Typ O ujemny

Typ O ujemny Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Typ O Negative na koncercie Ogólne informacje
Ojczyźnie Stany Zjednoczone
Gatunek muzyczny Gothic metal , doom metal
aktywne lata 1990 - 2010
Etykiety Roadrunner Records (1990-2006), SPV America (2006-2010)
Oficjalna strona www.typeonegative.net
Skład grupy
Byli członkowie Peter Steele (†)
Kenny Hickey
Josh Silver
Johnny Kelly
Sal Abruscato
Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Logo typu O Negative.

Type O Negative to zespół z doom metal amerykański , pochodzący z Brooklynu , w Nowym Jorku . Grupa powstała w 1990 roku z popiołów grupy Carnivore .

Grupa znana jest jako jeden z najwcześniejszych przebojów w stylu gotyckiego metalu . Jego bardzo zróżnicowana muzyka znajduje się na przecięciu kilku gatunków, takich jak doom, gothic metal, thrash i hardcore. Odniesienia i wpływy grupy to The Beatles , Black Sabbath , Led Zeppelin , Deep Purple , The Doors, a nawet Pink Floyd . Grupa znana jest przede wszystkim z powolnej, ciężkiej i mrocznej muzyki. Wyróżniał go też często zjadliwy, chorobliwy humor i autoironia. Grupa zyskała popularność w latach 90. - zwłaszcza wśród żeńskiej publiczności - dzięki takim piosenkom jak Love You to Death , Black No. 1 i Christian Woman . Ich najnowszy album Dead Again został wydany wMarzec 2007.

Biografia

Debiut (1988-1992)

Założona w 1988 roku przez Petera Steele, byłego członka grupy Carnivore , grupa rozpoczęła działalność muzyczną jako kwartet pod nazwą Repulsion then Sub zero. Następnie grupa ewoluuje pod nazwą Type O Negative, której nazwę Steele znajduje w O -negatywna reklama oddawania krwi podczas przeglądania książki telefonicznej: „W tamtych czasach jedną z ulubionych gier Steele było przeglądanie lokalnej książki telefonicznej. Po dotarciu na stronę 136, ten zauważa reklamę banku, który jest gotów zapłacić fortunę za określoną grupę krwi: Negatywne O…. " Grupa została początkowo w składzie Steele na basie i wokalu, Kenny Hickey na gitarze, Josh Silver z klawiaturą i sal abruscato na bębnach. Komponują i wydają swój pierwszy album, Slow Deep and Hard , w 1991 roku, nagrany pod roboczym tytułem ( No More Negative ).

Trasę koncertową po wydaniu pierwszego albumu zakłócają skandale i ataki w związku z oskarżeniami o mizoginię i nazistowskie sympatie. W rezultacie kilka koncertów jest odwołanych lub przerwanych, w szczególności w Holandii , gdzie tylko jeden termin (ten w Katwijk aan Zee ) zostanie utrzymany z pięciu pierwotnie planowanych. Ich drugi album The Origin of the Feces ( Not live at Brighton Beach ) jest prezentowany jako występ na żywo, podczas którego publiczność wygwizduje, syczy i obraża grupę. To właściwie fałszywy koncert, a te nagrania tłumu są tylko inscenizacją samokrytycznego humoru zespołu. Oryginalna okładka albumu The Origin of the Feces pokazuje z bliska frontmana zespołu, Petera Steele, z odbytem z rękami rozkładającymi pośladki. Ta okładka wywołała skandal, a następnie projektowana jest nowa okładka z tańcem śmierci.

Sukces i szczyt kariery (1993–2000)

W 1993 roku ich trzeci album, Bloody Kisses , przyniósł im międzynarodowy sukces komercyjny i był pierwszym albumem wytwórni Roadrunner , który otrzymał certyfikat złotej płyty . Album okazał się jednym z prekursorów fali gotyckiego metalu, która miała nastąpić w drugiej połowie lat 90 . Pomimo komercyjnego sukcesu, napięcia między dwoma współzałożycielami Steele i Abruscato zmusiły tego ostatniego do opuszczenia grupy. To John Kelly zastąpił Abruscato w 1993 roku podczas następnej trasy. Klipy Black n o  1 i Christian Woman są zapętlane na amerykańskim kanale telewizyjnym MTV. Alternatywna wersja piosenki Blood and Fire została wykorzystana w ścieżce dźwiękowej do filmu Mortal Kombat (1995), a tytuł Summer Breeze pojawia się w napisach końcowych do filmu Remember ... zeszłego lata . Lider zespołu Peter Steele zyskuje wielką popularność zarówno dzięki seksowi pięknemu, jak i publiczności gejowskiej po pozowaniu nago dla magazynu Playgirl wStyczeń 1996. Niedługo potem zespół wydał nowy album zatytułowany October Rust , który charakteryzował się bardziej romantyczną i przystępną stroną. Zapewnił sobie wygodne miejsce na brytyjskich i amerykańskich listach przebojów i poparł sukces grupy.

