Somalijczycy

Somalijczyk
Soomaaliyiin
(الصوماليون) Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Obszar zamieszkany przez Somalijczyków

Znaczące populacje według regionu
Somali 14 341 000
Etiopia 4 586 876 (2017)
Jemen 500 000 (2014)
Dżibuti 534 000 (2017)
Kenia 2 780 502 (2019)
Inny
Języki somalijski , arabski
Religie islam

W Somalijczycy ( Somali  : Soomaaliyiin  ; arabski  : الصوماليون) są mieszkańcy Rogu Afryki . Mieszkają głównie w Somalii , ale także w Etiopii , Jemenie , Kenii i Dżibuti . Istnieje również duża diaspora somalijska.

Historia

Niewiele wiadomo o historii Somalijczyków. Mieszkańcy tego regionu nazywani byli Berberami przez arabskich i greckich geografów, którzy nazwali ten przybrzeżny region Barbara lub Bilad al-Barbar ( Kraj Berberów ), kraj Baribah Wschodu lub Barbaroi . Pierwsze wzmianki pisemne teraz dołączony do somalijskiej grupy (dalej „Hawiyya”) sięga etiopskiego tekście XII th  wieku. Słowo „somalijski” pojawia się w XV th  century wśród grup Adal i arabski w XVI th  wieku.

Według analiz lingwistycznych osoby posługujące się językiem, który później stał się somalijskim , utworzyły szczególną grupę około dwa tysiące lat temu. Opuściliby południe dzisiejszej Etiopii i osiedlili się na północnym wschodzie półwyspu. Autorzy i przekazy ustne zgadzają się w każdym razie, że zeszli wzdłuż wybrzeża do Szebeli w drugim tysiącleciu. Podczas tych ruchów aglutynują i asymilują spotykane grupy. Mają na islam od XV -go  wieku i masowo XIX th  century. To z tego procesu pochodziliby obecni Somalijczycy.

Ruch ten może trwać do dziś, ponieważ widzimy, że grupy bantu mówiące w języku suahili nadal przestawiają się na Somali w latach 60. Ponadto linia między Somalijczykami a Oromos stale ewoluuje, w tym poprzez przejścia między tymi dwiema tożsamościami.

Populacja

Organizacja klanowa

Wielki zespół somalijski jest podzielony na trzy wielkie grupy (Darod, Irir i Saab), które dzielą się na plemiona, klany i podklany.

Somalijczycy są zwykle podzieleni na pięć lub sześć głównych „konfederacji”: Darod, Dir, Issak (lub Issaq), Hawiyé i Sab (ten ostatni czasami dzieli się między Rahanweyn i Digil), do których dodaje się „grupy niesomalijskie”.


Sab, złożona z osiadłych społeczności rolniczo-pasterskich, znajduje się na żyznych ziemiach południa kraju, między rzekami Shabeelle i Jubba . Dla Ioana M. Lewisa są to Rahanweyn, podzielone na Digil i Mirifle. Grupy rzemieślników na północy nazywane są również sabami .

Według przekazów mitologicznych i genealogicznych wszyscy Somalijczycy są potomkami Hilla, ojca Samaale i Saba, którzy są przodkami odpowiednio koczowniczych pasterzy ( reer nugul ) i rolników ( reer godeed ). Darod utworzył trzecią gałąź, bezpośrednio wywodzącą się od wspólnego przodka, 'Aqiil Abuu Taaliba.

Diaspora

W Etiopii w spisie powszechnym z 2007 r., obejmującym 73 750 932 osoby, 4 586 876 określiło siebie jako „Somalia”.

Istnieje również duża diaspora somalijska, szczególnie w Afryce Południowej , Ameryce Północnej i Australii .

Liczbę Somalijczyków (innych od Somalijczyków posiadających obywatelstwo Republiki Somalii ) szacuje się na około 15 milionów osób.

Kultura i społeczeństwo

Według Lee Cassanelli, charakterystycznymi elementami Somalijczyków byłaby wspólnota językowa – z regionalnymi odmianami – dziedzictwo islamskie, duszpasterski styl życia i roszczenia wspólnych przodków.

