Klawisze funkcyjne

Do klawiszy funkcyjnych na terminalu komputerowego lub komputera są klucze, które mogą być zaprogramowane w celu wykonywania poleceń systemu operacyjnego lub programu. Na niektórych klawiaturach / komputerach klawisze funkcyjne mogą mieć domyślne działania .

Klawisze funkcyjne na terminalu mogą być używane razem z innymi klawiszami. Nazwa klawiszy funkcyjnych może być skrótem domyślnych czynności, które wykonują, lub może mieć bardziej powszechne oznaczenia, takie jak „F-Number” lub „Fx”.

Liczba klawiszy funkcyjnych różni się w zależności od komputera. Na klawiaturach PC znajduje się 12 klawiszy funkcyjnych; wczesne modele komputerów PC miały 10.

Trochę historii

Klawisze funkcyjne pojawiły się po raz pierwszy w Friden Flexowriter w 1965 roku. Później były używane w lotnictwie wojskowym, a następnie w komputerach.

Na różnych klawiaturach komputerowych

• Macintosh  : Nowsze systemy Mac OS obsługują rozszerzenia systemu, powszechnie znane jako FKEYS, które można zainstalować w folderze systemowym i można ich używać z kombinacją: klawisz Command  + Shift +  liczba . Kombinacja Command + Shift + 3 była funkcją zrzutu ekranu zawartą w systemie i została zainstalowana jako FKEY); jednak wczesne klawiatury Macintosh nie obsługiwały numerowanych klawiszy funkcyjnych w normalnym sensie. Jednak od czasu wprowadzenia Apple Extended Keyboard z Macintosh II , klawiatury z klawiszami funkcyjnymi były dostępne, chociaż nie stały się standardem aż do połowy lat 90. Nie były tradycyjnie standardem. Częścią interfejsu użytkownika Maca oraz są zwykle używane tylko w oprogramowaniu wieloplatformowym . Typowe klawiatury Mac zawierają wyspecjalizowane klawisze funkcyjne do sterowania głośnością. Nowsze klawiatury Mac zawierają 19 klawiszy funkcyjnych, ale domyślne klawisze F1-F4 i F7-F12 służą do sterowania głośnością, multimediami i Exposé .

• Laptopów Macintosh: klawisze funkcyjne nie były standardem w laptopach Apple do wprowadzenia PowerBook 5300 i PowerBook 190 . W większości laptopy Mac mają klawisze F1 do F12, z niektórymi wstępnie ustawionymi funkcjami, w tym regulacją głośności i jasnością ekranu.

• Apricot PC / Xi: sześć nieoznakowanych klawiszy, każdy z diodą LED, która świeci się, gdy można użyć klawisza.

• Atari 8-bit (400/800 / XL / XE): cztery przypisane klawisze (Reset, Option, Select, Start) po prawej stronie lub u góry klawiatury; modele XL również miały odrobinę pomocy. Atari 1200XL zawiera cztery dodatkowe nazwane klawisze od F1 do F4 z predefiniowanymi funkcjami, głównie związanymi z ruchem kursora.

• Atari ST  : Dziesięć klawiszy równoległoboku w poziomym rzędzie u góry klawiatury, umieszczonych w ramce klawiatury zamiast pojawiać się jak zwykłe klawisze.

• BBC Micro  : Czerwone i pomarańczowe klawisze od F0 do F9 w poziomym rzędzie u góry klawiszy numerycznych na klawiaturze komputera. Klawisz pauzy , klawisze kierunkowe i klawisz kopiowania mogą działać jako F10-F15.

• Coleco Adam  : sześć ciemnobrązowych klawiszy w poziomym rzędzie nad klawiszami numerycznymi, ponumerowanych rzymskimi cyframi od I do VI.

• Commodore VIC-20 i Commodore 64  : F1 / F2 do F7 / F8 w pionowym rzędzie czterech klawiszy umieszczonych w prawym dolnym rogu klawiatury komputera.

• Commodore 128  : zasadniczo jak VIC-20 / C64, ale z szarymi klawiszami funkcyjnymi umieszczonymi w poziomym rzędzie tuż nad klawiaturą numeryczną po prawej stronie klawiatury QWERTY  ; zawiera również klucz pomocy.

• Commodore Amiga  : dziesięć szarych klawiszy (F1 do F10) w rzędzie dwa razy 5 klawiszy, wyrównanych na górze rzędu liczb; klawisze funkcyjne są o połowę mniejsze od zwykłych klawiszy. Dwa szare klawisze o podwójnej szerokości, DEL i Help, są zgrupowane po prawej stronie rzędu liczb.

• Kalkulatory graficzne  : zwłaszcza te firm Texas Instruments , Hewlett-Packard i Casio , zwykle zawierają rząd klawiszy funkcyjnych z różnymi funkcjami (w standardowym kalkulatorze przenośnym byłby to górny rząd przycisków pod ekranem). W tańszych modelach, takich jak TI-83, działają one głównie jako rozszerzenie głównej klawiatury, ale w kalkulatorach wyższej klasy funkcje tych klawiszy nie są takie same, czasami działają jako klawisze nawigacyjne.

• HP 9800  : klawisze od F1 do F8 w dwóch rzędach po cztery w lewym górnym rogu. Również na terminalach HP 2640.

• IBM 3270: Wczesne modele mają 12 klawiszy funkcyjnych w macierzy 3 × 4 po prawej stronie klawiatury, później 24 w dwóch rzędach na klawiaturze.

• IBM 5250: Wczesne modele często mają charakter „  cmd  ”. Późniejsze modele mają 12 klawiszy funkcyjnych w grupach po 4 (z klawiszami SHIFT działającymi jak F13-F24).

• Klawiatura PS / 2 IBM PC: Klawisze od F1 do F12 zwykle umieszczone w trzech grupach po cztery u góry klawiatury (oryginalne klawiatury IBM PC i PC XT mają klawisze funkcyjne od F1 do F10, w dwóch sąsiednich pionowych rzędach po lewej stronie). Wiele nowoczesnych klawiatur PC zawiera również wyspecjalizowane klawisze do funkcji multimedialnych i funkcji systemu operacyjnego.

• MCK-142 pro: dwie grupy klawiszy funkcyjnych F1-F12, jedna nad klawiszami QWERTY i jedna po lewej stronie.

• Sharp MZ -700: Niebieskie klawisze od F1 do F5 w poziomym rzędzie w lewym górnym rogu klawiatury, klawisze są w pionie o połowę mniejsze od zwykłych klawiszy i dwukrotnie szersze.

• Terminale VT100  : cztery klawisze funkcyjne (PF1, alt; PF2, pomoc; PF3, menu; PF4) nad klawiaturą numeryczną.

Wpływ na różne programy i systemy operacyjne

W systemie Mac OS do Mac OS 9 klawisze funkcyjne mogą być konfigurowane przez użytkownika za pomocą panelu sterowania klawiszy funkcyjnych w celu uruchomienia programu lub uruchomienia AppleScript . Mac OS X przypisuje domyślną funkcjonalność klawiszom F9, F10 i F11 ( Exposé ); F12 (deska rozdzielcza ); i F14, F15 (spadek / wzrost kontrastu). W nowych laptopach Apple wszystkie klawisze funkcyjne są przypisane do podstawowych czynności, takich jak regulacja głośności, regulacja jasności, blokada klawiatury (ponieważ laptopy są wyposażone w klawiaturę numeryczną) i wysuwanie dysków. Z funkcji oprogramowania można korzystać za pomocą tych klawiszy, naciskając klawisz Fn razem z odpowiednim klawiszem funkcyjnym. Układ ten można odwrócić, zmieniając preferencje systemu Mac OS X.

W systemie MS-DOS różne programy mogą decydować o znaczeniu każdego klawisza funkcyjnego; linii poleceń ma swoje własne funkcje. Klawisz F1 stopniowo stał się powszechnie kojarzony z pomocą w większości programów systemu Windows. W środowisku Windows klawisz F1 jest często kojarzony z pomocą (Microsoft Office, Chrome, Paint.NET). Klawisz F5 jest używany jako żądanie aktualizacji w wielu przeglądarkach (FireFox, Opera) lub jest powiązany z wykonywaniem poleceń kompilacji / wykonywania (Sql Server Management Studio, Visual Studio), podczas gdy klawisz F11 jest zwykle używany do aktywacji pełnego ekranu tryb. Kombinacja klawiszy Alt + F4 jest tam powszechnie używana do zamykania aplikacji, klawisz F10 do aktywowania paska menu, a kombinacja klawiszy Shift + F10 aktywuje menu kontekstowe . Klawisz F2 służy do zmiany nazw folderów lub innych elementów (na przykład Eksploratora Windows). Klawisz F3 jest często używany do nawigacji w wynikach wyszukiwania w wielu aplikacjach (Notepad, Notepad ++, Adobe Reader), kombinacja klawiszy Shift + F3 umożliwia przeglądanie wyników w odwrotnej kolejności.

W Linuksie kombinacja klawiszy Ctrl + Alt + F1 aż do Ctrl + Alt + F6 umożliwia zmianę terminala. Jeśli chodzi o kombinację Ctrl + Alt + F7, pozwala na powrót do interfejsu graficznego, jeśli został uruchomiony.

Inne klawisze funkcyjne są używane w innych aplikacjach Microsoft Office: klawisz F7 do sprawdzania pisowni, Alt + F8 do otwierania okna dialogowego makra.

Klawisze funkcyjne są również często używane w interfejsie BIOS - u . Zwykle podczas autotestu po włączeniu zasilania , aby uzyskać dostęp do systemu BIOS, należy nacisnąć klawisz funkcyjny lub klawisz Delete. podczas włączania komputera. W systemie BIOS klawisze funkcyjne mogą mieć różne działania w zależności od systemu BIOS. Jednak klawisz F10 pozwala wyjść i zapisać zmiany i załadować system.

Uwagi i odniesienia