Śmierdzące zabawki

Śmierdzące zabawki Kluczowe dane
Inna nazwa Zabawki
Ojczyźnie Francja
Gatunek muzyczny Punk rock
aktywne lata 1976 - 1979
Etykiety Polydor , Vogue
Skład grupy
Byli członkowie Elli Medeiros
Jacno
Bruno
Carone Albin Dériat
Hervé Zénouda

Stinky Toys to grupa od punk rocka francuski , pochodzący z Paryża . Zasymilowany do ruchu punkowego zespół tworzą Elli Medeiros (wokal), Jacno (gitara), Bruno Carone (gitara), Albin Dériat (bas) i Hervé Zénouda (perkusja). Grupa rozpadła się w 1979 roku .

Biografia

Stinky Toys powstało w 1976 roku w Paryżu . Nazwa grupy, która oznacza „Śmierdzące Zabawki” to gra słów na słynnej marce miniaturowych samochodów Dinky Toys . Jeden ze swoich pierwszych koncertów wykonują w La Pizza du Marais na4 lipca 1976. Mają także okazję uczestniczyć w pierwszym londyńskim festiwalu punkowym w 100 Club następnej jesieni, na zaproszenie Malcolma McLarena , menadżera Sex Pistols . Jeśli doświadczenie tego koncertu okaże się rozczarowujące, a atmosfera obrzydliwa - Jacno odmówił pretensji lub asymilacji do punków, nie chcąc np. Grać Gibusa - zdjęcie grupy z Elli Medeiros w zbliżeniu zrobiło pierwsza strona magazynu Melody Maker dwa tygodnie później. Ten nagły rozgłos pozwala im podpisać kontrakt z Polydor i wydać swój pierwszy singiel , Boozy Creed .

Ich pierwszy album, tytułowy Stinky Toys , został nagrany w następstwie i został wydany w 1977 roku . Album nie został dobrze przyjęty przez międzynarodową prasę specjalistyczną. Jedna z ich piosenek, Lonely Lovers , została zaadaptowana w języku francuskim iz powodzeniem przejęta przez Lio pod tytułem Amoureux solitaires . Pomimo pewnego wsparcia ze strony lokalnej prasy rockowej w tamtym czasie, w tym Alaina Pacadisa za pośrednictwem jego recenzji w Liberation , Toys sprzedaje stosunkowo niewiele płyt i rozstanie się w 1979 roku, po wydaniu ich drugiego albumu, również zatytułowanego Stinky Toys , ostatecznie. nudzić się sceną i trasami koncertowymi. Elli Medeiros i Jacno stają się wtedy zdecydowanie bardziej popowym duetem Elli and Jacno .

The Stinky Toys różni się od punk rocka rockiem, który jest czasami bardziej nonszalancki, elegancki i mądry i kolorowy, inspirowany wczesnymi latami 60. Grupa odwołuje się do prowokacji artystów takich jak France Gall czy Françoise Hardy , ale styl z Jacno , gitarzysta, ale nie tylko, jest bliżej Keith Richards czy Pete Townshend . Medeiros został wybrany przez Deva Hynesa do swojego `` Fantasy Band '' w 2008 roku.

Dyskografia

Albumy studyjne

1977  : Śmierdzące zabawki ( Polydor )
  1. Plastikowe twarze
  2. Zamykasz oczy
  3. Życie w mieście
  4. Kuba Rozpruwacz
  5. Driver Blues
  6. Boozy Creed
  7. Więcej niż ja
  8. Lonely Lovers
  9. Sun Sick
  10. Pepe Gestapo
1979  : Stinky Toys ( Vogue )
  1. Dla Ciebie
  2. Nie? Nie
  3. Przyjęcie urodzinowe
  4. Rejwach
  5. B-05
  6. Piękno i duma
  7. Czarna maska
  8. Wolni od Miłości
  9. No me dejes
  10. On mnie kocha
  11. Sen Urugwaju
  12. Boozy Creed

45 obr / min

Uwagi i odniesienia

  1. Jean-Marc Lalanne , „  Jacno żyje: hołdy od Daho, Assayas, Dominique A ...  ” , w Les Inrockuptibles ,2011
  2. Pierre Caron, Jacno, francuski bohater , dokument wyemitowany na Direct Star , 17 marca 2012.
  3. (w) Steve Huey , „  Stinky Toys Review  ” w AllMusic .
  4. (w) Ira Robbins , „  Stinky Toys  ” w Trouser Press .
  5. Pascal Dupont , „  Jacno l'hédoniste  ” , w L'Express ,2002.
  6. (w) „  My Fantasy Band: Dev Hynes, Lightspeed Champion  ” w The Independent ,21 listopada 2008.

Bibliografia