Hélène Ange Doukas

Hélène Anioł Doukas (ur ok 1242-1271) była królowa Sycylii , drugiej żony króla Manfred I st Sycylii . Królowa Helena była córką Michała II Dukasa , despoty Epiru i Teodory Petraliphainy. Jej małżeństwo było demonstracją sojuszu między jej ojcem a władcą Sycylii przeciwko rosnącej potędze Cesarstwa Nicejskiego .

Ślub

Wyszła za mąż za Manfreda z Sycylii 2 czerwca 1259, po śmierci swojej pierwszej żony Béatrice de Savoie w 1257 roku i jej koronacji10 sierpnia 1258. DJ Geanakoplos zauważa, że ​​to małżeństwo było zaskakujące, biorąc pod uwagę, że ojciec Manfreda,  Fryderyk II , zawarł sojusz z Janem III Vatatzesem , władcą imperium nicejskiego, ale „musimy wziąć pod uwagę, że podbój imperium bizantyjskiego był celem Normanów przez ponad sto lat, a Manfred miał wtedy we Włoszech wystarczająco silną pozycję, by pozwolić sobie na porzucenie sojuszu ojca i zwrócenie się do tych, którzy mogliby mu pomóc w dążeniu do dominacji na Bałkanach. Niewiele szczegółów dotyczących aranżacji tego małżeństwa dotarło do nas. „Byłoby interesujące”, zauważa Geanakoplos, „by wiedzieć, kto podjął inicjatywę w promowaniu małżeństwa; czy małżeństwo Manfreda poprzedzało małżeństwo Wilhelma z Achai z Anną, inną córką Michała II; i, co ważniejsze, czy towary Manfreda z Epirote zostały odebrane Michałowi II przez podbój, czy też były częścią posagu. "

Manfred zdobył  Dyrrhachium i jego okolice w ciągu następnych dwóch lat. Michał II nadal miał roszczenia terytorialne do miasta, ale w tym czasie przygotowywał się do oblężenia Salonik . Posag od Helene objęły wszelkie prawa do Dyrrhachium i jego otoczenia, a także na wyspę Korfu . Korfu to jedyne zdobycze terytorialne Manfreda.

Uwięzienie

Manfred ginie podczas bitwy pod Benevento , w26 lutego 1266Kiedy konfrontuje jego rywal i następca Karola I st z Anjou . Charles chwyta Hélène i więzi ją. Przez pięć lat mieszkała w niewoli na zamku Nocera Inferiore, gdzie zmarła w 1271 roku.

Potomków

Hélène i Manfred mieli pięcioro dzieci:

• Beatrice z Sycylii (ok. 1260 - przed 1307), więziona w Castel dell'Ovo  aż do wyzwolenia, poślubiła później Rainera Gherardescę, potem  Manfreda IV z Saluces  ;
• Fryderyk z Sycylii (ok. 1259 - ostatnia wzmianka żywy w 1312), oślepiony i uwięziony w zamku Castel del Monte  ;
• Henryk z Sycylii (Maj 1262 - 31 października 1318), oślepiony i uwięziony w Castel del Monte;
• Enzio z Sycylii (ok. 1261 - ok. 1301), oślepiony i uwięziony w Castel del Monte;
• Flordelis z Sycylii (ok. 1266 - ostatnia wzmianka żywa w 1297), więziona w Castel dell'Ovo aż do jej uwolnienia.

Bibliografia

• Oxford Dictionary of Byzantium , Oxford University Press, 1991.
• John VA Fine Jr,  The Late Medieval Balkans , Ann Arbor, 1987.
• DI Polemis, The Doukai , Londyn, 1968.

Uwagi i odniesienia

1. Donald M. Nicol, The Last Centuries of Byzantium, 1261-1453 , wydanie drugie (Cambridge: University Press, 1993), s. 28
2. Geanakoplos, „Stosunki grecko-łacińskie w przededniu restauracji bizantyjskiej: bitwa o Pelagonia-1259” , Dumbarton Oaks Papers , 7 (1953), str. 104
3. Geanakoplos, „Stosunki grecko-łacińskie”, str. 105