Sumi-e

Sumi-e (墨絵 , Czyli „malarstwo tuszem” ) lub suiboku-ga (水墨画 , „Woda i atrament obraz” ) jest ruchem malarstwa japońskiego pochodzącego z Chin i dominujący w czasie Muromachi . Tendencja ta charakteryzuje się wykorzystaniem czarnego atramentu myjni , z przewagą krajobrazu jako przedmiot i bliskość do filozofii Zen Buddyzmu .

Z Chin, opinia techniki wydaje się Japonii wokół VIII th  century, i staje się dominującą pomalować muromachi pod wpływem Zen, słynne krajobrazy w myciu Piosenki Chinach i wielkich mistrzów jak Josetsu , Shūbun lub Sesshu . Malarz sumi-e modyfikuje rozcieńczenie tuszu, położenie pędzla, siłę i prędkość gry na grubości i ostrości linii oraz na poziomach szarości.

Sumi-e traci swój efekt na koniec okresu Muromachi, co oznacza powrót Malarstwo rodzajowe z żywymi kolorami. Jego wpływy są namacalne w stylu różnych malarzy szkoły Kano i bunjin-ga , który ożywia monochromatyczne do XVIII th  wieku. W dzisiejszych czasach malowanie przez mycie, które przyniosło jedne z najbardziej cenionych dzieł sztuki japońskiej, jest bardzo ściśle związane z wyrafinowaną kulturą Muromachi nasyconą buddyzmem zen, podobnie jak ceremonia parzenia herbaty , Noh , suche ogrody czy ikebana .

Bibliografia

  1. "  Suiboku-ga  " , Encyclopædia Britannica online (dostęp 9 grudnia 2020 ) .
  2. „  Japońskie malarstwo tuszem: Suibokuga  ” ( ArchiwumWikiwixArchive.isGoogle • Co robić? ) , British Museum .
  3. Mason i Dinwiddie 2005 , s.  223-226.
  4. Saitō 2013 , s.  24-38.
  5. Mason i Dinwiddie 2005 , s.  244-246.
  6. (w :) Ichirō Ishida ( tłum.  Delmer M. Brown), „  Zen Buddhism and Muromachi Art  ” , The Journal of Asian Studies , tom.  22 N O  4,Sierpień 1963, s.  417-432 ( czytaj online ).

Zobacz też

Bibliografia