Sonata FAE jest praca w czterech ruchach na skrzypce i fortepian , wynikające ze współpracy trzech kompozytorów. Został skomponowany w Düsseldorfie w rPaździernik 1853przez Roberta Schumanna , młody Johannes Brahms (znane tylko przez Schumanna od 1 st października tego roku) i Schumann źrenicy Albert Dietrich .
Ta sonata była pomysłem Schumanna i miała być prezentem i hołdem dla skrzypka Josepha Joachima , z którym trójka kompozytorów niedawno się zaprzyjaźniła. Joachim jako swoje motto wybrał frazę w romantycznym duchu Frei aber einsam (wolny, ale sam), a zamysłem było używanie tak często, jak to możliwe, i we wszystkich ruchach trzech dźwięków FAE ( fa , la , mi ) w echo do tego motto, Joachim musiał wówczas przypisać każdy ruch kompozytorowi, który go napisał.
Część pierwszą, o formie sonatowej i znacznej wielkości, powierzono Dietrichowi; Schumann napisał na kontynuację krótkie Intermezzo , usytuowane w miejscu wolnej części formy sonatowej; scherzo był Brahmsa, który już pokazał swoją wielką opanowanie tej postaci w swoim Scherzo E-moll na fortepian i w Scherzi swoich pierwszych dwóch sonat fortepianowych; Schumann napisał także finał.
Praca została zaprezentowana Joachimowi pod koniec miesiąca; Schumann napisał na partyturze dedykację:
FAE In Erwartung der Ankunft des verehrten und geliebten Freundes JOSEPH JOACHIM schrieben diese Sonate RS, JB, A.D ”
(W oczekiwaniu na przybycie ich cenionego i ukochanego przyjaciela, Józefa Joachima, tę sonatę napisali RS, JB, AD).
Joachim wykonywał pracę w domu Schumannów dnia 28 październikaz Clarą Schumann przy fortepianie i łatwo znaleźć autora każdego ruchu. O muzyce dowiedział się wcześniej wieczorem podczas spotkania prowadzonego przez Bettinę von Arnim i jej córkę Giselę . Utwór nie został opublikowany za życia kompozytora. Schumann ponownie wykorzystane zarówno ruchy miał napisane na własnej sonata n ° 3 . Joachim zachował oryginalny rękopis, którego wydanie scherza wydał dopiero w 1906 roku, około dziesięciu lat po śmierci Brahmsa. Całość sonaty ukazała się dopiero w 1935 roku. Nie wiadomo, czy Dietrich wykorzystał swoje allegro sonatowe do innego dzieła. Każdy z trzech kompozytorów napisał koncert skrzypcowy dla Joachima; że Schumanna została zakończona w dniu3 października 1853, tuż przed rozpoczęciem sonaty FAE. Joachim i tak nigdy nie grał tego koncertu, w przeciwieństwie do tych Brahmsa i Dietricha.
Sonata na skrzypce i fortepian "FAE", Finale (Robert Schumann). Peter Rybar , skrzypce i Hélène Boschi , fortepian (rec. 1960, mono).