Poczucie humoru zespołu wprawiło w zakłopotanie wielu fanów, którzy zwrócili kopię zakupionego albumu sprzedawcy, wierząc, że jest to wada fabryczna. W rzeczywistości zespół celowo rozpoczął album od pierwszego utworu całkowicie pustego. Dwa klipy promocyjne są regularnie nadawane w MTV, ale ocenzurowane ze względu na seksualny charakter piosenek. Piosenka Haunted została wybrana do ścieżki dźwiękowej do The Blair Witch Project . Miał on być częścią muzyki z kasety znalezionej w filmie wśród sprzętu zaginionych. Ale nie został użyty w filmie ze względu na problem chronologiczny: piosenka wydana w 1996 roku powstała po wydarzeniach z filmu, które miały mieć miejsce w 1994 roku. Gra wideo Descent 2 również zawiera tę piosenkę, podczas gdy gra wideo Blood od Monolith Productions , obejmuje utwór Love You To Death .

W 1999 roku piąty album World Coming Down był punktem zwrotnym ze swoim znacznie mroczniejszym i przerażającym charakterem. Nawet jeśli treść tekstów grupy jest zawsze naznaczona mrocznymi motywami, ten album szczególnie oznacza zanurzenie się w skrajnie mrocznych i chorobliwych tematach. Napisany w trudnym okresie życia Petera Steele, ton albumu jest zatem znacznie mroczniejszy, depresyjny i przytłaczający. W szczególności zajmuje się swoim uzależnieniem od kokainy, depresją, problemami w związkach, a także bólem spowodowanym zniknięciem ludzi, na których mu zależy. W tym czasie Steele pokazał swoje wpływy z Beatlesów . Co więcej, obejmują trzy swoje piosenki w składance na albumie World Coming Down . Odnosząc się do Beatlesów, grupa lubi przedstawiać się jako The Drab Four (czwórka „nudna” ) w nawiązaniu do pseudonimu Fab Four of the Beatles. Z tyłu koszuli odnoszą się do siebie, używając określenia Rehab Four (czwórka „detoksykowana” ).

Ostatnie działania (2001–2010)

Szósty album Type O Negative, Life Is Killing Me (pierwotnie zatytułowany The Dream Is Dead od nazwy ostatniej piosenki), został wydany w 2003 roku. Album zawiera szerszą gamę stylów w porównaniu do poprzedniego. Album zawiera szybsze utwory, takie jak I Don't Wanna Be Me , I like Goils , Angry Inch , Life is Killing Me , ale także wolniejsze i ciężkie utwory w tradycji zespołu, takie jak Anesthesia . Utwory takie jak Ship Gods Todda , (We Were) Electrocute i I Don't Wanna Be Me zawierają elementy melodyjne charakterystyczne dla zespołu. Piosenki są jednak krótsze niż zwykle, im dłuższa piosenka How could She? przez 7 minut 30. Piosenka Angry Inch to humorystyczny cover jednego z utworów z musicalu Hedwig and the Angry Inch o historii operacji zmiany płci, która się nie udała - piosenka, która oznacza powrót do charakterystycznego humoru zespołu - humor, którego nie było na poprzednim albumie.

Po tym albumie Steele spędził krótki czas w więzieniu za przemoc i musiał iść na odwyk . Po wydaniu w 2006 roku drugiej kompilacji, The Best of Type O Negative (o której zespół powiedział, że została wydana bez ich zgody), zespół zdecydował się opuścić wytwórnię Roadrunner Records, aby poszukać lepszej umowy z wytwórnią SPV Records . Pod tą wytwórnią ukazał się ich siódmy i ostatni albumMarzec 2007 : Znowu martwy . Z tej okazji kręcono dwa filmy promocyjne: The Profits of Doom (w kwietniu) i September Sun w listopadzie. Oba filmy są szeroko nadawane w amerykańskim kanale telewizyjnym MTV w kilka tygodni po ich premierze. Dead Again pomiędzy 27 -tego  miejsca list przebojów w Stanach Zjednoczonych; jest to najwyższa pozycja, jaką grupa kiedykolwiek znała. Wyruszają w trasę koncertową przez cały październik tego roku. Są one przede wszystkim grać na Rock am Ring Festival w Nürburgring , Niemcy .

