Sergey Sudeikin

Sergey Sudeikin Obraz w Infobox. S. Soudeïkine, Pantomima , 1914.
Narodziny 19 marca 1882 lub 19 marca 1882
Smoleńsk
Śmierć 12 sierpnia 1946
Nyack
Narodowości Amerykański
rosyjski
Zajęcia Malarz , scenograf , projektant , grafik
Student Wladimir Krivoutz
Małżonka Vera Bosset ( w )

Sergei Sudeïkine (w języku rosyjskim: Судейкин, Сергей Юрьевич) to malarz rosyjski, grafik i scenograf urodzony w Petersburgu na19 marca 1882( Kalendarz gregoriański ,31 marca 1882) i martwe 12 sierpnia 1946w Hayak w stanie Nowy Jork ( Stany Zjednoczone ).

Biografia

Soudeïkine urodził się w Sankt Petersburgu w rodzinie pułkownika żandarmerii Georgesa Soudeïkine'a. Studiował w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury (1897-1909); jego nauczycielami są Abram Arkhipov , Alexeï Stepanov , Apollinaire Vaznetsov, Nikolai Kassatkin i Leonid Pasternak . Jednak przy wystawach rysunków studenckich, często prezentujących bardziej swobodne tematy nie wychodzące z programu akademickiego, przez rok pracował z Michelem Larionovem i Arthurem Fonvisine, a następnie w 1903 roku z Valentinem Serovem i Constantinem Korovinem .

Siergiej Sudeïkine zadebiutował zawodowo w Moskiewskim Teatrze Ermitażu z Nikołajem Sapunowem . Wyreżyserował cały szereg oper, w tym Orphée et Eurydice przez Glucka i La Walkirii przez Richarda Wagnera . Wraz z Sapounovnem stworzył scenografię do dramatów Maurice'a Maeterlincka (1903) i Vsevoloda Meyerholda .

On nadal kieruje i ozdabia różne spektakle dla Małego Teatru Dramatycznego , w Teatrze Tovstonogov i Teatru Komissarjevsky w Petersburgu . Jest także autorem recenzji La Balance , Appolon , Satyricon i Le Nouveau Satyricon .

W latach 1904–1907 brał udział kolejno w grupach i wystawach Szkarłatnej Róży , Rosyjskiej Przyjaźni Moskwy i Związku Artystów Rosyjskich (1905, 1907–1909). Był jednym z założycieli „ Błękitnej Róży  ” w 1907 roku.

W Styczeń 1907poślubił aktorkę i tancerkę Olgę Glébovą (1885-1945). W 1909 roku Sudeikin ukończył studia w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury i wstąpił do Rosyjskiej Akademii Sztuk Pięknych w klasie Dmitrija Kardowskiego . Poznał Alexandre Nikolaïevitch Benois , a dzięki niemu innych artystów stowarzyszenia „  Mir iskousstva  ”. W tym czasie duży wpływ wywarła na niego twórczość Constantina Somowa , który był jednym z organizatorów i dekoratorów literacko-artystycznego kabaretu Au chien errant ( Brodiachaia sabaka ).

W 1915 roku Soudeïkine wyprodukował panele dekoracyjne dla kabaretu teatralnego La Halte des comédiens . Jego obrazy są inspirowane twórczością poety Michaela Mouzminy, w szczególności poematem zagranicznym i pantomimą Zakochany diabeł . Pod koniec tego roku rozstał się z Olgą i poznał Verę Arthourovnę Strawińską (z rodziny pochodzenia francuskiego), z którą przeniósł się do Petersburga .

Soudeïkine wyjeżdża na Krym w 1917 r. I osiedla się w okolicach Alouchta . W Jałcie bierze udział w wystawie zorganizowanej przez Serge'a Makovskiego z Nicolasem Millioti i innymi artystami. WKwiecień 1919wyjechał do Tbilissi ( Gruzja ), gdzie stworzył kawiarnie literackie - Chimères i La Barque des argonautes . Przechodzi również przez Baku i Batoumi .

W 1920 r. Wraz z trzecią żoną przeniósł się do Francji, najpierw do Marsylii, a następnie do Paryża . Tam został scenografem dla kabaretu Le Théâtre de la chauve- Sour N. Baliefa. Wyreżyserował dwa koncerty dla trupy Anna Pawłowa i scenografię dla La tragédie de Salomé dla Baletów Rosyjskich przez Serge de Diagilewa . WMaj 1922, po raz kolejny rozwiódł się, po czym wyjechał na tournée po Stanach Zjednoczonych w towarzystwie Baliefa (1922) i osiadł w Nowym Jorku .

W okresie od 1924 do 1931 roku aktywnie działa w kierunku, dekoracji i produkcji gra w Metropolitan Opera , balety autorstwa Igora Strawińskiego , w tym Pietruszki (1925) i Le Rossignol (1926) i oper ( Sadko przez Rimskiego-Korsakowa w 1930 i Le Vaisseau Fantôme przez Richarda Wagnera w 1931 roku). Współpracuje z zespołami Michela Fokine'a , Léonide Massine'a i George'a Balanchine'a . Wyprodukował także scenografię do filmu Rouben Mamoulian Zmartwychwstanie (1934) na podstawie powieści Léona Tolstoïa .

Prace Sudeikin można znaleźć w wielu muzeach na całym świecie, takich jak: Galeria Trzeciakowska , The Puszkina Muzeum Sztuk Pięknych , w Muzeum Rosyjskim , w Muzeum Sztuki Radiszczew w Saratowie , w Brooklyn Museum w Nowym Jorku, a jeszcze inni.

Nikolai Goumilev zadedykował mu wersety w Voyages en Chine .

Bibliografia

(Rosyjscy artyści za granicą)

Znajomości

Bibliografia

  1. Ida Hoffmann, „Russian Symbolism: The Blue Rose”, Europalia Rosja , 2005, str. 107 ( ISBN  90 6153 610 3 )