Thakin soe
Thakin soe
| Narodziny |
1906 Moulmein |
|---|---|
| Śmierć | 6 maja 1989 |
| Narodowość | Birmańczyk |
| Czynność | Polityk |
| Partie polityczne |
Komunistyczna Partia Birmy (1939-1946) Partia Komunistyczna ( w ) (od1946) |
|---|
Thakin Soe ( birmański သခင်စိုး ; 1906 -6 maja 1989) jest birmańskim politykiem .
Wstąpił do birmańskiej organizacji nacjonalistycznej Dobama Asiayone i jak wszyscy jej członkowie przyjął przydomek Thakin , oznaczający „pana” (jego kraju). Z Aung Sanem był15 sierpnia 1939jeden z sześciu członków-założycieli Birmańskiej Partii Komunistycznej (CPB), której został szefem organizacji masowej.
W 1940 roku został uwięziony przez Brytyjczyków wraz z Thakinem Nu (U Nu), Thakin Than Tun , Ba Maw i Kyaw Nyein. Na Insein pisał wCzerwiec 1941z Thakinem Than Tunem, Manifestem Insein , który określa globalny faszyzm jako głównego wroga nadchodzącej wojny i wzywa do tymczasowej współpracy z Brytyjczykami oraz do ustanowienia szerokiego sojuszu, w tym Związku Radzieckiego . Walka o wyzwolenie narodowe miałaby zostać wznowiona po pokonaniu faszyzmu.
Po inwazji Cesarskiej Armii Japońskiej na ten kraj , Thakin Soe potajemnie przygotował opór wobec okupanta w delcie Irawadi , w porozumieniu ze swoimi towarzyszami, którzy zostali ministrami stanu Birmy . Z podziemia wyszedł dopieroMarzec 1945, w czasie, gdy Birmańska Armia Narodowa, zorganizowana przez Japończyków, zwróciła się przeciwko nim.
Jednak jeszcze przed uzyskaniem niepodległości, na początku 1946 r., Opuścił CPB na czele trockistowskiej frakcji znanej jako "Komunistyczna Partia Czerwonej Flagi" (Partia Alana Ni ) i ponownie zszedł do podziemia w październiku. Był przedstawicielem Czerwonej Flagi na nieudanej konferencji pokojowej w kwietniuCzerwiec 1963między Rewolucyjną Radą Generała Ne Win a grupami rebeliantów. Został schwytany przez siły rządowe w 1970 roku i zwolniony w 1974 roku dzięki amnestii ogłoszonej przez Ne Win.
Po protestach prodemokratycznych w 1988 r. Soe stanął na czele Partii Pokoju i Jedności, aby wziąć udział w wyborach zaplanowanych na 1990 r. Zabrała go jednak długa choroba.6 maja 1989.
Uwagi i odniesienia
- (w) Martin Smith , Insurgency and the Politics of Ethnicity , Londyn, New Jersey, Zed Books,1991, s. 55,61,56,58,68–69,106,208,234
- (w) „ Thakin Soe Birmese Communist, 83 ” , The New York Times ,6 maja 1989( czytaj online )