Sophron

Sophron Biografia
Narodziny W kierunku 470 pne J.-C.
Starożytne Syrakuzy ( d )
Śmierć W kierunku 400 pne J.-C.
Zajęcia Mim , autor komiksów, poeta , mimograf
Inne informacje
Ruch Stara komedia ( w )

Sophron z Syrakuz (Σώφρων) to grecki poeta Sicéliote , autor mimów (mimografii), kwitnący około 430 pne. AD na Sycylii .

Sophron jest autorem rytmicznych prozaicznych dialogach, w Doriana , wyposażony mężczyzn lub kobiet, często grając ze scenami humor z życia Greków na Sycylii. Sceny te miały być odczytywane publicznie bez maski. Dialogi skomponowane w stylu potocznym nasycone są wypowiedziami mówionymi, parodiami , przysłowami i sytuacjami komicznymi.

Platon dał znać Ateńczykom Sofrona; według Soudy nie rozstał się z tymi dialogami, nawet w nocy. Inspirował się nim Teokryt , a także Persja . Apollodoros z Aten napisał o tym komentarz.

Pozostało tylko kilka fragmentów jego dzieł (niektóre odkryte na papirusie przez Girolamo Vitelli , takie jak Kobiety, które twierdzą, że polują na boginię Hekate lub Uzdrowiciele ), z których kilka tytułów dotarło do nas, takich jak The Tuna Fisherman , The Mother-in-law , The roadmenders , Posłaniec , Przedsiębiorca , zaklęcia do księżyca , chłop , etc.

Pewne jest, że twórczość Sophrona nie skłaniała się ku karykaturze czy bufonerii, komiksowi dla komiksu, ale raczej do szczerego realizmu. Należy zatem wykluczyć zwykłą satyryczną tendencję.

Jego syn Xenarch również był autorem mimów, ale zwrócił się w stronę polityki.

Uwagi i odniesienia

  1. 2. i 15. idylla
  2. Około 170
  3. (it) Medea Norsa i Girolamo Vitelli , Studi italiani di filologia classica , ns, X, s. 119 i 247
  4. (it) Carlo Gallavotti, artykuł Sofrone , Enciclopedia italiana, 1936
  5. Fałszywie przepisany jako Prometeusz
  6. (it) Carlo Gallavotti, op. Miasto
  7. (Ia) Botzon, op. Miasto

Bibliografia