Triboulet
Triboulet
Portret drugiego Tribouleta ok. 1550 r. Rys. Jean Clouet (kreda czarno-czerwona), Chantilly , Musée Condé .
| Narodziny |
1479 Blois ( Loir-et-Cher ) |
|---|---|
| Śmierć |
1536 Nieznana lokalizacja |
| Imię urodzenia | Nicolas Ferrial |
| Przezwisko | Febrial |
| Czynność | Błazen |
Nicolas Ferrial powiedział, że Févrial aka Triboulet , urodzony w 1479 roku w Blois (obecna Loir-et-Cher ) i zmarł w 1536 roku , jest błaznem na dworze francuskim za panowania Ludwika XII i François I er .
Właściwie istniałyby dwa kolejne bufony o imieniu Triboulet. Oni sami są często myleni z pierwszym Tribouletem , błaznem na dworze René d'Anjou .
Biografia
Niewiele jest dostępnych informacji o jego życiu. Znamy głównie przypisywane mu anegdoty.
Jean Marot, historiograf Ludwika XII, opisuje to następująco:
„Triboulet był fol de la teste z psimi uszami, tak krwawym [mądrym] w wieku trzydziestu lat, jak w dniu jego narodzin. Małe czoło i duże oczy, duży nos przecięty do nosa, płaski i długi brzuch, wysokie plecy do noszenia gospodarza! Każdy naśladował, śpiewał, tańczył, prescha, I wcale tak przyjemny, że żaden człowiek nie fascha. "
Jest również uznawany za wiersze i teksty, takie jak La Farce de Maître Pathelin . Po jego śmierci nowy błazen, Brusquet , zastąpił go na dworze François I er .
Anegdoty przypisywane Tribouletowi
- Wielki pan, który zagroził, że go zabije pod kijem, za to, że mówił o nim zbyt śmiało, Triboulet poszedł poskarżyć się François! „Nie lękaj się” - powiedział do niego Król; gdyby ktoś odważył się zmusić cię do takiego leczenia, kazałbym go powiesić kwadrans po twojej śmierci. "-" Ach! kuzynku, odparł szaleniec, bardzo dziękuję, gdybyś chciał go powiesić kwadrans wcześniej. "
- Mogłoby się zdarzyć, że pewnego dnia bezczelność fol du Roy przekroczyła granicę. Tego dnia będzie musiał podjąć jedną z centerpieces François 1 st . Król, ze względu na lata służby, poprosiłby go wtedy, aby wybrał sposób, w jaki chciałby umrzeć. Triboulet odparł: „Dobry ojcze, przez świętego Nitouche i świętego Pansarda, patronów szaleństwa, proszę o śmierć ze starości”. François 1st , oniemiały, uratowałby mu życie.
Ewokacje
- Triboulet ingeruje w Le Livre Tiers przez Rabelais gdzie reaguje na jego drodze do burleski wątpliwości Panurge dotycząca małżeństwa.
- Spektakl Le roi d'Amuse , przez Wiktora Hugo , ma Triboulet jako głównego bohatera. Pisarz przyznaje mu rolę wykraczającą poza tradycyjną groteskę błazna, dodając do niej formę wzniosłości . Szaleniec godzi w ten sposób dwa aspekty romantycznego dramatu .
- The King Has Fun zainspirował Francesco Maria Piave do libretta Rigoletta , muzyki Giuseppe Verdiego , opery wykonanej po raz pierwszy w 1851 roku .
- Michel Zevaco za powieść , Triboulet , a następnie La dziedziniec cudów , gdzie Triboulet jest głównym bohaterem.
- Le Triboulet , gazeta satyryczna utworzona w 1878 roku.
- François I st i Triboulet , francuski film Georges Méliès ( 1907 ).
- Powieść Francisa Perrina Le bouffon des rois , 2011.
- Król się nie śmiał , od Guillaume Meurice do wydań JC Lattès, 2021.
-
Triboulet w Le Tiers Livre autorstwa Rabelais , widziany przez Gustave'a Doré .
-
Triboulet w The King bawi się przez Victora Hugo (około 1832).
-
Pokrywa ilustruje Gino Starace dla nowego Triboulet przez Michel Zévaco (Maj 1910).
Uwagi i odniesienia
- Berthon 2012 .
- Alfred (1803-1879) Autor tekstu Canel , Badania historyczne nad Fousem królów Francji, a nawiasem mówiąc o używaniu głupca w ogóle / A. Canel ,1873( czytaj online )
- " Błazen! kiedy król się bawi - odc. 3/4 - Historia śmiechu ” , o kulturze Francji (przegląd: 19 kwietnia 2021 r. )
- Alfred Canel , Badania historyczne na temat szaleńców królów Francji: i nawiasem mówiąc, na temat wykorzystania szaleńca w ... , A. Lemerre,1873( czytaj online )
- " Rodzina Tribouletów - TRIBOULET: the fool of kings " , na web.archive.org ,28 grudnia 2014(dostęp 19 kwietnia 2021 )
Załączniki
Bibliografia
- Guillaume Berthon „ ” Triboulet posiada sąsiadów „błazna sądowego i literatury na przełomie XV p i XVI p wieku ” Babel , n O 25 „obrazy obłęd przełomu wieków średnich i Renaissance '2012, s. 97-120 ( czytaj online ).
- A. Gazeau , Les Bouffons , Paryż, Hachette ,1882, 263 str. ( czytaj online ).
- Maurice Lever , Le scepter et la marotte: histoire des fous de cour , Paris, Fayard,1983, 350 pkt. ( ISBN 2-213-01232-6 , prezentacja online ), [ prezentacja online ] . (Wznowienie: Le scepter et la marotte: histoire des fous de cour , Paris, Hachette, coll. "Pluriel",1985, 306 str. kieszonkowe ( ISBN 2-01-011145-1 ); Berło i moda: historia dworskich szaleńców , Paryż, Fayard,2000, 355 str. ( ISBN 2-213-60640-4 ).)
- Sebastian Brant, La Nave des fols du monde ,1499( czytaj online )