ASTRO-B
ASTRO-B
| Organizacja | ISAS |
|---|---|
| Pole | Badanie rentgenowskie |
| Inne nazwy | Temna |
| Uruchomić | 20 lutego 1983 |
| Wyrzutnia | Mu 3S1 |
| Koniec misji | 17 grudnia 1988 |
| Identyfikator COSPAR | 1983-011A |
| Teren | [1] |
| Msza przy starcie | 216 kg |
|---|
| Orbita | Niska orbita |
|---|---|
| Perycentrum | 497 km |
| Apoapsis | 503 km |
| Kropka | 94 min |
| Nachylenie | 32 ° |
ASTRO-B lub Tenma ( japoński koń niebios / Pegaz ) to małe japońskie obserwatorium kosmiczne pracujące w dziedzinie promieni rentgenowskich . Został uruchomiony20 lutego 1983od podstawy uruchomić Tanegashima przez rakiety Mu 3S1 . ASTRO-B to ósmy satelita naukowy opracowany przez japoński instytut badań kosmicznych ISAS i jego drugie obserwatorium rentgenowskie.Listopad 1985. Jego głównym wkładem jest odkrycie i badanie linii żelaza w kilku typach źródeł promieniowania rentgenowskiego.
Cele
Cele ASTRO-B są następujące:
- Badanie widma źródeł X z dobrą rozdzielczością ich energii
- Badanie zmian czasowych źródeł X.
- Monitorowanie błysków rentgenowskich, a także zjawisk przejściowych z nieba
- Badanie miękkiego promieniowania rentgenowskiego za pomocą teleskopu
Charakterystyka techniczna satelity
ASTRO-B to sześcienny satelita o średnicy 94 cm i wysokości 89,5 cm i masie 216 kg . Cztery małe rozkładane panele słoneczne tworzące płatki dostarczają energii. Satelita obraca się wokół własnej osi obserwacji z niewielką prędkością (około 0,5 obrotu na minutę) sterowaną za pomocą koła reakcyjnego . W wyniku jego awarii prędkość obrotowa nie była już kontrolowana. Orientacja satelity jest utrzymywana za pomocą sprzęgaczy magnetycznych .
Ładowność
ASTRO-B posiada cztery instrumenty przeznaczone dla astronomii X:
- Głównym instrumentem obserwatorium kosmicznego jest grupa 10 gazowych liczników proporcjonalnych przeznaczonych do spektralnego i czasowego badania promieni rentgenowskich w zakresie energii od 2 do 60 keV . Instrument ma całkowitą efektywną powierzchnię 800 cm 2 . Umożliwia uzyskanie rozdzielczości widmowej około 3 °. Rozdzielczość widmowa jest 9,5% do 6 keV promieni , poprawa o współczynnik 2 w porównaniu do istniejących urządzeń.
- Teleskop Hadamarda umożliwiający badanie miękkich promieni rentgenowskich w zakresie energii od 0,1 do 2 keV . Przyrząd zawiera dwa ustawione w jednej linii detektory z proporcjonalnym licznikiem określającym położenie. Efektywna powierzchnia wynosi 7 cm 2 dla każdego detektora przy energii 0,7 keV . Pole optyczne 5 ° × 0,2 °.
- Instrument zapewniający stały monitoring źródeł promieniowania od 2 do 10 keV emanujących z dużej części sklepienia niebieskiego (45 °). Używa teleskopu Hadamarda i licznika.
- Detektor rozbłysku również wykorzystywane do wskazania pozycji satelity do pasa Van Allena.
Przebieg misji
Satelita jest umieszczony na niskiej, prawie kołowej orbicie (489 × 503 km ) o nachyleniu 31,5 °. W wyniku awarii akumulatora wLipiec 1984jakość obserwacji gwałtownie się pogorszyła. WListopad 1985obserwacje zostały wstrzymane. Satelita ponownie wrócił do atmosfery19 stycznia 1989.
Wyniki
Głównym naukowym wkładem ASTRO-B jest odkrycie widmowej linii żelaza w kilku klasach źródeł X. Ten rodzaj emisji odkryto w szczególności w gwiazdach podwójnych o małej masie oraz w centralnej części Drogi Mlecznej.
Bibliografia
- (in) " TENMA / ASTRO-B " na ISAS (dostęp na 1 st grudnia 2012 )
- (z) " TENMA Astro [B] " na NASA - HEASARC (dostępnej na 1 st grudnia 2012 )
Zobacz też
Powiązane artykuły
- Astronomia X
- ASTRO-A (Hinotori)
- ASTRO-C (Ginga)