Imię i nazwisko | Sirima Nicole Wiratunga |
---|---|
Narodziny |
14 lutego 1964 r. Isleworth ( Anglia ) |
Śmierć |
7 grudnia 1989 Paryż ( 10 th ) |
Podstawowa działalność | Piosenkarz |
Gatunek muzyczny | Muzyka pop |
aktywne lata | 1982 - 1989 |
Oficjalna strona | www.sirima.net |
Sirima , pseudonim od Sirima Wiratunga Nicole , to piosenkarka francusko - brytyjski urodzone14 lutego 1964 r.w Isleworth w hrabstwie Middlesex w Anglii i zmarł dnia7 grudnia 1989w Paryżu 10 tys .
Ujawniła się szerokiej publiczności dzięki duetowi z Jean-Jacques Goldmanem w piosence Là-bas (1987).
Sirima Nicole Wiratunga urodziła się w 1964 roku w Isleworth na przedmieściach Londynu ( Middlesex ). Wczesne dzieciństwo spędziła na Sri Lance, a lata młodzieńcze w Anglii .
Od ojca ze Sri Lanki, Charlesa Ranjita, i matki Bretonki, Édith de Nantes, ma starszą o 15 miesięcy siostrę Surani. Po narodzinach młodszego brata Alaina w 1965 roku rodzina przeniosła się na Cejlon .
We wczesnym dzieciństwie była pod wpływem gitary ojca, drewnianego fletu wuja, instrumentów perkusyjnych granych na buddyjskich festiwalach, baila , muzyki popularnej i klasycznej ze Sri Lanki. Ale także przez Kościół katolicki i jego angielskie hymny śpiewane przez dzieci ze Sri Lanki.
Sirima miała około 5 lat, gdy jej rodzina wróciła do Anglii. W 1972 roku jej rodzice rozeszli się, miała 8 lat. Sirima szuka schronienia w muzyce i szuka dźwięków, które były jej znane w dzieciństwie na Sri Lance. Odkrywa angielską muzykę pop i pasjonuje się musicalami. Wróciła do Kościoła katolickiego i wraz z dwiema siostrami Surani i Lynne-Marie założyła zespół folklorystyczny .
PoczątkiW 1982 roku Sirima miała 18 lat. Wyjechała z Anglii, gdzie założyła zespół folkowy , do Francji, gdzie dołączyła do swojego dziadka Bretona w regionie paryskim. Znajduje pracę jako au pair . Jego pasja do piosenki wciąż rośnie i towarzyszy mu gitara.
Od 1982 do 1987 roku śpiewała w metrze na stacji Châtelet - Les Halles , głównie covery Joan Baez , Paula Simona , Diane Tell ( Gdybym był mężczyzną ) i Barbry Streisand , zwłaszcza Memory .
W 1985 roku otworzyła koncert Paolo Conte w Théâtre de la Ville .
Pod koniec 1986 roku została zauważona w paryskim metrze przez Philippe'a Delettreza (saksofonistę, kompozytora, aranżera), który zaproponował jej dołączenie do jego grupy i pozyskała dla niej wytwórnie płytowe. Jej esej jest rozstrzygający, Sirima otrzymuje propozycje współpracy zawodowej, ale woli wrócić, by śpiewać w paryskim metrze. Philippe Delettrez jest w kontakcie z Philippem de Lacroix-Herpin, znanym jako Pinpin, który jest wówczas saksofonistą Jean-Jacquesa Goldmana . Właśnie napisał Là-bas , swoją pierwszą kompozycję napisaną samodzielnie na dwa głosy, z których jeden jest żeński. Szukając kobiety do tego duetu, Pinpin nawiązuje z nimi kontakt.
Po wysłuchaniu nagrania jego głosu, Jean-Jacques Goldman spotyka Sirimę w metrze na stacji Barbès - Rochechouart i podoba mu się ta postać. Daje jej szansę, a potem ją zatrudnia. Później powiedział: „Piosenka się skończyła. Szukałem kobiety, która odpowie mi w tej piosence. Poprosiłem wszystkich moich przyjaciół, którzy mnie otaczali, w wytwórniach płytowych, żebym słuchali głosów śpiewaków. Przesłuchałem setki płyt, setki kaset. Pewnego dnia przyjechał Pinpin z taśmą, mówiąc: Mam przyjaciela o imieniu Philippe Delettrez, który jest również saksofonistą, pracuje z dziewczyną, która obecnie śpiewa w metrze, nazywa się Sirima. Słuchałem głosu, to był właśnie ten głos, którego szukałem. Próbowałem tego tak, jak próbowałem innych. Pewnego dnia spotkałem ją w pobliżu Châtelet, bo tam pracowała w metrze. Poszliśmy do bistro i od razu zdałem sobie sprawę, że to nie tylko głos, ale także postać. Zrobiliśmy test w studiu, który okazał się rozstrzygający i umówiliśmy się na sesję nagraniową” .
Sirima miała 23 lata, kiedy został wydany Over there , co było wielkim sukcesem komercyjnym. Nie jest on jednak zbyt obecny podczas trasy Jean-Jacquesa Goldmana, pracującego nad innym projektem. Odrzuca propozycje wytwórni fonograficznych, decyduje się pozostać niezależna i ponownie staje się „ podziemna ”.
Sirima jest w związku z muzykiem Kahatrą Sasorith, z którą ma syna o imieniu Kym. Zabija ją nożem kuchennym7 grudnia 1989, niecałe trzy tygodnie po wydaniu A Part of Me . Mówi się, że morderstwo było motywowane zazdrością: Sirima, stając się gwiazdą , Kahatra Sasorith bała się, że poślubi kogoś innego. Mówi się, że zabił ją, aby „nie należała do nikogo innego niż on sam”. Muzyk został skazany na 9 lat pozbawienia wolności, a także został wydalony z terytorium Francji w 1994 r. decyzją potwierdzoną w 1996 r. przez Radę Stanu.
1987 : Pomiędzy jasnoszarym a ciemnoszarym :
1989 : Część mnie :