Teorii muzyki jest gałęzią muzykologii , która ma na celu przedstawienie funkcjonowania zachodniej muzyki , a także system notacji z nim związane. W szczególności bada muzyki tonalnej i systemu tonalnego , co odpowiada okresowi od końca renesansu na początku XX th century , ale rozważa również początki w średniowieczu, a także zmian, które towarzyszą ton rozpuszczania w XX p wieku i XXI p wieku: jako taka zajmuje npmuzyka serialowa , jazz , muzyka popularna itp.
W porównaniu do innych systemów muzycznych i rytmiczny układ z zachodniej muzyki mogą pojawić się wyjątkowo słabe: proporcjonalnych czasy trwania dźwięków i pauz , równość uderzeń , części uderzeń i bary , itp Ta zasada rytmicznej proporcjonalności była konieczna już w średniowieczu przez polifonię: konieczne było, aby głosy były w stanie skoordynować rytmicznie ze sobą. W innej muzyce potrzeba ta jest mniejsza: szczególnie w heterofonii , gdzie głosy mogą być lekko przesunięte, dokładna proporcja rytmów nie jest konieczna.
Układ melodyjny nadal ewoluuje w kierunku coraz bardziej wyraźne uproszczenie w XVIII th century The chromatyczna skala do równego temperamentu , składający się z 12 półtonów równe i 12 stopni , w końcu uogólniać i wyprzeć skal i skal odziedziczone po średniowiecznej mody i poza nią, z system muzyczny starożytnej Grecji .
System harmoniczny jest jedną z głównych osobliwości muzyki zachodniej. Słowo „zgodność” tu należy rozumieć szeroko, w tym zarówno przeciwwagę - służy wyłącznie układ XII y do XVI th wieku - to klasyczny harmonia - system stopniowo udało z XVIII, XX wieku . Ten system harmoniczny reguluje zamierzone jednoczesność z dźwiękami i wprowadza pojęcia współbrzmienia i dysonansu . Kontrapunkt, podobnie jak harmonia tonalna, wymagają planowania : o ile zawsze można improwizować rytmicznie lub melodycznie , z drugiej strony, gdy tylko pojawia się myśl harmoniczna , nie można uniknąć uciekania się do partytury . Co więcej, ten system harmoniczny jest opłacalny tylko za cenę uproszczenia systemów rytmicznych i melodycznych.
Teoria jest system oceny rodzi się z wymaganiami polifoniczny średniowiecza wokół XI -tego wieku . Afirmuje pojęcie „muzyki komponowanej” w przeciwieństwie do „ muzyki improwizowanej ”. Najczęściej muzyka zachodnia obejmuje kompozytora , partyturę i wykonawcę . Momenty improwizacji są ściśle wyznaczane i regulowane przez tradycję – kadencje , preludia , recytatywy .