Segovellaunes

Nazywamy Segovellaune a galijskie ludzi znajdujących się w dolinie Rodanu , wokół Valence. Ten lud ograniczył Tricastines do południa; z Allobroges na północ.

Etnonimia

Etnonim Segovellaune jest związek Celtic (galusowy) * Sego ( "wygrana, siła") i * uellaunos ( "Chiefs dowódcy") oznacza "zwycięskie Chiefs" lub "mocne dowódców".

Źródła historyczne

Źródła te są aktualne, pochodzący z I st  wieku  pne. AD najpóźniej:

• Dla Pliniusza region wokół Walentyny nazywany jest „  regio Segovellaunorum  ”.
• Ptolemeusz w swoim opisie Narbonnaise , znajduje się „  Segalauni  ” ( sic! ) Na południe od Allobroges i na północ od Cavares i przypisane im Valentia (obecnie Valencia ) jako swojego głównego miasta.

Jednak według Pliniusza Starszego Walencja znajdowała się „na terytorium Cavares” .

Segovellauni należące do ich konfederacji The metonimia w żaden sposób nie dziwi tutaj i to precyzja Pliniusza potwierdza dane z Strabona , który nadana wielkich ludzi z Cavares cały kraj zawartych pomiędzy Durance i „zbiegu Isère i z Rhône , w miejscu, gdzie Mont Cemmène jakoś łączy się z Rhône  ” .

Terytorium Segovellaunes

Segovellaunes w czasach przedrzymskich znajdowały się geograficznie po obu stronach środkowego Rodanu , a cała równina Valence, obecnie Valentinois , należała do nich.

• Wydaje się, że Isère była granicą między Allobroges na północy i Segovellaunes na południu, ale zbieżność musiała należeć do tego ostatniego.
• Na wschód od równiny Valence zachodnie zbocze Vercors , potężna naturalna bariera, stanowiło granicę między terytorium Voconce, w tym Vercors , a równiną Valence w Segovellaunes.
• Miały one rozciągać się na zalesione wzgórza Marsanne , na południe od rzeki Drôme , być może na równinę Montélimar .
• Jeśli weźmiemy pod uwagę oppidum Malpas jako stolicę, rozległa domena Segovellaunes powinna rozciągać się również na zachód, na prawym brzegu Rodanu , w górzystym regionie między Eyrieux i Doux , w dzisiejszym Haut- Vivarais . W tym kierunku przemawia również podział średniowiecznej diecezji.

Historia

Segovellaunes zostały przesłane w 120 rpne. AD przez Rzym, po bitwie u zbiegu Isère-Rhône między Rzymem, Allobroges i Arvernes.

Bunt Catugnatus wybuchł w 62 rpne. AD . Może to być związane z Segovellaunes, oppidum Solonion może odpowiadać miejscu Soyons.

Klęska galusowy wyjaśnia instalację rzymskiej kolonii o nazwie Valentia oparciu skierowaną oppidum Malpas do Pozwolić , prawdopodobnie w drugiej połowie I st  wieku  pne. AD .

Kolonizacja rzymska wiąże się z ustanowieniem rzymskiego centuracji (katastracji) na terytorium segovellaune. W rzeczywistości dwa katastry następują po sobie, kolejno nazywane Valence A (orientacja na 12 ° 5 na wschód) i Valence B (orientacja na 21 ° na wschód).

Siedlisko

Ich oppidum mogło być miejscem Malpas w Soyons , gdzie wykopaliska przeprowadzone w latach 60. XX wieku pozwoliły na pierwsze obserwacje siedlisk protohistorycznych . U podnóża oppidum , w dzielnicy Brégoule, ślady siedlisk V th  wieku av.n.è. zostały częściowo przeszukane. Dostarczyli dowodów rzemiosła z brązu, a także rozwoju wczesnych wymian ze światami etruskimi (katarów) i greckimi (amfory winne z Massalii i ceramika pseudojońska ) z warsztatów Pègue (Drôme).

Uwagi i odniesienia

1. Xavier Delamarre, Słownik języka galijskiego, Errance, 2002, s. 88.
2. Pliniusz, HN III, 4, 34
3. Geografia , II, 10, 7
4. Pliniusz, Historia naturalna , III, 36
5. Strabon, Geografia , IV, 1, 11
6. patrz . E. Will, „Początki rzymskiej kolonii w Walencji”, BSAF, 1996.

Uwagi i bibliografia

• G. Barruol, Przedrzymskie ludy południowo-wschodniej Galii. Studium geografii historycznej , Paryż, De Bocard, 1969, 408 s.
• Philippe Ravit, Krajobraz Valence, z założenia kolonii Valentia w III -go  wieku naszej ery. J.-C. , Lyon 3, 2007, 202 str. (pamięć)