Traktat ABM

Traktat ABM

Traktat dotyczący ograniczenia systemów przeciwko pociskom balistycznym.

Rodzaj traktatu	Traktat o kontroli i ograniczeniach broni
Podpis	26 maja 1972
Miejsce podpisania	Podpisano w Moskwie w ( ZSRR ) przez R. Nixona i L. Breżniewa
Wejście w życie	3 października 1972
Części	Stany Zjednoczone i Związek Radziecki
Zakończenie	Podpisano na czas nieokreślony. Wycofanie się ze Stanów Zjednoczonych dnia13 czerwca 2002 wypowiedzenie traktatu.
Depozytariusz	Rządy Stanów Zjednoczonych i ZSRR .
Języki	Angielski , rosyjski

Traktat solny I (1972) Traktat o ograniczeniu podziemnych testów broni jądrowej (1974)

ABM traktat (w języku angielskim, ABM dla Anti- Ballistic Missile ) został podpisany w Moskwie na26 maja 1972w ramach negocjacji w sprawie ograniczenia broni strategicznej i uzupełniony protokołem z3 lipca 1974między ZSRR a Stanami Zjednoczonymi , następnie potwierdzone przez Rosję i państwa byłego ZSRR na czas nieokreślony. Po ogłoszeniu oficjalnego wystąpienia Stanów Zjednoczonych (podane do wiadomości publicznej w dniu13 grudnia 2001), W Stanach Zjednoczonych nie jest już częścią ABM Traktatu od13 czerwca 2002.

Jest on pośrednio szanowany przez pozostałe trzy zadeklarowane potęgi atomowe - Wielką Brytanię , Francję i Chiny .

Podstawy traktatu

W 1972 r. Podpisanie traktatów SALT I wprowadziło zasadę ustanowienia związku między ograniczeniem strategicznego uzbrojenia obronnego a ograniczeniem strategicznego uzbrojenia ofensywnego. Powinien zatem pomóc wzmocnić globalną stabilność i ograniczyć wyścig pocisków międzykontynentalnych. Traktat ten wprowadził trzy podstawowe cele, aby osiągnąć swoje cele:

• rozmieszczenie systemu obrony przeciwrakietowej na wszystkich terytoriach amerykańskich i rosyjskich jest zabronione. System ten jest dopuszczony tylko w jednym miejscu, w stolicy kraju lub w pobliżu miejsca startu pocisków międzykontynentalnych międzykontynentalnych rakiet międzykontynentalnych  :

Związek Radziecki zdecydował się ustanowić system ABM wokół swojej stolicy Moskwy . Działa od 1968 roku , obejmuje 4 bazy startowe i 100 pocisków.

Stany Zjednoczone zdecydowały się chronić międzykontynentalną wyrzutnię rakiet , znajdującą się w Grand Forks w stanie Dakota Północna . Po latach prac system z pociskiem Sprint został uznany za operacyjny w październiku 1975 roku , następnego dnia o jego zamknięciu zadecydowano specjalnym dekretem Kongresu Stanów Zjednoczonych Ameryki i obowiązywałoLuty 1976.

• rozwój lub rozmieszczenie takich systemów ABM na morzu, w powietrzu, w przestrzeni kosmicznej lub na ruchomych platformach lądowych jest zabronione ;
• dozwolona jest jedynie budowa nowych systemów obrony przeciwrakietowej na obszarach objętych Traktatem. Systemy te muszą być stacjonarne i naziemne;
• zobowiązują się nie przekazywać do innych państw ani nie rozmieszczać systemów ABM lub ich komponentów poza ich terytorium .

Ustanowienie Stałej Komisji Konsultacyjnej (KPCh) umożliwiło rozstrzygnięcie szeregu spornych kwestii przez cały okres obowiązywania tego traktatu.

Uwagi i odniesienia

1. „  Traktat ABM wygasł w ten czwartek  ” , na nouvelleobs.com ,13 czerwca 2002(dostęp 13 czerwca 2019 ) .

Bibliografia

• Jean-Philippe Baulon, Wrażliwa Ameryka? (1946-1976) , Economica, Paryż, 2009 ( ISBN  978-2-7178-5634-7 ) .