Szymon I st Châteauillain

Szymon I st Châteauillain
Gules obsiane złotymi kęsami lwa z tego samego gruzu nad wszystkim.
Inne nazwy	łacina  : Symon de Castri-Villani
Tytuł	Pan Châteauvillain (1199 - ok. 1259)
Poprzednik	Hugues III de Broyes
Następca	Jean I er Châteauillain
Królowie	Okręg Szampański
Władcy	Królestwo Francji
Biografia
Dynastia	Dom Broyes
Narodziny	między 1179 a 1183
Śmierć	przed styczeń 1260
Tata	Hugues III de Broyes
Matka	Izabela z Dreux
Małżonka	Alix de Semur
Dzieci	Jean I er Châteauvillain Agnes Châteauvillain Jeanne Châteauvillain

Simon I st Châteauvillain lub Simon Broyes , powiedział Young , urodzony między 1179 a 1183 i zmarł przedstyczeń 1260Jest pan z Chateauvillain , Arc-en-Barrois , Baye , Nesle i Villenauxe na koniec XII th  wieku i początku XIII th  wieku. On jest drugi syn z Hugues III de Broyes i jego drugiej żony Isabelle de Dreux, z Kapetyngów pochodzenia , co czyni go kuzyn królów Francji .

Po śmierci ojca, jego starszy przyrodni brat, również o imieniu Simon , odziedziczył panowanie nad rodziną Broyes , najważniejsze, podczas gdy Szymon Młodszy odziedziczył panowanie Châteauvillain i Arc-en-Barrois . Następnie przyjął imię Châteauvillain ze szkodą dla Broyesa i wziął własną broń, tworząc w ten sposób nowy dom od Broyesa.

Podczas wojny o szampańską sukcesję był jednym ze zwolenników swego kuzyna Érarda de Brienne , ale został ekskomunikowany przez papieża i pokonany przez armie koalicyjne hrabiny Szampanii Blanche de Navarre i księcia Burgundii Eudes III i musi się podporządkować . .

On umiera wcześniej styczeń 1260i jest pochowany w kościele klasztornym Vauclair, który założył kilkadziesiąt lat wcześniej. Zastępuje go wówczas jego syn Jan I st . .

Biografia

Początki

Simon I st Châteauvillain jest synem Hugo III z Broyes , lorda Broyes , Châteauvillain i Arc , i jego drugiej żony Isabel de Dreux , lady Baudement , córki Roberta I st. Dreux , hrabiego Dreux i piątego syna króla Franków Ludwika VI Grubego i Agnès de Baudement , hrabiny Braine .

Ród Broyes jest jedną z najstarszych i najpotężniejszych rodzin w hrabstwie Szampanii , której jest wasalem . Przez grę małżeńskich aliansów, Gauchera III de Châtillon jest pierwszym kuzynem na króla Francji po stronie matki, jak i domów z Brienne i Montlhéry po stronie ojca.

Początek przewoźnika

Po śmierci swojego ojca Huguesa III de Broyes w 1199, jego starszy przyrodni brat odziedziczył najważniejszą władzę, Broyes , która jest również własnością, od której pochodzi jego rodzina, podczas gdy Szymon Młodszy dziedziczy te de Châteauvillain , Arc-en-Barrois , Baye , Nesle i Villenauxe , którzy zostali przydzieleni jego matce jako posag .

Gdy tylko jego ojciec zmarł, Szymon otrzymał jego imię, a następnie przydomek Młodszy , aby odróżnić go od jego starszego przyrodniego brata, który również nosił imię Szymon . Podobnie porzucił nazwę Broyes na rzecz Châteauvillain i stał się trzonem domu Châteauvillain od domu Broyes . Porzuca też herb rodu Broyes, lazurowy z trzema złotymi broysami , by przywłaszczyć sobie nowy, obsiany złotymi kęsami z lwem z tego samego gruzu w całości , prawdopodobnie inspirowany tym z rodu Brienne, ale w różnych kolorach.

Wojna o sukcesję szampana

Podczas wojny o sukcesję w Szampanii był jednym z partyzantów Erarda de Brienne , którego był kuzynem, i jego żony Filippy z Szampanii , przeciwko hrabinie Blanche z Nawarry i jej synowi Thibautowi .

W 1217 papież Honoriusz III nawołuje Érarda de Brienne i jego zwolenników, w tym Szymona, do zawarcia pokoju z Blanche z Nawarry pod groźbą ekskomuniki . Ale ten pokój nie trwał długo i kilka miesięcy później wznowiono działania wojenne. Papież Honoriusz III następnie doprowadza do ekskomuniki Erarda de Brienne i jego sojuszników.

W czerwiec 1218, Blanche de Navarre i księcia Burgundii Eudes III , następnie w marszu na miasto Nancy , ponieważ książę Lotaryngii jest jednym z najpotężniejszych zwolenników Erarda de Brienne , atakując kolejno zamki Châteauvillain , Clefmont i od Joinville . Szymon bierze udział w tych bitwach i broni swoich stanów, ale zostaje pokonany w kierunkuczerwiec 1218i musi złożyć hołd hrabinie Blanche i jej synowi Thibautowi. Wojna toczona przeciwko Simonowi musiała być straszna, ponieważ Érard de Brienne wezwał później papieża do wojny przeciwko jego kuzynowi.

Założenie klasztoru Vauclair

W 1219 założył przeorat Vauclair na Aujon , na zachód od wsi Giey-sur-Aujon , zależny od zakonu Val des Choues .

Niektórzy autorzy XIX e  wieku wskazywały, że ten klasztor został założony w 1260 roku przez Jean de Chateauvillain, syna Szymona, ale jest to z pewnością zamieszanie z darowiźnie Jean zwiększenie oddawania swego ojca.

Stosunki z hrabią Szampanii

Krótko po wstąpieniu do lenna Châteauvillain w 1199 pokłócił się z hrabią Szampanii Thibaut III, ponieważ chociaż był wdzięczny, że jego ziemie były bastionami Szampanii , uważał, że posiada lenna bezpośrednio od swojego starszego przyrodniego brata Simona de Broyes, podczas gdy hrabia utrzymuje, że ma je od siebie. Spór jest rozstrzygany w stosunku do trzydziestu malowań rocznie w zamian za wierność Simona.

W 1224 r. brał udział z największymi szampańskimi panami w szampańskim zarządzeniu o regulacji podziału lenna między dzieci płci męskiej.

Stosunki z księciem Burgundii

Chociaż był wasalem hrabiego Szampanii , Szymon posiadał również twierdze księcia Burgundii i biskupa Langres .

W 1245 r. książę Hugues IV Burgundii pozwala Szymonowi odzyskać swoją twierdzę Courcelles , którą sam Jean de Courcelles posiadał jako lenno Szymona, z czterdziestometrową ziemią wokół i zamknąć ją i wykopać tam rowy. W następnym roku Szymon złożył hołd biskupowi Langres za tę warownię, której nie można było odebrać panom Châteauillain bez zgody biskupów.

Sztuka i litery

Wydaje się, że Simon zachęcał do sztuki pisania piosenek na swojej ziemi, ponieważ poeta, którego imię nie zostało zapamiętane w historii i który jest nazywany znalazcą Choiseul , któremu ofiarował suknię w jednym z jej dzieł:

"  Devers Chastelvilain
Przychodzi do mnie, ubierz się w rękę
Com un otours vorrois
Dzień dobry doint Dex jutro
Pan, którego tak kochał." "

Niemniej znalezisko wydaje się również wyrażać pewną ironię wobec Simona, wyśmiewając jego niepowodzenia.

Jednakże, ta piosenka nie jest datowane z dokładnością, a to nie jest wykluczone, że Pan Choiseul w pytaniu Jean I er , syn i następca Simon.

Koniec życia

Simon de Châteauvillain zmarł wcześniej styczeń 1260i jest pochowany w kościele klasztornym Vauclair . To jego syn Jean I er de Chateauvillain uda mu wtedy.

Jego żona Alix de Semur przeżywa go i umiera po Sierpień 1270 następnie jest również pochowany w klasztorze Vauclair.

