Histrioniczne zaburzenie osobowości
Histrioniczne zaburzenie osobowości
| Specjalność | Psychiatria i psychologia kliniczna |
|---|
| ICD - 10 | F60.4 |
|---|---|
| CIM - 9 | 301,50 |
| MedlinePlus | 001531 |
| Siatka | D006677 |
| Leczenie | Psychoterapia |
Ostrzeżenie medyczne
Histrioniczne zaburzenie osobowości ( TPH ; dawniej histeryczna ) jest zdefiniowana przez American Psychiatric Association (APA) jako zaburzenie osobowości charakteryzującej poziomie emocjonalnym i wymaga uwagi przesadzone. Pacjent szuka uwagi innych, próbuje się popisywać, uwodzić lub po prostu przyciągać uwagę lub współczucie .
Uwodzenie staje się potrzebą osoby żyjącej z tym zaburzeniem emocjonalnym. Potrzeba zadowolenia staje się nadmierna. Histrionic używa uroku i niewłaściwych uwodzicielskich zachowań jako środka wymiany, komunikacji, a nawet interakcji. Ten sposób nieustannego uwodzenia staje się narzędziem manipulacji, aby zapewnić, że jego potrzeby są zaspokajane priorytetowo, ze szkodą dla potrzeb innych, jako należne. Nie przyciągając uwagi przez uwodzenie, będzie udawał ofiarę, wyleje się na oczernianie innych, będzie miał intensywne ekscesy złości i doprowadzi do emocjonalnej dramatyzacji. Te aspekty jego afektu są jego automatycznym i naturalnym sposobem życia z otaczającymi go osobami. Histrionics tworzy powierzchowne więzi emocjonalne. Osoba zrobi to zarówno mężczyznom, jak i kobietom w każdym wieku. To zaburzenie dotyka głównie kobiety i dotyka od 1,3% do 3% populacji.
Kryteria
DSM-IV
Według DSM-IV z Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (AAP), histrioniczne zaburzenie osobowości jest uogólnione tryb nadmiernej reakcji emocjonalnej w poszukiwaniu uwagi, reprezentowane przez co najmniej pięciu z dziewięciu następujących objawów:
- podmiot czuje się niekomfortowo w sytuacjach, gdy nie jest w centrum uwagi innych;
- interakcja z innymi często charakteryzuje się niewłaściwym uwodzicielskim zachowaniem lub prowokacyjną postawą;
- natychmiastowe zaspokajanie jej potrzeb przez innych jest dla niej ciągłą troską;
- jego emocjonalna ekspresja jest powierzchowna i niestabilna;
- podmiot regularnie wykorzystuje swój wygląd fizyczny, aby przyciągnąć uwagę;
- sposób mówienia jest zbyt subiektywny i ubogi w szczegóły;
- jest dramatyzacja ( teatralizm , wyolbrzymienie patosu ) i przesada ekspresji emocjonalnej;
- podmiot wykazuje sugestię: łatwo ulega wpływom innych lub okoliczności;
- podmiot ma tendencję do uważania swoich relacji za bardziej intymne niż w rzeczywistości.
ICD-10
ICD-10 z Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) Pokazuje charakterystyka histrioniczne zaburzenie osobowości. Charakteryzują się co najmniej trzema z następujących:
- autodramatyzacja, teatralność, przesadna ekspresja emocji;
- sugestywność, łatwy wpływ innych osób lub okoliczności;
- labilna i powierzchowna uczuciowość ;
- ciągłe poszukiwanie podniecenia i czynności, w których pacjent jest w centrum uwagi;
- niewłaściwe uwodzenie w wyglądzie lub zachowaniu;
- nadmierne znaczenie jego wyglądu fizycznego.
Kategorie z Millon
Theodore Millon zidentyfikował sześć histrionicznych podtypów osobowości. Każda osoba zajmująca się rozrywką może wykazywać dowolną z następujących cech:
- teatralne histrioniczne - szczególnie dramatyczne, romantyczne i zwracające uwagę,
- infantylne histrionic - w tym funkcji granicznych ,
- hiperaktywna histrioniczna - syntetyzuje uwodzenie histrioniki z typowym dla hipomanii poziomem energii ,
- kojące histrioniczne - w tym cechy uzależniające i kompulsywne,
- zuchwała histeria - w tym cechy negatywistyczne ( pasywno-agresywne ),
- Antyspołeczne histrioniczne - cechy antyspołeczne .
Cechy psychopatologiczne
W aktorstwo : próby pacjenta, aby przyciągnąć uwagę przez różne strategie. Może więc próbować uwieść, złagodzić, udramatyzować swoją sytuację, czasami w sposób teatralny, aby wzbudzić współczucie otaczających go osób. Obserwujemy też próby samobójcze lub odgrywanie ról , popełniane zwykle pod okiem innych. Brak zainteresowania histrioniką jest niepokojący.
Silny egocentryzm jest również psychopatologiczną cechą histrionizmu.
Labilność emocjonalna: zmiany nastroju są wspólne, wpływa lub emocje są intensywne pozostając powierzchowne.
Podmioty histeryczne zachowują pewną zależność od innych, ich sentymentalne relacje charakteryzują się potrzebą uwodzenia, przy jednoczesnym unikaniu autentycznych relacji emocjonalnych. Częste wahania nastroju i labilność emocjonalna prowadzą do prawdziwej histerii.
Nietolerancja na frustracje i nadpobudliwość emocjonalna są wówczas źródłami cierpienia prowadzącymi regularnie do dekompensacji depresyjnych. Dzieje się tak często, gdy odbywają się konsultacje. Są one również doświadczane w uwodzicielski i teatralny sposób . Terapeuta jest często postrzegany jako świadek cierpienia histrionic.
Zabiegi
Histrionik generalnie cierpi z powodu braku introspekcji , potrzeby narcystycznego docenienia ze strony innych, nadmiernej emocjonalności, a zatem braku racjonalizacji.
Głównym celem terapeutycznym jest zatem wzmocnienie obrazu siebie i nauczenie pacjenta bardziej racjonalnej niż intuicyjnej czy emocjonalnej analizy sytuacji.
Uwagi i odniesienia
- (es) Laura Ruiz Mitjana, „ Personalidad histriónica: qué es, w tym 14 rasgos característicos ” , na laguiafemenina.com ,2019
- Andrew Skodol, „ Histrionic Personality Disorder: Symptoms, DSM-5 Diagnostic Criteria ”
- (Es) Xavier Molina, „ Trastorno histriónico de la personalidad ” , na psicologiaymente.com , Psicología y Mente (dostęp 25 marca 2020 )
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- „ Prezentacja osobowości histrionicznej ” , na stronie Psychoweb.fr