Sichote-Aline

Sichote-Aline
Mapa lokalizacji Rosji rel.png Sichote-Aline Sichote-Aline
Lokalizacja Sikhote-Aline w Rosji.
Geografia
Wysokość 2077  m , Tordoki Jani
Długość 1,350  km na południowy
Administracja
Kraj Rosja
Krais Nadmorski , Chabarowsk
Geologia
Wiek Kreda

Centralny Sikhote-Aline * Logo światowego dziedzictwa Światowe dziedzictwo UNESCO
Obraz poglądowy artykułu Sikhote-Aline
Gęsta roślinność tajgi w Kraju Nadmorskim
Informacje kontaktowe 45 ° 20 ′ północ, 136 ° 10 ′ wschód
Kraj Rosja
Poddział Kraj pierwotny
Rodzaj Naturalny
Kryteria (x)
Powierzchnia 1 553 928  ha
Bufor 65 250  ha
Numer
identyfikacyjny 		766
Obszar geograficzny Europa i Ameryka Północna  **
Rok rejestracji 2001 ( 25 th sesja )

Sikhote-Alin (w języku rosyjskim  : Сихотэ-Алинь , ISO 9  : Sihote-Alin " ) to pasmo górskie w krais z Primorye i Chabarowsku na Syberii , obejmujących 900  km na północny wschód od Władywostoku . Najwyższymi szczytami są góry Tordoki Iani (2077  m ) i Ko (2003  m ) w Kraju Chabarowskim oraz Góra Anik (1933  m ) w Kraju Nadmorskim.

Sikhote-Aline tworzy szczególną strefę umiarkowaną: na przykład na poziomie fauny skrywającej kilka gatunków typowych dla tajgi czy tundry , renifer i niedźwiedź brunatny współistnieją z gatunkami zwykle tropikalnymi, w tym tygrysem syberyjskim , azjatyckim czarnym niedźwiedź i pantera amurska . Najstarszym drzewem w regionie jest tysiącletni cis japoński .

Historia

W latach 1910 i 1920 region był intensywnie eksplorowany przez Władimira Arseniewa , który opisał swoje przygody w kilku książkach, w tym Dersou Ouzala .

W 1935 r. utworzono rezerwaty przyrody Sikhote-Aline i Lazo, aby zachować florę i faunę regionu.

12 lutego 1947 r. na region spadł meteoryt: meteoryt Sikhote-Aline . Ocena energii rozpraszanej przez jego spadek mogła osiągnąć od 10 do 20  kt , z czego większość rozproszyłaby się do atmosfery. Spowodowało to powstanie kilkudziesięciu kraterów (największy mierzący 28 metrów średnicy) oraz upadek ponad 100 ton metalowych fragmentów różnej wielkości.

Centralny Sikhote-Alin jest notowana na listę Światowego Dziedzictwa w UNESCO od 2001 roku, a strona jest rezerwat biosfery od 1978 roku.

Uwagi i referencje

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z anglojęzycznego artykułu Wikipedii zatytułowanego "  Sikhote-Alin  " ( patrz lista autorów ) .
  1. (ru) Туристические комплексы
  2. (pl) „Gigantyczny meteoryt rozbija się na Syberii”, Świat meteorytów
  3. "  Sikhote-Aline central  " , na Unesco (dostęp 11 lutego 2015 )
  4. (w) „  Biosphere Reserve SIKHOTE-ALIN Information  ” , na Unesco (dostęp 11 lutego 2015 )

Zobacz również

Linki zewnętrzne