Narodziny |
7 października 1945 r Aleksandria |
---|---|
Narodowości |
Francuski włoski |
Trening | Uniwersytet Bocconi |
Czynność | redaktor , kierownik firmy |
Pracował dla | Rai , Flammarion , Editions Gallimard , La Stampa , L'Espresso , grupa Madrigall |
---|---|
Nagrody |
Teresa Cremisi , ur7 października 1945 rw Aleksandrii ( Egipt ), jest wydawcą i menadżerem biznesowym pochodzenia włoskiego, naturalizowanym Francuzem . Była prezesem i dyrektorem generalnym zespołu Flammarion, który połączył edycje Flammarion, czytałem, Casterman, Autrement i Fluide glacial doMaj 2015. Od momentu przejęcia Flammarion przez Madrigall w 2013 r. Była również jednym z dyrektorów holdingu Madrigall kierowanego przez Antoine'a Gallimarda, którego była prawą ręką od 1989 do 2005 r. W 2015 r., Po 25 latach przygody redakcyjnej Teresa Cremisi rezygnuje ze stanowiska dyrektora generalnego Flammarion, aby poświęcić się innym pasjom. Zstyczeń 2016 w styczeń 2019Przewodniczyła zaliczce na komisję paragonów Narodowego Centrum Kina i Obrazu Animowanego (CNC). Zasiada w radzie dyrektorów Musée d'Orsay i BNF. Od 2018 roku jest autorką cotygodniowych felietonów w Journal du Dimanche .
Córka włoskiego przedsiębiorcy i hiszpańsko - anglo - indyjskiej rzeźbiarki Teresa Cremisi wychowała się w języku francuskim . Studiowała w Egipcie, we francuskiej katolickiej szkole z internatem Notre-Dame de Sion w Aleksandrii. Wraz z rodziną opuściła Egipt po kryzysie Kanału Sueskiego w 1956 roku i osiedliła się w Mediolanie . Wstąpiła do Lycée Marcelline i uzyskała dyplom z języka obcego i literatury na Uniwersytecie Bocconi .
Zaczynając jako leksykograf dla słowników Garzanti w Mediolanie, w latach 1963-1966, była kierownikiem wydziału szkolnego (1966-1972), dyrektorem produkcji (1972-1979), dyrektorem literackim (1979-1985), następnie współreżyserką generał (1985-1989) tego wydawnictwa. Równocześnie pracowała dla La Rai (1972-1980) oraz gazet l'Espresso i La Stampa (1979-1989).
Antoine Gallimard , poznany na targach książki we Frankfurcie , wezwał go na swoją stronę jako dyrektora redakcji Gallimarda w kwietniu 1989 roku . Zarządza katalogiem Gallimard, staje się częścią literackiego Paryża, związuje się z autorami i krytykami. Nazywany „premier” przez Philippe Sollers , zdobyła Nagrodę Goncourtów w 2000 i 2001 roku z Ingrid Caven i Rouge Brazylii , a nagrody Medici w 2001 i 2004 roku z Le Voyage en France przez Benoît Duteurtre i La Reine du silence przez Marie Nimier . Opiekuje się głównymi kolekcjami i wielkimi autorami, pomaga w zdobywaniu nowych piór, negocjuje kontrakty zagraniczne. Jednocześnie edycje Gallimarda rozwijają swoją ofertę i wprowadzają Harry'ego Pottera we Francji.
W 2005 roku zaskoczyła branżę wydawniczą nominacją na szefa Flammarion na tle pogłosek o narastających konfliktach o władzę z Antoine Gallimardem, które obaj odrzucają.
Pragnąc rozwijać sektor literatury, a także format kieszonkowy, negocjowała przybycie autorów odnoszących sukcesy, takich jak Christine Angot , Jean-Christophe Rufin , Yasmina Reza i Catherine Millet , i stworzyła nową kolekcję przeznaczoną do debat na temat bieżących wydarzeń, Café Voltaire , od nazwy dawnego zakładu na Place de l'Odéon, gdzie mieści się dział literatury Flammarion.
Flammarion stworzony mediów akrobacje, takie jak uwolnienie La tragédie du President przez Franz-Olivier Giesbert w 2006 roku, publikacja L'Aube Le Soir i La Nuit przez Yasmina Reza podczas kampanii prezydenckiej 2007 roku , a od Michela wrogów publicznych. Houellebecqa i Bernarda -Henri Lévy na początku roku szkolnego 2008 , bez powodzenia zawsze tam. W 2010 roku dom uzyskał swój pierwszy Goncourt od 30 lat, z La Carte et le Territoire autorstwa Michela Houellebecqa, co zwiększyło obroty firmy. Pod jego egidą Flammarion tworzy we współpracy z Gallimardem i Le Seuil , cyfrową platformą dystrybucji książek Eden .
W 2012 roku będzie zarządzać sprzedażą grupy Flammarion przez RCS MediaGroup. Antoine Gallimard , jego były szef, nabywa go i mianuje w r.Październik 2013, Dyrektor Zarządzający odpowiedzialny za rozwój redakcyjny nowej grupy Madrigall , powstałej z połączenia dwóch wydawnictw.
Zasiadała w zarządzie RCS MediaGroup , Editions Adelphi , Théâtre de l'Europe Odéon . Była także wiceprezes Action Against Hunger między 2003 a 2006 r .