Pasjans (motyl dzienny)

Colias palaeno

Colias palaeno Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Samotny Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Arthropoda
Klasa Insecta
Zamówienie Lepidoptera
Świetna rodzina Butterflyoidea
Rodzina Pieridae
Podrodzina Coliadinae
Uprzejmy Colias

Gatunki

Colias palaeno
( Linneusz , 1761 )

Stan ochrony IUCN

(LC)
LC  : Najmniejszy niepokój

Solitaire ( szlaczkoń torfowiec ) jest motyle (motyl) rodziny Pieridae , podrodziny Coliadinae i rodzaju Colias .


Określenie

Colias palaeno ( Linneusz , 1761 )

Synonimy: Colias europomene (Ochsenheimer, 1816 ), Papilio europome (Esper, 1779 )

Podgatunki i formy

Nazwy wernakularne

Solitaire to po angielsku Moorland Clouded Yellow lub Palaeno Sulphur lub Pale Arctic Clouded Yellow, po niemiecku Hochmoorgelbling lub Zitronengelbe Heufalter, po holendersku Veenluzernevlinder lub Veengeeltje of rijsbesvlinder , po polsku Szlaczkoń torfowiec.

Opis

Solitaire to średniej wielkości motyl, bardzo bladożółty, otoczony czerwoną obwódką, z czarną lub białą kropką na środku przedniego skrzydła. Rewers przedniego skrzydła jest biały z żółtym wierzchołkiem, podczas gdy tył tylnego skrzydła jest żółty z białym dyskoidalnym punktem różnicującym obie płci.

Gąsienica

Z jaj wylęgają się szybko i dają zielone gąsienice z żółtym paskiem po bokach.

Biologia

Okres przelotu i zimowania

Jest to albo gąsienica, która zimuje, albo na dalekiej północy jaja, które w tym przypadku wylęgają się następnej wiosny.

Leci od czerwca do lipca-sierpnia, w jednym pokoleniu.

Rośliny żywicielskie

Roślinami żywicielskimi jego gąsienicyVaccinium , borówka czarna Vaccinium myrtillus i borówka czarna Vaccinium uliginosum .

Ekologia i dystrybucja

Solitaire występuje na dwóch odrębnych obszarach w Europie Środkowej i Północnej, a następnie na wschodniej Syberii , na Półwyspie Czukockim i w Japonii .

W Europie występuje od wschodniej Francji ( Jura i Alpy ) po kraje bałtyckie i północ po Szwecję , Norwegię , Finlandię i wschodnie granice geograficznej Europy .

We Francji jest obecny tylko w kilku departamentach: Indre , Aube , Doubs , Jura , Hautes-Alpes , Alpes-de-Haute-Provence i Alpes-Maritimes . Według innych badań byłby obecny tylko na całej Jurze i Alpach.

Lubi torfowiska , kwaśne wrzosowiska i bagna .

Ochrona

Jest gatunkiem zagrożonym, który figuruje na czerwonej liście owadów we Francji kontynentalnej (dekret ministerialny z dnia 23 kwietnia 2007 r. Uchylający poprzedni dekret z dnia 22 lipca 1993 r. ), A w Niemczech na czerwonych listach Bawarii i Badenii-Wirtembergii .

Filatelistyka

Uwagi i odniesienia

  1. Taksonomia INPN
  2. Linie boreo-alpejskie
  3. [1]
  4. D.J. Carter i B. Hargreaves, Guide des chenilles d'Europe , Delachaux and Niestlé, 2001 ( ISBN  2-603-00639-8 )
  5. Tom Tolman, Richard Lewington, Przewodnik po motylach europejskich i północnoafrykańskich , Delachaux i Niestlé, ( ISBN  978-2-603-01649-7 )
  6. Dystrybucja INPN
  7. lepinet
  8. Guilbot, R. 1994. Insects in Maurin, H. & Keith, P., [red.]. Inwentaryzacja zagrożonej fauny we Francji. Narodowe Muzeum Historii Naturalnej / WWF / Nathan. Paryż. 123-149.
  9. Rote List gefährdeter Tagfalter Bayerns | werk = Rote List | datum = 2003 | zugriff = 2007-10-08

Załączniki

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne

Bibliografia