Théodat
| Théodat | |
 Profil Théodata na monecie wybitej w Rzymie. | |
| Tytuł | |
|---|---|
| Król Ostrogotów we Włoszech | |
| 534 - 536 | |
| Poprzednik | Athalaric |
| Następca | Vitigès |
| Biografia | |
| Pełny tytuł | Król Ostrogotów |
| Dynastia | Amales |
| Miejsce urodzenia | Tauresium (Macedonia) |
| Data śmierci | 536 |
| Matka | Amalafrida |
| Małżonka | Amalasonte |
| Dzieci | Théodégiscle Theodenantha (żonaty z Ebrimur ) |
Theodat lub Theudahat (Thiudahad w gotyku ?????????? / Þiudahaþus ) (480- do 536 ), bratanek Teodoryka Wielkiego jego Amalafrède siostrą, król od Ostrogotów od 534 do 536 .
Biografia
Pochodzenie i dzieciństwo
Théodat urodził się około 480 roku w Tauresium . Syn Amalafridy , siostry Teodoryka , Théodat mógł przybyć do Włoch ze swoim wujem w 489 roku . Wychowany w świętej rodzinie Amalesów , jest kultowym księciem. Według Prokopiusza z Cezarei w swojej Historii wojny gotyckiej , Theodat znał łacinę i filozofię Platona, ale był nieśmiały, tchórzliwy i mało pociągał zawód broni.
Prefekt źle traktowany przez króla
Był prefektem Toskanii i nigdy nie przestał próbować powiększać swojego majątku, ale Teodoryk kilkakrotnie tłumił jego pragnienie niepodległości. Regent Amalasonte , świadomy swoich nielegalnych rozszerzeń, przywiózł go do Rawenny i zmusił do zwrotu niesłusznie podbitych terytoriów. Théodat, aby się zemścić, podchodzi do wysłanników cesarza Wschodu i proponuje im dostarczenie im Toskanii za pewną sumę pieniędzy, miejsce w Senacie i rekolekcje w Konstantynopolu .
Krótkie panowanie
Po śmierci Athalarica , jedynego bezpośredniego męskiego potomka świętej dynastii Amalesów , poślubił swojego kuzyna Amalasonte w 534 roku i zastąpił syna na tronie, gdy był już stary. Po podejrzanej śmierci jego teściowej Audoflède pod koniec posiłku Théodat rozpowszechnia pogłoskę, że odpowiada za to Amalasonte. Po zwolnieniu wszystkich ministrów i wygnaniu żony z Rawenny , zamykając ją w fortecy na wyspie na jeziorze Bolsena w 535 r., Musi wytłumaczyć się cesarzowi Justynianowi . Rok później Amalasonte zostaje uduszony w kąpieli przez swoich wrogów za zgodą Théodata.
Niestabilność polityczna w królestwie Ostrogotów stała się pretekstem dla bizantyjskiego generała Bélisaire'a do interwencji na Sycylii, a następnie we Włoszech i wtrącania się w sprawy Ostrogotu w służbie cesarza Justyniana , powodując „ wojny gotyckie ”.
W 536 roku Vitigès , jeden z generałów Théodata, został wysłany, by stawić czoła wojskom Belizariusza w Kampanii po upadku Neapolu . Armia wątpi w króla, który nie spieszy się z walką z Belizariuszem. Żołnierze oskarżają Théodat o zdradę i podnoszą Vitigèsa na tarczy, ogłaszając go królem.
Zaraz po proklamacji Vitigès wrócił do Rzymu, ale Théodat uciekł do Rawenny . Optaris, książę Got, wyrusza w pościg, dogania go i zabija gardło na brzegach rzeki Vatrenus (dziś Santerno). Z powrotem przenosi głowę do Vitigès.
Théodat w sztuce
Portret Théodata znajdujemy w artykule o Amalasonte w Les Femmes Illustres autorstwa Madeleine de Scudéry w 1652 roku.
Théodat jest jednym z głównych bohaterów historycznej tragedii Philippe'a Quinaulta , Amalasonte, napisanej w 1658 roku, w której role są odwrócone: Amalasonte jest katem, a Théodat ofiarą.
Thomas Corneille napisał tragedię Théodata w 1673 roku, w której wcielił się w postać hojną, odważną i kochającą. Ukrył historię, aby zadowolić swoją publiczność. W rezultacie zrehabilitował tego człowieka, którego pamięć została zaciemniona przez wstrętną osobowość, morderczego księcia, zdrajcę i tchórza, Thomas Corneille uczynił go nieskazitelnym księciem, człowiekiem serca.
Thiudahad jest postacią z powieści science fiction o alternatywnej historii Lest Darkness Fall of L. Sprague de Camp w 1939 roku.
Uwagi i odniesienia
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Theodahad ” ( zobacz listę autorów ) .
- Charles Le Beau, Saint-Martin, Marie-Félicité Brosset, Historia Dolnego Cesarstwa… , str. 435.
- Étienne Gros, Philippe Quinault: jego życie jego dzieło , str. 300.
- „ Théodat de Corneille (1673), praca magisterska z literatury współczesnej, reżyseria Olivia Leroux, pod kierunkiem profesora Georgesa Forestiera. "