Piosenkarka zespół i basista Peter Steele zmarł na atak serca na14 kwietnia 2010. Jego śmierć jest publicznie ogłaszana przez pozostałych członków grupy w dniu15 kwietnia, za pośrednictwem ich oficjalnej strony internetowej.

Styl muzyczny

Styl Type O Negative wyznaczają dwa główne trendy stylistyczne: z jednej strony „muskularny” , szybki i gburowaty aspekt hardcore / thrash odziedziczony po Carnivore , dawnym zespole Steele, z drugiej strony bardziej depresyjny. , ponury, chorobliwy, a czasem romantyczny w stylu gotyku zagłady. Ten drugi aspekt, który w znaczący sposób potwierdził się na ich albumie Bloody Kisses (1993), jest generalnie najbardziej uwydatniony na ich albumach od tamtego czasu. Czasami mówiliśmy o jego „pachydermii” w tym stylu ze względu na powolność oraz poważny i ciężki rejestr ich rytmów. Członkowie grupy faktycznie stroją swoje gitary i basy o jedną czwartą poniżej standardowego akordu, na nutę if zamiast E dla najniższej struny: co daje odpowiednio Si Mi La Ré Fa # Si dla gitar i Si Mi La Ré dla basu. - te same akordy używane odpowiednio do gitar 7-strunowych i 5-strunowych basów).

Kontrowersje

Grupa jest oskarżana o sympatie faszystowskie na początku lat 90 . Pod tym względem są atakowani w Niemczech i Holandii , przez kilka ruchów lewicowych przekonanych, że grupa sprzyja nazizmowi . To jeden z powodów, dla których ich pierwsza europejska trasa koncertowa w 1991 roku została skrócona. Początki tych oskarżeń wydają się sięgać do żartu, który Steele rzekomo zrobił w niemieckim wywiadzie, który rzekomo został źle zrozumiany. Podczas tego spotkania Steele został zapytany o sukces, jaki spodziewał się osiągnąć, próbował żartować, odnosząc się do jednego ze swoich idoli, Johna Lennona , który w kontrowersyjnym wywiadzie powiedział, że Beatlesi byli bardziej znani jako sam Jezus Chrystus. Steele stara się odpowiedzieć w podobny sposób, mrugając do tego wywiadu, twierdząc, że chciałby, aby jego grupa stała się bardziej znana niż sam Adolf Hitler . Jednak według Steele drugi stopień jego żartu zostałby źle zrozumiany ze względu na barierę językową, która wywołuje silne reakcje. W dodatku wydaje się, że jedna z piosenek zespołu, Der Untermensch , z tytułu tytułu została pomylona z pieśnią nazistowską, podczas gdy tekst, choć w swoim ustawieniu politycznym po prawej stronie, w ogóle nie nawiązuje do tego tematu. ale do oszustw związanych ze świadczeniami społecznymi. Co więcej, jak zauważa wielu komentatorów, klawiszowiec grupy Josh Silver jest pochodzenia żydowskiego, a frontman grupy Peter Steele jest pochodzenia słowiańskiego, co w mniejszym stopniu predysponuje ich do sympatii do tego typu ideologii. Ponadto grupa stanowczo zaprzecza asymilacji do tego typu ideologii. Grupa naśmiewa się również z tych oskarżeń poprzez dwie piosenki: Kill all the White People i We Hate Every .

Piosenka We Hate Every odpowiada zjadliwym tonem tym, którzy oskarżają członków zespołu o bycie nazistami, komunistami, rasistami i mizoginami. Tekst ma na celu ośmieszenie i zdyskredytowanie tych oskarżeń, stawiając je tyłem do siebie, podkreślając ich absurdalność przez ich sprzeczną naturę i kładąc nacisk na fakt, że „rzeczy nie zawsze są tym, czym się wydają. „ W ironicznym tonie piosenka Kill All The White People w międzyczasie opowiada się za „ zabijaniem wszystkich białych ”. „ Aby podbudować tę piosenkę, próbuje przyjąć przeciwny punkt widzenia oskarżeń nazizmu, przyjmując radykalną retorykę czarnej supremacji . W odpowiedzi na polowanie na kozła ofiarne, które według nich były celem w 1991 roku, grupa opublikowała również koszulkę głoszącą: „Typ O chętnie bierze odpowiedzialność za prawie wszystkie największe katastrofy ostatnich dwóch tysiącleci: od ukrzyżowania Chrystusa, dziura w warstwie ozonowej spowodowana wojną w Zatoce Perskiej i AIDS. "

