prawniczego należą: ustalanie tekstów prawa kanonicznego, glosy, interpretacja korpusu prawa cywilnego i prawa kanonicznego w świetle ożywienia studiów nad literaturą grecką i łacińską (a także ich przekład Francuski). Konfrontacja tych dzieł z tekstami antycznymi, w tym z tekstami Ojców Kościoła, otworzy pole dla nowoczesnego gallikanizmu .

Po André Alciacie zaczął uczyć w Bourges Éguiner Baron , François Douaren , François Baudouin , Hugues Doneau i wreszcie Jacques Cujas . Cujas kłóci się z François Douarenem, który przyjechał do Bourges ze złym okiem. Dopiero po śmierci François Douarena Jacques Cujas wznowi naukę w Bourges, gdzie zakończy swoje dni.

Należy zauważyć, że początkowa ochrona Marguerite d'Angoulême oraz życzliwość kanclerza Michela de l'Hospital będą sprzyjać obecności nurtu intelektualnego kształtującego się w Bourges między profesorami i studentami, także w dyscyplinach innych niż prawicowe. Atmosfera intelektualna umożliwi tworzenie pokrewieństwa bliskiego nurtowi przedreformacyjnemu: wiemy, że niektórzy nauczyciele, tacy jak Melchior Wolmar – który będzie nauczał starożytnej greki i łaciny w Bourges Jana Kalwina i Teodora de Bèze – byli częścią tego aktualne i rozpowszechnione wśród swoich uczniów. Podobnie, pochodzący z La Châtre , Germain Colladon , student w Bourges w latach 1527-1531, odegra wybitną rolę z Jeanem Calvinem i stworzy prawną syntezę genewskiego prawa cywilnego opartego na prawie zwyczajowym Berry'ego i prawie rzymskim.

Uniwersytet w Bourges początkowo obejmował cztery narody  : Francję, Berry, Akwitanię, Touraine. Wiele niemieckich studentów przyjść do badań w Bourges podczas XVI -tego  wieku , ale dopiero w 1621 roku , który jest tworzony narodu niemieckiego.

Uniwersytet Bourges silnie spada XVII th  century , po wojnie Ligi Augsburg , który zniechęca niemieckich studentów do studiów we Francji.

Profesorowie w XVI -tego  wieku

Studenci z XVI -tego  wieku

Niektórzy studenci mogli zostać profesorami w Bourges po obronie pracy magisterskiej. Odnośnie szkockich studentów w Bourges w XVI -tego  wieku, zobaczyć dzieło Marie-Claude Tucker notowane w źródłach .

Szkolnictwo wyższe w XX th i XXI th stulecia

W XX th  wieku , renesansowy trwa przy tworzeniu szkół wyższych, w tym:

Uwagi i referencje

  1. Order Królewskich Francji trzeciej rasy, zebrany w porządku chronologicznym. Z wzajemnymi odsyłaczami, podsumowaniami, komentarzami do tekstu i pięcioma tabelami. 1 Wielkanocy, 2 obrzędów w kolejności dat, 3 tematów, 4 imion ludu i 5 nazw miejsc. Pierwszy tom [- dwudziesty pierwszy tom]. Zawierające to, co znaleźliśmy w drukowanych lub odręcznych rozporządzeniach Hugues Capet, do końca panowania Charlesa Le Bela. M. De Laurière, były prawnik w parlamencie ,1814, 1170  s. ( czytaj online ) , s.  150. Ordery królów Francji , tom XVI s.  150 , prawdopodobnie wysłany 31 grudnia 1463
  2. France i Eusèbe Laurière, Ordonnances des roys de France trzeciej rasy zebrane w porządku chronologicznym… ,1814, 1154  s. ( czytaj online ) , s.  513. Bulla, którą papież Paweł II wydał 12 grudnia 1464 r.
  3. Ribault, s.  23 .
  4. Patent listowy Ludwika XI, Montilz-lèz-Tours, 6 grudnia 1469 ( czytaj online ).
  5. Był aktywnym patronem iluminatora Jeana Colombe.
  6. Joseph Vaesen i Étienne Charavay, Listy Ludwika XI , tom IV, list z dnia 22 lutego 1470 z Amboise ( s.  82-84 ) oraz list z 20 marca 1470 z Amboise ( s.  89-90 ). Wydane przez Towarzystwo Historii Francji i Librairie Renouard, Paryż 1890.
  7. Ribault, s.  24 .
  8. Por. Frédéric Gabriel. „De statu primitivae Ecclesiae: historia, chrześcijaństwo i reforma wśród ludności cywilnej szkoły Bourges (Douaren, Bauduin, Hotman)” w S. Geonget, Bourges w renesansie: ludzie literatury, ludzie prawa . Paryż, Klinckieck, 2010. Cyt. w bibliografii
  9. Patrz notatka Germaina Colladona w Słowniku Historycznym Szwajcarii
  10. Ribault, s.  25 .
  11. Na temat dwóch pisowni nazwy zob. E. Haag, La France protestante , 10 tomów. Fischachera, 1877-1874. Tom II, s. 400. Według Jacques-Antoine de Thou, wysłany przez elektora Palatyna do Colloque de Poissy . Nauczyciel hebrajskiego w Bourges, emerytowany przez Marguerite de Valois w 1548 r. Patrz Słownik Pierre'a Bayle'a , artykuł „BOUQUIN Pierre”, s. 631.
  12. Radca prawny Bourges i urzędnik kapituły paryskiej. Redaktor i komentator Pragmatique Sanction de Bourges w 1554 r. Redaktor Cosme Guymier i Arnould Ruzé (Arnolphus Ruzae), autor Tractacus Juris Regaliae
  13. Francuski prawnik urodzony w Baillargues (Montpellier) w 1487, zmarł w Paryżu w 1557. Wykładał w Montpellier, na Uniwersytecie Cahors w latach 1532-1537, Tuluzie, Bourges i Paryżu

Załączniki

Bibliografia i źródła

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne