| Narodziny |
12 lutego 1897 Nouzonville |
|---|---|
| Śmierć |
27 września 1976(79) Charleville-Mézières |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Pisarz |
Théophile Malicet , urodzony dnia12 lutego 1897w Nouzonville (Ardeny) i zmarł dnia27 września 1976w Charleville-Mézières (Ardeny) jest kowalem, który zostaje zatrudniony w fabryce w Nouzonville; jest także i przede wszystkim związkowcem, który odcisnął swoje piętno na Ardenach i pisarzem proletariackim .
Robotnik autentyczna pisarzem XX th wieku. Jego prace w dużej mierze wykroczyły poza regionalistyczne Ardeny i nadal są przedmiotem studiów nad ówczesnymi warunkami pracy. Będąc związkowcem, przyczyni się do rozwoju ruchu robotniczego w dolinie Mozy, dzięki zaangażowaniu swojego ojca, bliskiego przyjaciela Jean-Baptiste Clémenta .
Nawrócony na chrześcijaństwo będzie miał zdystansowany i krytyczny pogląd na „Kościół bogatych”, jak go nazywał. Jego praca Debout, frères de misère jest hołdem złożonym braciom w pracy, a także żywym wezwaniem do poszanowania godności ludzkiej.
Théophile Louis Émile Malicet to francuski pisarz urodzony dnia 12 lutego 1897w Nouzonville w Ardenach przy rue Drouot 8. Jest piątym dzieckiem dziewięciorga rodzeństwa. Jego ojciec jest kowalem, który prowadzi „sklep” lub „fabrykę” w Nouzonville, mason , wolnomyśliciel i republikanin . Po ukończeniu studiów , w 1907 roku, w wieku 11 lat sam został robotnikiem, gdzie uczył się zawodu kowalskiego w rodzinnej kuźni. Pisarz -samouk , swoją pracą świadczy o nieludzkich warunkach życia i pracy robotników w tak zwanych „czerwonych” Ardenach. Był pod wrażeniem silnej osobowości ojca, któremu nadał przydomek pater familias . Ten ostatni często odwiedza zaangażowanych działaczy robotniczych, a zwłaszcza Jean-Baptiste Clément , poetę znanego z piosenek, w tym Le temps des cerises . Jean-Baptiste Clément był również członkiem Rady Gminy podczas buntu 1871 roku i był odpowiedzialny za zaopatrzenie stolicy. Jean-Baptiste Clément poślubił Ardenów, Teresę, która zmarła w 1952 roku w Charleville. Jeden z jego starszych braci François Malicet (1843-1927) był działaczem anarchistycznym i członkiem grupy Les Déshérités, kierowanej w szczególności przez Emile'a Rogera (1871-1917).
W 1885 roku Jean-Baptiste Clément założył krąg studiów socjalistycznych L'Étincelle, de Charleville i Socjalistyczną Federację Ardenów, która w 1890 roku brała udział w tworzeniu Rewolucyjnej Socjalistycznej Partii Robotniczej . Bardzo młody Théophile Malicet „podskakuje na kolana” Jeana-Baptiste'a Clémenta, który często bywa w domu rodzinnym. Jest Théophile który następnie informuje kronika powstania w Ardenach w libertariańskiej kolonii z Aiglemont L'Essai którym Jean-Charles Fortuné Henry stworzył i którym jego brat François Malicet uczęszczanych.
W 1918 r. Warsztat jego ojca został zamknięty, a Théophile Malicet znalazł pracę jako projektant przemysłowy w fabryce w Nouzonville, gdzie pozostał przez 42 lata i został kierownikiem produkcji. Jest nie tylko świadkiem warunków pracy w tej dolinie Mozy na północy Ardenów, ale także zaangażowanym aktorem. Jest aktywnym związkowcem, a także jednym z pionierów w historii kultury robotniczej. W 1936 r. Spał w fabryce na całym Froncie Ludowym . Działacz związkowy, stał się jedną z emblematycznych postaci CFTC, a następnie CFDT w Ardenach i był zaangażowany we wszystkie główne walki robotnicze. W jego linii lewicowego chrześcijańskiego związkowca możemy przywołać zbyt krótki kurs Fredo Krumnowa, który był krajowym sekretarzem CFDT od 1970 do 1973 roku, zanim umarł na raka.
Podczas pierwszej wojny światowej, kiedy kilku jego braci Jules i Frédo zginęło, a trzeci, który wrócił ślepy, Théophile Malicet zaciągnął się i został przydzielony do naprawy dróg na tyłach frontu. On się żeni11 grudnia 1920po przejściu na katolicyzm. Para będzie miała córkę Henriette, która zmarła wMaj 1976 pochowany na cmentarzu w Ville d'Avray.
W 1929 r. Brał udział w tworzeniu schronisk młodzieżowych .
Poznał pisarza Jeana Rogissarta i uczestniczył w kilku stowarzyszeniach kulturalnych, takich jak Grupa Artystyczna Arthur Rimbaud czy Towarzystwo Pisarzy Ardenów . Cały swój wolny czas poświęca na pisanie, poezję, powieści, a także na eseje historyczne, w tym wielokrotnie wznawianą Histoire de Nouzonville . W 1948 roku otrzymał nagrodę w dziedzinie poezji populistycznej za pracę La galère a sang . Świadczy również o swoim nawróceniu w książce Faith is a Dawn, wydanej w 1964 r. Ma bardzo krytyczne i zdystansowane spojrzenie na Kościół. „Byłem wierzącym”, pisze, „ale był Kościół ze swoimi obrzędami, jego potępieniem, jego naczyniami, jego świecidełkami. I jego wierni, którzy trzymają się razem i gardzą tobą i jego burżuazją, którzy traktują cię jak niewolników.” Jego praca i przyjaźń wpływają na autorów z Ardenów, takich jak Noël Tuot , Jacques Théret, Alain Garot ...
Pasjonuje się swoimi Ardenami i będzie współtworzył swój atlas geologiczny. Pracuje również nad utworzeniem zbiorów muzeum Charleville Mézières.
Na emeryturze kontynuował pracę literacką w cieniu swojej jabłoni, w swoim domu w Nouzonville, gdzie zmarł 29 września 1976w wieku 79 lat. Jego stela grobowa została wykonana przez rzeźbiarza i przyjaciela, Elie Badré (1905-1987).