Groteska jest pierwotnie styl ozdoba odkryta podczas renesansu . Przez dryf termin ten określa również dzisiaj charakter tego, co wydaje się śmieszne, dziwaczne, śmieszne, zmieszane z pewnym lękiem. Według Rémi Astruca, mimo trudności w identyfikacji form groteski ze względu na ich niezwykłą różnorodność i różnorodność, każdą groteską można sprowadzić do realizacji jednego lub kilku z tych motywów: powtórzenia, hybrydyczności, metamorfozy.
Słowo to kwalifikuje ozdoby Domus Aurea , Domu Złotego Wieku (zwanego też Złotym Domem) zbudowanego przez Nerona i pokrytego dziwnymi wzorami. Pod koniec XV -go wieku, młody Roman spadł w dziurę na stokach Colle Oppio i znalazł się w czymś w rodzaju jaskini pokryte fantastycznych obrazów, stąd nazwa „groteska”, który dał nam te obrazy. W rzeczywistości został pochowany Domus Aurea . Termin ten nie miał więc pierwotnie takiego samego znaczenia jak dzisiaj. Malowidła w stylu groteskowym to fantazyjne montaże różnych elementów (architektury, wazony, girlandy, liście itp. ), często zawierające postacie ludzkie i zwierzęce, być może chimeryczne i karykaturalne, ale nie zawsze.
W XVI -tego wieku i prawdopodobnie po raz pierwszy w Montaigne , hasło o sztuce malarskiej do literatury opisać dziwną kompozycję i bez a priori rzędu prób .
Później stał się powszechnym terminem krytyki artystycznej. Wiele dzieł komiksowych wykorzystuje groteskę, która ma bardzo silny efekt, począwszy od Rabelaisa . Ale też działa tam, gdzie komiks krzyżuje się z obcością, a nawet twórcą udręki jak u Kafki . Groteska stała się ważnym elementem cynicznej lub urojeniowe tworzenia XX -go wieku.
Zdaniem Dominique'a Iehla i Rémi Astruca groteska, której umiejscowienie w tekstach rzadko jest pewne, jest rozpoznawalna przede wszystkim dzięki efektowi zawrotów głowy wywołanych przez dzieła.
Termin ten jest również używany w innym znaczeniu w następujących dziedzinach: