Tatiana Barbakoff

Tatiana Barbakowa Obraz w Infoboksie. Portret autorstwa fotografa Yvy w 1929 r. Biografia
Narodziny 15 sierpnia 1899
Aizpute
Śmierć 6 lutego 1944 r.(w wieku 44 lat)
Oświęcim
Imię w języku ojczystym Tatjana Barbakoff
Imię i nazwisko Циля Айзиковна Эдельберг
Narodowości niemiecki
rosyjski
Zajęcia Tancerz , tancerka baletowa
Inne informacje
Miejsca przetrzymywania Auschwitz , Drancy , Camp de Gurs
Stolperstein Knesebeckstr 100 (Charl) Tatjana Barbakoff.jpg Stolpersteine, 100 Knesebeckstraße w Berlinie-Charlottenburg

Tatiana Barbakoff , urodzona pod nazwiskiem  Cilly Edelsberg the15 sierpnia 1899 i zmarł dnia 6 lutego 1944 r., jest tradycyjną chińską tancerką taneczną i baletową . Zostaje baletnicą w Niemczech. Po jej śmierci Julia Tardi-Markus, aby uhonorować Barbakoffa, ustanowiła w 1986 roku Nagrodę Tatiany Barbakoff, aby zachęcić młodych tancerzy.

Biografia

Dzieciństwo

Tatiana Barbakoff urodziła się pod nazwiskiem Cilly Edelsberg w Aizpute , w  rządzie Kurlandii , prowincji Imperium Rosyjskiego , obecnie na Łotwie . Jest córką Aizika, rosyjskiego rzeźnika i Genyi, urodzonej w Chinach. Zmienia imię na Tsipora. Jej rodzice mają dwie córki o imionach Cilly i Fani. Barbakoff ma starszego brata, a po przedwczesnej śmierci matki w 1903 r. ojciec ożenił się ponownie z Hają-Sorą Itkowicz, a w 1912 r. ma kolejną córkę. .

Dorosłe życie

W 1918 roku podążyła za niemieckim żołnierzem Georgiem Waldmannem, który służył w krajach bałtyckich podczas  I wojny światowej . Spotykają się podczas jego służby wojskowej, a później biorą ślub. Wraz z mężem występującym pod pseudonimem Marcel Boissier jako mistrz ceremonii wykonuje tańce chińskie i rosyjskie. W 1921 roku tworzyła koncerty solowe w największych domach w kraju i za granicą, gdzie kostiumy projektowano zazwyczaj dla niej i określano mianem malowniczych strojów plastycznych. W tym okresie niektóre żydowskie kobiety są uważane za liderki kabaretów.

Tatiana Barbakoff, z pochodzenia rosyjskiego, żydowskiego i chińskiego, jest ikoną  kabaretu  i rewelacyjną międzynarodową tancerką, znaną z ekstrawaganckich kostiumów, legendarnej urody i świetnego poczucia humoru.

Od 1924 roku wiadomo, że obok tańców i parodii rosyjskich włączyła do swojego programu tańce chińskie. Dzięki swojej charyzmie zostaje doceniona przez publiczność i wielu artystów, m.in. Rudolfa Heinischa i Kasię de Szadurską, którzy portretują ją na licznych zdjęciach, obrazach i rzeźbach. Barbakoff bardziej formalny trening baletowy z francuską baletnicą Catherine de Villiers w 1927 roku.

Internowanie i śmierć

Wraz ze swoim partnerem  Gertem Heinrichem Wollheimem, który jest malarzem, wyjeżdża z Saarbrücken  do Paryża. Po wkroczeniu wojsk niemieckich do Francji został wysłany 10 maja 1940 r. do obozu Gurs . W czerwcu została zwolniona i przeniesiona do Nay, a później do Clelles na południe od  Grenoble . 20 października 1940 roku napisała zdesperowany list do swojej przyjaciółki Marii Mon w  Préchacq-Navarrenx ( Pyrénées-Atlantiques ) i poprosiła o paczkę żywnościową. Cudem odnajduje swojego partnera Gerta Heinricha Wollheima w tej wiosce w  Pirenejach  po miesiącach internowania. Po wycofaniu się wojsk włoskich z Lazurowego Wybrzeża w 1944 r. wyjechała do  Nicei , gdzie została odkryta i przejęta przez gestapo , a według noty informacyjnej z 23 stycznia 1944 r. została deportowana do Drancy  pod Paryżem . 3 lutego 1944 r. konwój 67 zabrał ją do Auschwitz , gdzie 6 lutego 1944 r. została zagazowana.

Dziedzictwo

W Paryżu Julia Tardi-Markus, koleżanka tancerka, utworzyła w 1986 roku Nagrodę Tatiany Barbakoff, aby zachęcić młodych tancerzy. Gert Heinrich Wollheim namalował jej portret w 1928 roku, który do dziś znajduje się w Muzeum Izraela w Jerozolimie. Muzeum w Düsseldorfie organizuje wystawę ku czci Tatiany Barbakoff. Zawiera zdjęcia, niektóre jego kostiumy sceniczne i wiele plakatów. Niektóre kostiumy sceniczne Barbakoffa to prezenty od wdowy po Gercie  Wollheimie , Mony Loeb (1908-1997).

Portrety

Literatura

Bibliografia

  1. (la) „  Łotwa SIG  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , O łotewskiej inteligencji żydowskiej ,2 sierpnia 1944 r(dostęp 4 czerwca 2016 )
  2. (en) Patrizia Veroli , "  Tatjana Barbakoff 1899 - 1944  " , o Archiwum Kobiet Żydowskich ,28 marca 1921(dostęp 4 czerwca 2016 )
  3. (de) Günter Goebbels , Tatjana Barbakoff: eine vergessene Tänzerin in Bildern und Dokumentaten , Dusseldorf, Freundeskreis Kulturbahnhof Eller eV,2009, 98  s. ( ISBN  978-3-931697-21-1 i 3-931697-21-5 )
  4. (w) G. Abramson , Encyclopedia of Modern Jewish Culture , Taylor & Francis ,2004, 1200  pkt. ( ISBN  978-1-134-42864-9 , czytaj online ) , s.  290
  5. (de) "  Aviva-Berlin.de  " , na AVIVA-Berlin (dostęp 4 czerwca 2016 )
  6. "  Tatjana Barbakoff  " , o Archiwum Kobiet Żydowskich ,6 lutego 1944 r(dostęp 4 czerwca 2016 )
  7. (de) "  Tänzerin Tatjana Barbakoff - Porträt einer vergessenen Frau  " , w Deutschlandradio Kultur ,6 marca 2015(dostęp 4 czerwca 2016 )
  8. "  Tatjana Barbakoff (1899 - 1944)  " , w miejscu Pamięci ,25 lipca 2013 r.(dostęp 4 czerwca 2016 )

Zobacz również

Linki zewnętrzne