Sofia Pereyaslavtseva
Sofia Pereyaslavtseva
| Narodziny |
17 września 1849 Woroneż |
|---|---|
| Śmierć |
1 st grudzień 1903(w wieku 54 lat) Odessa |
| Pogrzeb | Stary cmentarz w Odessie ( d ) |
| Narodowość | Rosyjski |
| Trening | Uniwersytet w Zurychu |
| Czynność | Zoolog |
| Pole | Zoologia |
|---|
Sofia Mikhaïlovna Pereïaslavtseva (po rosyjsku : Софья Михайловна Переяславцева ), ur.Wrzesień 1849w Woroneżu , a zmarł w 1903 roku , był jednym z pierwszych kobiet hydrobiologów z Morza Czarnego .
Biografia
Uzyskała doktorat z nauk ścisłych na Uniwersytecie w Zurychu . Jego praca doktorska dotyczy nosa ryby (tytuł w języku niemieckim to Vorläufige Mittheilungen über die Nase der Fische ). Jego badania dotyczą embriologii i morfologii bezkręgowców z Morza Czarnego.
Wstąpiła do stacji biologii w Sewastopolu, aby tymczasowo zastąpić VN Oulianine na wniosek Aleksandra Kowalewskiego . Oulianine pełniła wówczas funkcję dyrektora stacji bez tytułu. Po powrocie Pereïaslavtseva otrzymuje stypendium w wysokości 150 rubli, aby mógł kontynuować swoje badania.
W 1880 r. Uljanin wyjechał na stałe, a Kovalevsky zaproponował, że przydzieli swoje stanowisko Pereïaslavtseva, pod warunkiem, że jego pensja wynosiła tylko 50 rubli miesięcznie. Ta propozycja została zatwierdzona przez Towarzystwo Przyrodników z Noworosjaska. Pereïaslavtseva przyjmuje i zajmuje stanowisko dyrektora stacji biologicznej w Sewastopolu przez dziesięć lat, od 1878 do 1888 roku, bez oficjalnego tytułu. Jego następca zostanie dyrektorem. Jego misją jest identyfikacja flory i fauny Morza Czarnego. Dodaje do znanego repertuaru gatunków zwierząt z Morza Czarnego 200 gatunków, w tym 105 pierwotniaków.
Publikuje pierwszą mapę morską fauny w zatoce Sewastopola.
W 1899 r. Weszła w konflikt z Kowalewskim na zjeździe Noworosyjskiego Towarzystwa Przyrodników, któremu zaproponowano stanowisko dyrektora stacji, obecnie zależnej od Petersburskiej Akademii Nauk . To stawia ją w drugorzędnej roli. Zrezygnowała w 1891 roku i wyjechała z Rosji do Włoch. Musi zrezygnować z całej swojej pracy i plików.
Następnie bada wybrzeża Francji i Zatoki Neapolitańskiej.
Pracowała w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu pod dyrekcją Alphonse Milne-Edwards .
Kolega Lépine rysuje swój portret ołówkiem.
W 1903 roku jej praca została ostatecznie uznana w Rosji i została wykładowcą zoologii porównawczej na Uniwersytecie Noworosyjskim. Ona umieraGrudzień 1903.
Wspomina o nim we wspomnieniach Cesarskiej Akademii Nauk w Petersburgu (seria VII, tom XXV z 1910 r.). Artykuł wspomina o jego pracy oraz o tym, że zbiory jego gatunków zostały udostępnione badaczowi, który docenia naukową wartość tego wkładu.
Publikacje
- Monograph Des Turbellaries of the Black Sea (1892)
- Badania nad rozwojem amfipodów , Moskwa, 1888-1889
- Vorläufige Mittheilungen über die Nase der Fische , Zurych, 1876
Bibliografia
- (en) Marilyn Ogilvie i Joy Harvey , The Biographical Dictionary of Women in Science: Pioneering Lives From Ancient Times to the Mid-20th Century , Routledge,16 grudnia 2003( ISBN 9781135963422 , czytaj online )
- Lefebure, Nadine. , Oceaniczne kobiety: wielcy morscy pionierzy , Glénat,1995( ISBN 272341812X i 9782723418126 , OCLC 34431647 , czytaj online )
- (w) Karen Offen , Debating the Woman Question in the French Third Republic, 1870-1920 , Cambridge University Press,11 stycznia 2018 r( ISBN 9781107188044 , czytaj online )
- « Переяславцева София Михайловна | Знаменитые, великие, гениальные люди. Самое интересное о них! » , Na 100v.com.ua (dostęp 23 lutego 2019 r. )
- (w) „ Pereyaslawzewa Sophie (1851-1903) ” , w Media Storehouse (dostęp 23 lutego 2019 )
- (De) Elise Oelsner, Die Leistungen der deutschen Frau in den letzen vierhundert Jahren auf wissenschaftlichem Gehiebte , Guhrau,1894, s. 85
- Monografia Black Sea Turbellaria , Novorossijskoe Obščestvo Estestvoispytatelej,1892( czytaj online )