Według antropologa Ioana Myrddina Lewisa , który zainicjował „somalijskie studia” w latach pięćdziesiątych z badań w Somalii , Somalijczycy składają się z autonomicznych grup, które nie uznają żadnego innego autorytetu poza Bogiem i łączą się tylko tymczasowo, aby organizować życie duszpasterskie. Podstawą społeczeństwa byłby rodowód segmentowy oparty na pochodzeniu patrylinearnym . Istnieje niezwykle silna więź, która łączy członków rodziny lub klanu, a zatem drzewo genealogiczne jest (jeśli nie) wspólnym odniesieniem dla wszystkich Somalijczyków: nauka o rodach rodzinnych odbywa się od najmłodszych lat.

Ta różnorodność nie przeszkodziła w utworzeniu „tożsamości narodowej”, która nie mogłaby stać się państwem. Wręcz przeciwnie, w tych sztywnych ramach społeczeństwo somalijskie mimo to przechodzi ewolucje i liczne odmiany.

Od lat 90., częściowo pod presją wojny domowej w Somalii , analizy te były zastępowane koncepcjami kładącymi nacisk na podział społeczeństwa na klasy. Utworzenie państwa somalijskiego w 1960 roku zamroziłoby linie egalitarnego i stale ewoluującego społeczeństwa.

Język

Somali to język chamito-semicki z rodziny języków kuszyckich . Mówi nim około 16,6 miliona użytkowników, głównie w Rogu Afryki . Wraz z arabski , somalijski jest językiem urzędowym w Somalii . W Dżibuti Somali ma status „języka narodowego”.

Istnieje kilka dialektów somalijskich, których różnice mogą być na tyle duże, że uniemożliwiają wzajemne zrozumienie. Ponadto niektóre grupy zidentyfikowane jako Somalijczycy mówią lub mówili językami bantu .

Również kolonizacja włoska, brytyjska i francuska wpłynęła na słownictwo dialektów somalijskich, przynosząc różne nowe słowa, które nie istniały w języku somalijskim i arabskim. Od 1960 roku nowe słowa pochodzą głównie (w części) z języka arabskiego (zwłaszcza z dialektalnego języka arabskiego Jemenu) oraz z języka angielskiego.

Tańce

Bibliografia

  1. Lewisa (Ioan M.) [1960].
  2. FRC Bagley i in., The Last Great Muslim Empires (Brill: 1997), s.  174 .
  3. Mohamed Diriye Abdullahi, Kultura i zwyczaje Somalii , (Greenwood Press: 2001), s.  13 .
  4. James Hastings, Encyklopedia religii i etyki, część 12: V. 12 (Kessinger Publishing, LLC: 2003), s.  490 .
  5. Czekroun [2013], rozdz. 5.
  6. Cassanelli [1982], s.  16 .
  7. Lewis (Herbert S.) [1966].
  8. Cassanelli (1982).
  9. Cassanelli (Lee), „Social Construction of the Somali Frontier: Bantu Former Slave Communities in the Nineteeth Century”, w Kopytoff (Igor), red., The African Frontier: the Reproduction of Traditional African Society , Bloomington, Indiana University Press, 1987, s.  216-238 .
  10. Osmond (Thomas), „Gry władzy i referencje tożsamości. Jaki status instytucjonalny do Dire Dawa?” Politique africaine , n o  99, październik 2005, s.  63-82 .
  11. Lewis (IM) [1961], s. 21-23.
  12. Bernard Lugan, Wojny Afryki: Od początków do współczesności , Monako/Paryż, Editions du Rocher ,2013, 300  pkt. ( ISBN  978-2-268-07531-0 ) , s.  269-275
  13. Piguet [1998].
  14. Lewis (IM) [1961], s.  7-8 .
  15. Lewis (IM) [1961], s.  12 .
  16. (en) Etiopia. Raport Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań 2007, Krajowy , s.  73 , do pobrania [1]
  17. Cassanelli [1982], s.  3 .
  18. Hoehne i Luling [2010], s.  5 .
  20. Laitin (David D.), Samatar (Said S.), Somalia: naród w poszukiwaniu państwa . Boulder CO, Westview Press, Londyn, Gower, 1987; Lewis (IM) [2002].
  21. Hoehne i Luling [2012], s.  7 .
  22. Mohamed Diriye Abdullahi [2001]
  23. (w) Lee V. Cassanelli, „Konstrukcja społeczna somalijskich społeczności pogranicznych Bantu byłych niewolników w dziewiętnastym wieku”, w: Igor Kopytoff (red.) The African Frontier: reprodukcja tradycyjnego społeczeństwa afrykańskiego , 1987, s.  216-238

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne