Teatr w stylu włoskim w Douai

Théâtre de Douai jest włoskim stylu teatru znajduje się w rue de la Comédie, w Douai , Francji , który został otwarty w 1783. Został on wymieniony jako zabytku odMaj 2003.

Pozostaje tylko trzy inne teatry tego typu w Nord-Pas-de-Calais regionu , tych z Cambrai , Arras i St Omer , również z XVIII -tego  wieku.

Historyczny

• Lipiec 1783, radni powierzają budowę hali widowiskowej i zarządzanie nią panu Charles-Louis-Barthélémy Denis (wykonawcy fortyfikacji).
• 4 grudnia 1783 odbył się pierwszy występ.
• W 1810 roku miasto kupiło go i poprosiło wielkiego dekoratora Ciceriego o stworzenie tła (pałac, salon Moliera , rustykalna i drewniana sypialnia), do którego dodał bogaty salon, wioskę, publiczny plac, ogród. I ogród. widok na okolicę.
• Teatr przejął od swojego wynalazku nowinki techniczne: oświetlenie gazowe, elektryczność, elektronikę ...
• W teatrze pojawiały się znamienite postacie: Paganini , Liszt , Mademoiselle Talma , Mademoiselle Mars (grande dames w Comédie-Française ) i porucznik Bonaparte .

W czasie wojny 1914 r. Niemcy zarezerwowali teatr na organizację licznych imprez.

Teatr stał się teraz istotnym miejscem życia kulturalnego w Douais, gdzie odbywają się prestiżowe spektakle i prezentują twórczość stowarzyszeń miasta (warsztaty teatralne, zajęcia teatralne z liceów, warsztaty teatralne i taneczne z uczelni i szkół) podczas „Théâtre en Fête „tradycyjnie tydzień przed wiosennymi przerwami.

Włoski teatr

przedsionek

• Od rue de la comédie do pokoju prowadzi wiatrołap , schody Dziedziniec umożliwia dostęp do balkonów i lóż, schody od strony ogrodu umożliwiają dostęp do raju (teatru) lub kurnika

• przedsionek

Pokój

Zasada włoskim teatrze pojawiła się we Włoszech na początku XVII -tego  wieku.

W strukturze „Italianate” pomieszczenie i scena reagują na siebie, oddzielone od siebie kurtyną proscenium i ramą sceny.

Pomieszczenie składa się z parteru i wanien (rodzaje skrzynek oddzielonych od siebie niską przegrodą umieszczoną na tym samym poziomie co dół), na kilku kondygnacjach znajdują się balkony ze skrzynkami. Te balkony są rozmieszczone z trzech stron pomieszczenia i tworzą podkowę. Miejsca publiczne są zaprojektowane tak, aby widzieć i być widzianym, ponieważ widzowie są rozmieszczeni zgodnie z ekonomiczną ... a więc społeczną hierarchią. na ostatnim poziomie jest Raj (teatr) lub kurnik. Istniała jednak również możliwość posiadania ekranowanego boxu, który umożliwiał wtedy przejście do spektaklu incognito.

• scena ma od strony ogrodu i dziedzińca dwóch królewskich lóż
• Nadproże sceny przypomina mitologię grecką z trzema muzami Thalie w przypadku komedii, Melpomène muse w przypadku pieśni i tragedii oraz Euterpe w przypadku muzyki.
• w skrzynkach balkonowych nadal pozostają krzesła z epoki o bardzo małych rozmiarach, biorąc pod uwagę wzrost ludzi z tego okresu.

• Teatr Douai - scena Thalie , Melpomène , Euterpe

• Sala widowiskowa

• parter wynika z kurnika

• Teatr w stylu włoskim z Douai -loge Royale Courtyard i Paradise side (teatr) lub kurnik

• Paradis (teatr) lub kurnik

Scena i kulisy

• Posiada sklasyfikowane dekoracje. Jako jeden z nielicznych we Francji zachował swoje dawne dekoracje i stary park maszynowy.
• Za sceną loże są na trzech kondygnacjach, te na parterze używane są przez głównych artystów, są indywidualne i najbliżej sceny. Te z podłóg są zbiorcze, dlatego mają większe rozmiary

• Teatr w stylu włoskim w Douai, machina sceniczna syna

• Domki na parterze

Recepcja

• Nad przedsionkiem na pierwszym piętrze znajduje się recepcja z widokiem na Rue de la Comédie.

Uzupełnienia

• Sufit jest dziełem Charlesa-Alexandre-Josepha Caulleta, przedstawiającego Marceline Desbordes-Valmore nad sceną . Został wykonany techniką montowania malowanych opasek. Dzieło to zostało przywrócone w 1924 roku przez Maurice'a Rogerola (1873-1946).

• Sufit audytorium.

• Fragment sufitu, na którym malowana jest aktorka i poetka Marceline Desbordes-Valmore .

• W 1810 r., kiedy miasto kupiło teatr, Pierre-Luc-Charles Ciceri był odpowiedzialny za wykonanie wyposażenia i dekoracji.
• 2007, po dwóch latach pracy obejmuje aktualizacje norm przeciwpożarowych, jest on ponownie otwarty dla jego 222 th  sezonu.
• W 2009 r. Tuż przed ponownym otwarciem w 2007 r. Sufit teatru padł ofiarą powodzi, kiedy ponownie uruchomiono ogrzewanie. Sufit był pokryty pęcherzami lub pęknięty i należy wznowić prace renowacyjne, które wykonuje Claude Boryczewski w okresie między sezonem letnim 2009.

Uwagi i odniesienia

1. Wskazówka n o  PA59000058 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
2. Voix du Nord z 18 lipca 2009