Rodzina

Małżeństwo i dzieci

Przed Październik 1225ożenił się z Alix de Semur, córką Dalmas de Semur, Lord of Luzy, i jego żony Béatrix de Vignory, z którą ma co najmniej troje dzieci:

• Jean I er Châteauvillain , który zastąpił swojego ojca jako władca Châteauvillain i żona Jeanne de Milly, córka Guy of Milly i Agnes Reynel, stąd potomność.
• Agnès de Châteauvillain, która poślubiła Guillaume III de Joigny , syna Guillaume II de Joigny i Isabelle de Noyers, stąd potomność.
• Jeanne de Châteauvillain, cytowana w testamencie matki in Sierpień 1270.

Alix de Semur przeżywa swojego męża i umiera po Sierpień 1270gdzie jest również pochowana w klasztorze Vauclair .

Niektórzy historycy XIX th  century najpierw myślał, że żona Szymona Alix był płacz, ale jest to na pewno błąd z powodu błędnej interpretacji André Duchesne.

Pochodzenie

Przodkowie Szymona I st Châteauvillain

32. Hugues I st. Broyes powiedział Bardoul

16. Bartłomiej de Broyes

33. Alvide de Sours

8. Hugues II de Broyes, znany jako Bardoul

34. Raoul IV de Vexin

17. Elisabeth z Valois

35. Aelis z Bar-sur-Aube

4. Szymon I st z Broyes

36. Gui I st Montlhéry

18. Milo I pierwszy Montlhéry

37. Hodierne de Gometz

9. Emmeline de Montlhéry

38. Guillaume Busac

19. Lituisa z Soissons

39. Adelaïde de Soissons

2. Hugues III de Broyes

40. Engelbert IV z Brienne

20. Gautier I st Brienne

41. Pétronille de?

10. Érard I st Brienne

42. Milon z Tonnerre

21. Eustachia z Tonnerre

43. Azéka z Bar-sur-Seine

5. Félicité de Brienne

44. Hilduina IV z Montdidier

22. André de Montdidier-Roucy

45. Alix de Roucy

11. Alix de Roucy-Ramerupt

46.?

23. Adelajda z?

47.?

1. Szymon I st Châteauillain

48. Henryk I st Francji of

24. Filip I st Francji

49. Anna Kijowska

12. Ludwik VI Gruby

50. Florent I er Holland

25. Berthe z Holandii

51. Gertruda z Saksonii

6. Robert I st. Dreux

52. Amédée II Sabaudii

26. Humbert II Sabaudzki

53. Joanna Genewska

13. Adelajda Sabaudii

54. Wilhelm I st Burgundia

27. Gisele z Burgundii

55. Étiennette de Bourgogne

3. Izabela de Dreux

56. Hugues de Baudément

28. André de Baudément

57.?

14. Facet de Baudement

58. Hugues de Braine

29. Agnès de Braine

59. Ade de Soissons

7. Agnieszka de Baudement

60.?

30. ?

61.?

15. Alix de Braine

62.?

31.?

63.?

 

Załączniki

Powiązane artykuły

• Okręg Szampański
• Dom Broyes
• Panowanie Châteauvillain

Bibliografia

 : dokument używany jako źródło tego artykułu.

• André Du Chesne , Historia genealogiczna rodu Broyes i Châteauvillain , Paryż, Sébastien Cramoisy ,1631( przeczytaj online ). 
• Jean-Baptiste Carnandet, Notatki i dokumenty służące historii Châteauvillain , Paryż, J. Techener, księgarz,1856( przeczytaj online ). 
• Émile Jolibois , Stara i współczesna Haute-Marne , Chaumont, Druk i litografia wdowy Miot-Dadant,1858( przeczytaj online ). 
• Henri d'Arbois de Jubainville , Historia książąt i hrabiów Szampanii, tomy 4a i 4b , Paryż, Librairie Auguste Durand,1865( przeczytaj online ). 
• Charles-François Roussel, Diecezja Langres: historia i statystyka, tom 2 , Langres, Librairie de Jules Dallet, wydawca,1875( przeczytaj online ). 
• Charles Didier, Historia panowania i miasta Châteauvillain , Chaumont, Drukarnia wdowa Miot-Dadant,1881( przeczytaj online ). 
• Ernest Petit , Historia książąt Burgundii rasy kapetyńskiej, tom 3 , Dijon, Imprimerie Darantière,1889( przeczytaj online ). 
• G. Guenin, „  Pochodzenie feudalne i pierwsi panowie krainy Arc i Châteauvillain  ”, Roczniki Towarzystwa Historii, Archeologii i Sztuk Pięknych w Chaumont , t.  5,1923( przeczytaj online ). 