Wpływy

Steele cytuje Black Sabbath i Beatlesów jako główne wpływy Type O Negative. Ich inne inspiracje obejmują psychodeliczny zespół rockowy Pink Floyd , zespoły hardrockowe i metalowe, takie jak Deep Purple , Led Zeppelin , Judas Priest i AC / DC oraz zespoły gotyckie / post-punk rockowe , takie jak Cocteau Twins i Dead Can Dance .

Powtarza się

Czasy zarejestrowane w studiu to: znacząco przerobiona interpretacja piosenek Paranoid zespołu Black Sabbath , żartobliwa Angry Inch of Hedwig and the Angry Inch , Pictures of Matchstick Men of Status Quo z Ozzym Osbourne , dwie wersje Black Sabbath (jedna z udziałem słowa oryginalne i przepisane przez Peter Steele, z punktu widzenia szatana) Hey Joe przez Jimiego Hendrixa (przekształcona Hey Pete ) Highway Gwiazdy przez Deep Purple , Day Tripper dla Beatlesów , Cinnamon Dziewczyna przez Neila Younga , Summer Breeze pieczątek i Crofts (nieautoryzowana wersja tego ostatniego, z alternatywnymi tekstami autorstwa Petera Steele, nazywa się Summer Girl  ; zawiera oryginalną, końcową sekcję z Set Me on Fire ). Grupa również pokrywa się Drzwi piosenkę Light My Fire (który Steele opisuje jako „prawdopodobnie najlepszą piosenkę kiedykolwiek napisane” przed przepraszając za „zniszczenie” go , potwierdzając samo-deprecjację humor Type O Negative), jak i do pokrycia z Black Sabbath na NIB .

Członkowie

Dyskografia

Wideografia

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Steve Huey , „Type O Negative - Music Biography” (wersja z 12 marca 2011 r. W Internet Archive ) .
  2. (w) Greg Pratt , „  Peter Steele z Type O Negative umiera w wieku 48 lat  ” , Exclaim! (dostęp 26 października 2013 ) .
  3. (w) Jordan Darville, „  Nicole Dollanganger Covers Type O Negative”  , „ The Fader” ,3 lutego 2016 r( czytaj online ).
  4. Garry Sharpe Young, Metal: the definitive Guide , 2007, s.  292-293.
  5. Stéphane Leguay, „  Gothic Metal  ”, Carnets Noirs , E-dit,2006( ISBN  978-2-84608-176-4 ).
  6. (en) "  Type O Negative  " [ archiwum22 lutego 2012] , w MusicMight (dostęp 21 kwietnia 2010 ) .
  7. (w) „  Typ O Negative About Touring And Roadrunner  ” , YouTube ,24 czerwca 2007(dostęp 18 marca 2010 ) .
  8. (w) „  Type O Negative” Official Computer Email Page  ” , Typeonegative.net (dostęp 18 marca 2010 ) .
  9. (w) „  Marek Lieberberg prezentuje: Rock-am-Ring 2008!  » , Rock-am-ring.com,23 grudnia 2009(dostęp 18 marca 2010 ) .
  10. „  Peter Steele, 48 lat, piosenkarz i basista  ”, The New York Times ,20 kwietnia 2010, B10.
  11. "  Oficjalna komputerowa strona e-mail typu O Negative  " [ archiwum14 sierpnia 2011] , typeonegative.net ,15 kwietnia 2010(dostęp 17 sierpnia 2011 ) .
  12. (en) Karin Spaink, "  Artykuł: Twoje korzenie pokazują De Groene  " ,19 października 1994(dostęp 21 kwietnia 2010 ) .
  13. Robert Makin, „  Uważaj o czym marzysz, Peter Steele & Josh Silver, Rozmawiał Robert Makin  ” (dostęp 21 kwietnia 2010 ) .
  14. Maureen Cleave , „  Interview with John Lennon  ”, The Evening Standard , Londyn ,Marzec 1966.
  15. (w) „  Interview with the Vampire: Peter Steele of Type O Negative  ” , theroc.org (dostęp 13 października 2014 ) .

Linki zewnętrzne