Ise-jingū | ||
Główny budynek naikū . | ||
Prezentacja | ||
---|---|---|
Nazwa lokalna | 伊 勢 神宮 | |
Kult | Shintoist | |
Ochrona | Skarb narodowy | |
Stronie internetowej | www.isejingu.or.jp | |
Geografia | ||
Kraj | Japonia | |
Miasto | Ise | |
Informacje kontaktowe | 34 ° 27 ′ 18 ″ północ, 136 ° 43 ′ 33 ″ wschód | |
Geolokalizacja na mapie: Japonia
| ||
Ise Shrine (伊勢神宮, Ise-jingu ) , Znany również jako Wielki Ise Shrine (伊勢大神宮, Ise-Daijingu ) , Jest najważniejszym sanktuarium Shinto w Japonii , uważany za najważniejsze miejsce najświętsze ta religia.
Świątynia Ise znajduje się w mieście Ise , w centrum prefektury Mie w Japonii . Miejsce, w którym znajduje się sanktuarium, jest częścią Parku Narodowego Ise-Shima , w skład którego wchodzą również inne miejsca sakralne i historyczne, takie jak Meoto Iwa i Saikū , cesarska rezydencja z czasów Heian ( 794 - 1185 ).
Sanktuarium to w rzeczywistości złożony zestaw składający się z ponad stu małych budynków; składa się z dwóch głównych miejsc: sanktuarium „wewnętrznego” i sanktuarium „zewnętrznego”. Pierwsza, poświęcona słonecznej bogini Amaterasu , nosi oficjalną nazwę Kōtai-jingū i znajduje się w dzielnicy Ujitachi (czasami nazywanej po prostu Uji); druga, poświęcona bogini jedzenia Toyouke , nosi oficjalną nazwę Toyouke daijingū i znajduje się w dystrykcie Toyokawa. Sześć kilometrów dzieli oba sanktuaria.
Kapliczki są wymienione w annałach Kojiki i Nihon shoki (datowane odpowiednio na 712 i 720 ). Według tej oficjalnej linii czasu, świątynie zostały zbudowane około -4 roku n.e. przez Yamotohime-no-mikoto, córkę Suinina , ale jest prawdopodobne, że większość z nich została zbudowana wieki później, a raczej około 690 .
Sanktuarium, które podobno mieściło święte zwierciadło cesarza Japonii , jest prawdopodobnie jednym z najświętszych miejsc w szintoizmie. Dostęp do lokalu jest regulowany, zwiedzający mogą zwiedzać tylko część sanktuariów.
Sanktuarium jest przebudowany w obrazie co dwadzieścia lat, dzięki czemu zastaw czystości - aktualny budynków, który pochodzi z 2013 roku, wynoszą 62 nd zostały zbudowane. Tradycje i wytyczne rekonstrukcji, bardzo dokładne, przekazywane są w szeregu tekstów z okresu od X XX wieku. Odzyskane drewno jest wysyłane po całym kraju w celu wzmocnienia budynków sakralnych, a nawet sprzedawane pielgrzymom. Ceremonia nazywa się shikinen-sengū (式 年 遷 宮 ) .
Tradycyjne święta Kanname i Niiname odbywają się co roku, odpowiednio od 15 do 25 października i od 23 do 29 listopada.
Od czasów Meiji (1868-1912) sanktuarium odmawiało sprzedaży przedmiotów religijnych (na przykład ema ) osobom indywidualnym w celu zademonstrowania swojego narodowego charakteru, troszcząc się o dobro kraju, a nie jednostek.
Ponadto ścieżka Ise, która na długości około 160 km łączy Ise z Sanktuarium Kumano , wpisanym od 2004 roku na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO , jako część wszystkich świętych miejsc i szlaków pielgrzymkowych w górach Kii .