Sevidentro to stary pieve na Korsyce . Położona na zachodzie wyspy, na poziomie cywilnym podlegała prowincji Vico, a na poziomie religijnym diecezji Sagone .
Sevidentro (lub Seve Ingrentu, jak napisano w raporcie prałata Mascardiego w 1589 r., A nawet Sevedentro ) był pieve znajdującym się w biskupstwie Sagone . Jego terytorium odpowiada mniej więcej dawnemu kantonowi Évisa .
W początkach XVI -tego wieku, około 1520 roku, Pieve od Sevidentro było zamieszkanych obszarach:
W 1589 r. Prałat Mascardi, wizytator apostolski, naliczył 35 pożarów w Evisie i 30 pożarów w Cristinacce i Marignanie.
Pieve było otoczone przez:
Sąsiednie drzewa Sevidentro to:
Na początku XVIII -tego wieku , zanim został w 1790 roku, kanton Evisa, Pieve jest orkisz Sevidentro (lub Sevendentro lub Sevinentro).
„Sei Pievi, cioè Vico, Sorunzù, Sevinentro, Cruzini, e Siasalogna con 4000 e più abitanti formano questa Giurisditione. Dług pievi do risalva di quella di Vico sono quasi distrutte. Li suoi villaggi sono Otta, le Piane, e Paomia de Greci, hà il suo scalo nel principio del Golfo di Sagone, avendo annesso altro piccolo vilagio con chiesa dedicata to S. Martino la maggior parte però de Greci abitano in Paomia 450 abitanti fà la Pieve di Sevinentro formata da 5 miasto: Eviza, Marignano, Chidazzo, Cristinaccie e Tasso. ” .
Według Francesco Marii Accinelli obejmował on zatem następujące zamieszkane miejsca: Évisa, Marignana, Chidazzu, Cristinacce i Tassu.
W 591 r. Diecezja Sagone, do której należy obecne terytorium kantonalne, została powierzona przez papieża wizytatorowi apostolskiemu Léonowi, „biskupowi Korsyki”.
Rollandino, władca cinarchese pochodzący, zgodnie z kroniką, z Cinarco, tytułowego przodka tego seigneurialnego klanu i syna legendarnego rzymskiego księcia rekonkwisty z Maurów , Ugo Colonny . Wzmacnia się w miejscu zwanym Ghjineparu, w Calanche de Piana , podczas gdy szlachta, wciąż nieznana, „ blokuje ” skalistą skałę z widokiem na Spelunca w Évisa .
Aby zapewnić spokój w handlu, Piza i Genua walczą z bazami Saracenów, które pozostaną na Korsyce w 1015 r. Po zakończeniu podboju Korsyki.
IX p wieku XV p wieku Korsyka obejmuje około 250 (łącznie 180 Korsyce) kościoły romańskiego . Sevenentro jest częścią Terra dei Signori (południowa Korsyka) w przeciwieństwie do Terra dei Comune (między Calvi , Miomo i Solenzara ) i Cap Corse , pod zwierzchnictwem religijnym diecezji Sagone .
O okupacji regionu świadczy dokument z 1485 roku. Wspomina się o siedemnastu willi. Pięć z nich (Campo, la Piana, la Rimollaccia, Vistale, Revinda) należy do pułapki Salogna; pięć innych (Evisa, Lo Poggiolo, La Valle, Lo Tasso, Cristinacce) do Sevendentro. Osady Curzo, Vetrice, Pinito, Sia, Astica i Ota znajdują się na osiedlu Sia, podczas gdy w parafii o tej samej nazwie odnotowano tylko jedno zamieszkane miejsce, Paomia.
Cztery pivi, Paomia , Sia i Salogna (które miały stać się pieve Siasalogna) i Sevendentro, wynikające z reformy kościelnej zainicjowanej przez Landolfe de Pisa i jego następców metropolitów, przez kilka stuleci stanowiły nie tylko ramy życia zakonnego, ale także życia publicznego i społecznego. Badania historyczne wspominają o istnieniu piątego Pieve że od Revinda , którego terytorium, jednak wydaje się, że zostały szybko zintegrowany z Salogna i show źródeł archiwalnych koniec XV -go wieku.
