Król dobrze się bawi

Król dobrze się bawi
Triboulet, błazen Ludwika XII, a następnie François Iera.  Grawerowanie z XIX wieku.
Triboulet , błazen od Ludwika XII , a następnie Francois I er . Spalanie w XIX th  wieku.
Autor Wiktor Hugo
Uprzejmy Dramat romantyczny
Nb. dzieje 5
Data utworzenia w języku francuskim 22 listopada 1832
Miejsce powstania w języku francuskim Francuska komedia

Król Amuse to romantyczny dramat w pięciu aktach , aw wersie przez Victora Hugo , wykonany po raz pierwszy w Paryżu ,22 listopada 1832w Comédie-Française .

Głównym bohaterem jest błazen Triboulet , postać historyczna za panowania Ludwika XII i François I er . Hugo ustami Tribouleta potępia społeczeństwo tamtych czasów.

Spór

Hugo pisze, że król bawi się od 3 do 321 czerwca 1832. U Hugo odbyło się prywatne czytanie30 czerwca 1832 co pozostawiło słuchaczy sceptycznie.

Mimo obecności podczas pierwszego przedstawienia starannie dobranych widzów (bankierów, panów z salonów literackich, artystów, pisarzy) i dopingującego pierwszego aktu, spektakl spotkał się z bardzo złym przyjęciem i głośną porażką. Został nawet zakazany następnego dnia, tak wrażliwa była krytyka monarchii i szlachty.

Trzy dni później (26 listopada) Victor Hugo kieruje następujący list do redaktora naczelnego National  : „Proszę pana, ostrzegam, że część hojnej młodzieży szkół i warsztatów ma projekt, aby dziś wieczorem lub jutro udać się do Teatru Francuskiego twierdzić, że król się bawi i głośno protestuje przeciwko niesłychanemu samowolnemu aktowi, którym to dzieło zostaje uderzone. Wierzę, Szanowny Panie, że są inne sposoby na wymierzenie kary za ten nielegalny środek, ja je wykorzystam. Pozwólcie zatem, że przy tej okazji pożyczę organ z waszego dziennika, aby błagać przyjaciół o wolność sztuki i myśli, aby powstrzymali się od gwałtownej demonstracji, która prawdopodobnie zakończyłaby się zamieszkami, dla których rząd próbował go zdobyć. Tak długo. Przyjmij, Szanowny Panie, wyrazy mojego najwyższego szacunku. Wiktor Hugo26 listopada 1832 » (Kolekcja prywatna).

W przedmowie do pierwotnego wydania z 1832 r. (Paryż, Librairie d'Eugène Renduel) Hugo potępia cenzurę, jaką cierpiał ze strony monarchii i szlachty w następujący sposób: „Pojawienie się tego dramatu w teatrze dało początek niesamowitemu ministerialnemu akt.  Następnego dnia po pierwszym przedstawieniu autor otrzymał od M. Jouslina de la Salle , reżysera w Théâtre-Français, następującą notatkę, w której starannie zachował oryginał: „Jest wpół do dziesiątej i od razu otrzymuję rozkaz zawieszenia występów króla był rozbawiony . Pan  Taylor przekazuje mi to zarządzenie ministra . To23 listopada ”. "

Hugo pozwał Comédie-Française: w rzeczywistości, po zniesieniu cenzury po rewolucji lipcowej , teatr nie musiał poddawać się nielegalnemu zakazowi. To jest powód podany przez Hugo. Trwa proces10 grudnia 1832przed Sądem Gospodarczym. Broni go Odilon Barrot , ale sam Hugo składa taką deklarację, która później okaże się taką proroczą intuicją: „Dziś każą mi odebrać moją wolność jako poety cenzorowi, jutro sprawią, żebym odebrał mi wolność”. obywatel przez żandarma; dziś jestem wygnany z teatru, jutro wygnany z kraju; dzisiaj mnie zakneblują, jutro mnie deportują ” . Sąd Handlowy uzna się za niekompetentny, a Hugo zrezygnuje z odwołania się do Sądu Królewskiego.

Zabawa Króla , przeklęta sztuka, powtórzona została dopiero w 1882 roku na osiemdziesiąte urodziny poety i nie była do końca przekonująca.

Spektakl zainspirował opera Rigoletto przez Giuseppe Verdiego , której libretto napisał Francesco Maria Piave , który następuje po grać bardzo uważnie, transpozycji wydarzenia w księstwie Mantui cenzurze ucieczki. Paradoks polegał na tym, że opera stała się sławna, zainspirowana nieznaną sztuką.

Włoski reżyser Mario Bonnard przeniósł sztukę na ekran w 1941 roku, z Michelem Simonem w roli Tribouleta.

Treść sztuki

Triboulet jest całkowitym przeciwieństwem zwykłego bohatera: jest on zdeformowany błazen sąd, okrutną istotą, która zachęca François I do angażowania się w najgorszym rozpuście. Jest śmieszny, narcystyczny i chce zabić króla. Wykazuje cechy antyheroiczne. Jest jednocześnie potworem, ale i człowiekiem o wspaniałych uczuciach. Rzeczywiście, wybór scenerii, w szczególności niepokojąca atmosfera, ujawnia uczucie rozpaczy i złości Tribouleta: chce pomścić swoją córkę; okazuje ojcowską miłość. Triboulet to istota podwójna, jak to podkreśla ten paradoksalny okrzyk: „Ciesz się, ohydny bufonie, w swojej głębokiej dumie” . Victor Hugo rodzi tragicznego bohatera, dalekiego od tradycyjnego bohatera, który łączy w jednej postaci dwa aspekty romantycznego dramatu  : groteskę i wzniosłość .

Triboulet wysyła ten apostrof do dworzan:

„Wasze matki z lokajami prostytuowały się: / Wszyscy jesteście bękartami”

Linie te mogą być ukierunkowane na zachowanie, które było daleko od zarzutu, od Ludwika Filipa własnej matki .

Uwagi i odniesienia

  1. Anne Ubersfeld, Notatka opublikowana w wydaniu Kinga bawi się w 1985 roku , Paryż, Éditions Robert Laffont ,1985, 997  str. ( ISBN  2-221-04695-1 ).
  2. Anne Ubersfeld i Florence Naugrette Stworzenie „Króla bawi się” w zamieszaniu , Libretto Rigoletto Verdiego, opublikowane przez Opéra national de Paris 2011-2012.
  3. Jean-Michel Brèque in Rigoletto Verdiego , L'avant-scène opéra -sept-oct 1988.

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne