Theodora Petraliphaina

Theodora Petraliphaina Obraz w Infobox. Tytuły szlacheckie
Królowa małżonka
Biografia
Narodziny W kierunku 1210
Saloniki
Śmierć W kierunku 1280
Arta
Pogrzeb Arta
Czynność Religijny
Tata John Petraliphas ( w )
Małżonka Michael II Doukas
Dzieci Nicéphore Ier Doukas
John Doukas ( en )
Anne Comnène Doukas ( en )
Dimitrios Doukas Komnenos Koutroules ( en )
Hélène Ange Doukas
Inne informacje
Etap kanonizacji Święty
Przyjęcie 11 marca

Théodora Pétraliphaina ( starogrecki  : Θεοδώρα Πετραλίφαινα ), kanonizowana jako święta Théodora d'Arta ( starożytna greka  : Αγία Θεοδώρα της Άρτας ), urodzona1215 i umarł później 1270, był suwerennym małżonkiem despotatu Epiru i świętym religii prawosławnej .

Biografia

Jego życie jest znana głównie dzięki krótkim hagiografii napisane przez mnicha Hioba, zidentyfikowane z Job Iasites  (w) , doradca patriarchy Józefa , który żył pod koniec XIII th  wieku . Jednak ze względu na liczne błędy chronologiczne i genealogiczne występujące w pracy, identyfikacja ta pozostaje niepewna.

Schuyler była córką Sebastokratora Johna Petraliphasa  (en) , gubernatora Tesalii i Macedonii . Urodzona w Sérvia między 1210 a 1216 rokiem, poślubiła Michela II Doukasa wkrótce po wstąpieniu na tron ​​w 1231 roku, kiedy była jeszcze dzieckiem. Chociaż była w ciąży z Nicéphore , synem Michała II, została szybko wygnana z dworu przez męża, który wolał mieszkać ze swoją kochanką. Żyjąc w biedzie, znosiła te trudności bez narzekania, chroniona przez księdza z wioski Prinista. Jej wygnanie trwało pięć lat, po których skruszony Michel przywrócił ją z powrotem i wrócił do wspólnego życia.

Jako suwerenny małżonek Epiru Teodora sprzyjałaby zbliżeniu z Cesarstwem Nicejskim , jej wielkim rywalem w dziedzictwie Cesarstwa Bizantyjskiego . Jej współczesny historyk Georges Acropolitan wspomina, że ​​towarzyszyła ona swojemu synowi Nicéphore podczas zaręczyn, a następnie małżeństwa z Marią, córką cesarza Nicejskiego Teodora II Lascarisa . To efemeryczne zbliżenie umożliwiło zawarcie porozumienia w rozstrzyganiu sporów kościelnych między dwoma rywalami i zaowocowało nadaniem Michałowi II tytułu despoty .

Teodora założyła klasztor św. Jerzego w Arcie , stolicy Epiru, gdzie przeszła na emeryturę po śmierci Michała i gdzie została pochowana po jego śmierci. Później obiekt ten znany był jako kościół św. Teodory, a jej grób stał się celem pielgrzymek, podczas których miało miejsce wiele cudów. Kościół prawosławny obchodzi go dnia11 marca.

Potomków

Z jego związku z Michałem II urodziło się sześcioro dzieci, wśród których:

Uwagi i odniesienia

  1. Kazhdan 1991 , s.  1042, 2038.
  2. Talbot 1996 , s.  324–325.
  3. Kazhdan 1991 , s.  2038.
  4. Talbot 1996 , s.  323, 327 i nast.
  5. Talbot 1996 , s.  330ff.
  6. Kazhdan 1991 , s.  1363, 2038.
  7. Talbot 1996 , s.  323–324.
  8. Talbot 1996 , s.  324, 332 nn.
  9. Cawley, Charles. „Michał II z Epiru” . Baza danych Medieval Lands. Fundacja średniowiecznej genealogii.

Źródła