Slavko Luštica | ||
Biografia | ||
---|---|---|
Narodowość |
Jugosłowiański chorwacki |
|
Narodziny | 11 stycznia 1923 | |
Lokalizacja | Kumbor ( Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców ) | |
Śmierć | 4 lipca 1992 | |
Lokalizacja | Split ( Chorwacja ) | |
Skaleczenie | 1,72 m (5 ′ 8 ″ ) | |
Okres Pro. | 1941 - 1957 | |
Poczta | Pomocnik | |
Ścieżka zawodowa 1 | ||
Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
1941 - 1957 | Hajduk Split | 226 (19) |
Reprezentacje narodowe 2 | ||
Lata | Zespół | 0M.0 ( B. ) |
1951 - 1952 | Jugosławia | 003 0(0) |
Wyszkolone zespoły | ||
Lata | Zespół | Statystyki |
1969 - 1972 | Hajduk Split | |
1973 - 1976 | Olimpija Ljubljana | |
1978 | Jugosławia | |
1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. 2 oficjalne mecze (w tym mecze towarzyskie zatwierdzone przez FIFA). |
||
Slavko Luštica , urodzony dnia11 stycznia 1923w Kumbor (w Królestwie Serbów, Chorwatów i Słoweńców , przyszła Jugosławia ) i zmarł dnia4 lipca 1992w Splicie , Chorwacja , jest międzynarodowym graczem i Jugosłowiańska piłkarski trener .
Urodzony w wiosce na wybrzeżu dzisiejszej Czarnogóry , niedaleko ujścia Kotoru , Luštica odkrył piłkę nożną w NK Osvit w Šibeniku , mieście w Dalmacji . Dostrzeżony w młodzieżowych drużynach Jugosławii, został zwerbowany przez Hadjuka Split, gdzie będzie prowadził całą swoją karierę zawodową, od 1940 do 1957 roku. Jako obrońca w barwach klubu rozegrał łącznie 643 mecze (co sprawia, że jest trzecim zawodnikiem w historii klubu za Frane Matošiciem i Ivanem Hlevnjakiem ) i strzela 86 bramek. Tam zdobył mistrzostwo Chorwacji w 1941 r., A następnie trzykrotnie mistrzostwa Jugosławii , w latach 1950, 1952 i 1955.
W Jugosławii zadebiutował w dniu23 sierpnia 1951przeciwko Norwegii. Chociaż został wybrany do kadry na igrzyska olimpijskie w 1952 roku (z których przywiózł do domu srebrny medal), ostatecznie miał tylko trzy peleryny, z których ostatnia to zwycięstwo nad Egiptem na2 listopada 1952 (5-0).
Po karierze piłkarskiej przeszedł na trening. W 1969 roku powierzono mu zarządzanie Hadjuk Split , z którym zdobył mistrzostwo Jugosławii w 1971 roku. W 1972 roku opuścił Split. W następnym roku podpisał kontrakt z Olimpija Ljubljana, gdzie pozostał do 1976 roku. W 1978 roku został mianowany szefem selekcji, a następnie znajdował się w środku kryzysu. Ale musi zrezygnować z podopiecznego jeszcze przed pierwszym meczem z powodu choroby.