W XVI -tego wieku, Korsyka jest narażona na ryzyko Barbary . Akty piractwa tureckiego mnożą się następnie nie tylko na wybrzeżach, ale także w głębi lądu. „Wspomnijmy również o zniszczeniach, jakie wyrządziła pułapka Sevendentro, w szczególności splądrowaniu Evisy w 1550 r., Wraz ze schwytaniem osiemdziesięciu niewolników - połowy populacji z 1537 r. - czy zniszczeniach dokonanych przez„ niewiernych ”w 1564 r., podczas niepowodzenia wyprawy prowadzonej przeciwko Chidazzo i Marignanie dzień po ich niespodziewanym wylądowaniu na plaży Chiuni , w pułapce Salogny ” .
Pod koniec XVII -tego wieku, pièves Sia i Sevendentro również świadczą o odnowionym pomieszczeniu, w którym wieś staje się dominującą strukturę. Społeczności Ota, Cristinacce i Tasso, Evisa, Marignana i Chidazzo, teraz ustabilizowane, potwierdzają swoją tożsamość w zindywidualizowanych granicach.
Na poziomie cywilnym pieve z Sevenentro znajdowało się w kompetencji jurysdykcji Vico.
Na początku XVIII e wieku przed wydarzeniami, które od 1729 roku, pobudzenie tego regionu podczas wielkiego buntu Korsykanów przeciwko Genui , opat Francesco Maria Accinelli któremu Genua poprosił, aby ustanowić dla celów wojskowych oszacowanie populacji z ksiąg parafialnych, zgłosił (tekst w języku włoskim):
» Giuridizione di Vico (» di là da monti «) :
lub 3989 mieszkańców
Po rewolucji pieve z Sevidentro stało się kantonem Evisa w departamencie Liamone.
Na poziomie religijnym pieve z Sevenentro przeszło pod władzę diecezji Sagone, a Calvi była siedzibą w latach 1576-1790.
„Il Vescovo di Sagone hà 500 ducati di redito che appena sono scudi 600 ò sia L.7000 circa i hà la cura di 10 pievi, cioè Pino, Olmi, w Balagna, Vico, Siasalogna, Paomia, Ginerca, Sorunzù, Crozini, e Sorunzù di sotto, cioè Sevinentro. Contiene la sua dieocesi 40 parochie risiede il Vescouo al presente in Calvi in una pro-Cattedrale: cosi dichiarata da Papa Urbano VIII . Porta la Cattedrale di Sagone il titolo di S.Gio: Ba Le altre parochie sono 55 parte nella Balagna e parte "di là da monti" in the pieve di Vico, e confinanti di Celavo, e Cauro, et altre. ” .
Społeczność Marignana była centrum pieve.
Kościół Saint Jean-Baptiste w Marignana nazywany jest kościołem piévane Saint Jean de Sevenentro. W średniowieczu był to główny kościół pieve w Sevendentro. Budynek „położony w miejscu górzystym i wiejskim, kilka mil od mieszkań”, jak wskazano w 1589 r., Relacja z wizyty prałata Mascardiego, wizytatora apostolskiego, jest budynkiem skromnym, „pozbawionym wszystkiego” . Pod koniec XVI -tego wieku, obchodzony jest Msza na święta. W XVII -tego wieku, kościół został wyświęcony i przychody związane z kanonu diecezji Sagone. Jest całkowicie zniszczony. Znajduje się w Ogólnym Inwentarzu Dziedzictwa Kulturowego .
Kościół parafialny pw św Jana Chrzciciela został zbudowany w XII th wieku, u szczytu rozkwitu sztuki romańskiej .
Miał do aneksu aż do końca XVI E wieku, kościół Saint Nicolas z Chidazzu który znajduje się 200 m od wsi. Znajduje się również w Ogólnym Inwentarzu Dziedzictwa Kulturowego.