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Isembart Nogent, prawdopodobnym przodkiem Simon Young, jest potwierdzone jako Pana Broyes początku XI -tego  wieku.
2. Simon Young jest wnukiem Bliss Brienne, córki hrabiego Brienne Erard I st .
3. Sprawozdanie z roku 1219 donosi, że dwóch kuszników, którzy zdobyli łupy w Châteauvillain, ale książę Burgundii zmusił ich do powrotu, otrzymało czternaście funtów odszkodowania i odsetek.

Bibliografia

• André Du Chesne , Historia domu Chastillon sur Marne , 1621.

1. André Du Chesne 1631 , s.  35.
2. André Du Chesne 1631 , s.  36.
3. André Du Chesne 1631 , s.  38.
4. André Du Chesne 1631 , s.  37.

• Jean-Baptiste Carnandet, Notatki i dokumenty dotyczące historii Châteauvillain , 1856.

1. Jean Baptiste Carnandet 1856 , str.  9.
2. Jean-Baptiste Carnandet 1856 , s.  10.

• Henri d'Arbois de Jubainville , Historia książąt i hrabiów Szampanii, tomy 4a i 4b , 1856.

1. Henri d'Arbois de Jubainville 1865 , s.  128.
2. Henri d'Arbois de Jubainville 1865 , s.  129.
3. Henri d'Arbois de Jubainville 1865 , s.  149.
4. Henri d'Arbois de Jubainville 1865 , s.  152.
5. Henri d'Arbois de Jubainville 1865 , s.  161.
6. Henri d'Arbois de Jubainville 1865 , s.  160.
7. Henri d'Arbois de Jubainville 1865 , s.  558.
8. Henri d'Arbois de Jubainville 1865 , s.  661.
9. Henri d'Arbois de Jubainville 1865 , s.  670.

• Charles Didier, Historia panowania i miasta Châteauvillain , 1881.

1. Charles Didier 1881 , s.  25.
2. Charles Didier 1881 , s.  28.
3. Charles Didier 1881 , s.  29.

• Ernest Petit , Historia książąt Burgundii z rasy kapetyńskiej, tom 3 , 1889.

1. Ernest Petit 1889 , s.  233.
2. Ernest Petit 1889 , s.  242.

• Inne referencje

1. Étienne Pattou (ostatnia aktualizacja: 22.05.2019), “  Maison de Châteauvillain  ” [PDF] , na rootshistoire.free.fr ,2019(dostęp 7 lutego 2021 r . ) .
2. (en) Charles Cawley, „  Simon Ier de Châteauvillain  ” , na fmg.ac/MedLands ( Fundacja dla Genealogii Średniowiecznej ) (dostęp 7 lutego 2021 ) , Szlachta Szampańska .
3. Émile Jolibois , Dawna i współczesna Haute-Marne , Chaumont, Druk i litografia wdowy Miot-Dadant,1858( czytaj online ) , s.  537
4. Charles-François Roussel, Diecezja Langres: historia i statystyka, tom 2 , Langres, Librairie de Jules Dallet, redaktor,1875( czytaj online ) , s.  236
5. Jean Baptiste Joseph Mathieu, Chronologiczne podsumowanie dziejów biskupów Langres , Langres, Laurent fils and company, drukarzy biskupstwa,1844( czytaj online ) , s.  1
6. Prosper Tarbé , The Chansonniers de Champagne w XII i XIII wieku , Reims, Imprimerie P. Regnier,1850( czytaj online ) , s.  34
7. G. Guenin, „  Pochodzenie feudalne i pierwsi panowie krainy Arc i Chateauvillain  ”, Roczniki Towarzystwa Historii, Archeologii i Sztuk Pięknych w Chaumont , t.  5,1923, s.  251 ( czytaj online )