Selzach
| Selzach | ||||
 Heraldyka |
||||
| Administracja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraj | szwajcarski | |||
| Kanton | Solothurn | |||
| Dzielnica | Lebern | |||
| Miejscowość (-a) | Altreu | |||
| Gminne gminy | Plandeka , Bellach | |||
| Burmistrz | Viktor Stüdeli | |||
| Kod pocztowy | 2545 | |||
| OFS No. | 2556 | |||
| Demografia | ||||
|
Stała populacja |
3,447 mieszk. (31 grudnia 2018) | |||
| Gęstość | 177 mieszk./km 2 | |||
| Geografia | ||||
| Informacje kontaktowe | 47 ° 12 ′ 20 ″ na północ, 7 ° 27 ′ 20 ″ na wschód | |||
| Wysokość | 445 m |
|||
| Powierzchnia | 19,48 km 2 | |||
| Różnorodny | ||||
| Język | Niemiecki | |||
| Lokalizacja | ||||
 Mapa gminy w podziale administracyjnym. | ||||
Geolokalizacja na mapie: kanton Solothurn
| ||||
| Znajomości | ||||
| Stronie internetowej | www.selzach.ch | |||
| Źródła | ||||
| Odniesienie do populacji Szwajcarii | ||||
| Oznaczenie obszaru Szwajcarii | ||||
Selzach (nazwa francuski: Saulcy) jest gmina w tym szwajcarskim kantonie Solothurn , znajduje się w dzielnicy Lebern .
Turystyka
- Kolonia bocianów w Altreu
Transport
- Na linii kolejowej Biel - Solura - Zurych
- Lądowanie dla łodzi pływających po Aar z Biel do Solothurn
- Prom dla pieszych, umożliwia przeprawę przez rzekę Aare
Historia miasta
Miasto Selzach (Saulcy) było zamieszkane bardzo wcześnie, o czym świadczą liczne odkrycia i wykopaliska z okresów celtyckich i rzymskich. Pierwsza dokumentalna wzmianka o tym miejscu pochodzi z 1181 roku pod nazwą Selsacho; w 1228 roku przekazano francuską nazwę Scigie. Później pojawiają się nazwy Selzach (1268), Sauci (1275), Selsago (1279) i Saucy (1356). Nazwa miejscowości sięga łacińskiej nazwy Saltius lub Salacius i dlatego oznacza własność Saltius / Salacius.
Saulcy od średniowiecza należeli do panów Strassberg, ale także do Sankt-Ursen-Stift z Solothurn oraz do hrabiów Neuenburg-Nidau, którzy posiadali bogate majątki na terenie miasta. Kiedy dominacja Altreu została oddzielona od dominacji Strassberga w 1309 r., Saulcy przybył do Altreu i podzielił jego los. W 1375 r. Wieś została nawiedzona najazdami Guglera. Wraz z Altreu wieś przeszła pod panowanie Solury w 1389 r., Aw 1393 r. Została przydzielona do bailiwanu Lebern, tworząc okręg sądowy.
Po upadku Ancien Régime (1798) Saulcy należał w okresie helweckim do okręgu administracyjnego Solothurn, a od 1803 do okręgu Lebern. Saulcy zyskał rozgłos poza swoim regionem w 1895 roku dzięki spektaklom pasyjnym w Selzach, które były grane co roku aż do drugiej wojny światowej. Odnowa kulturalna Teatru Pasyjna została zapoczątkowana w 1989 roku. Wreszcie co dwa lata odbywały się tu Letnie Igrzyska Saulcy.
Zbudowane dziedzictwo
- Kościół Wniebowzięcia NMP (Mariä Himmelfahrt), jeden z nielicznych zachowanych kościołów gotyckich ekstrawaganckich w kantonie Solura. Dzwonnica z 1457 roku, nawa i wieloboczny chór z lat 1514-1559, przebudowa wnętrza w latach 1867-1868 z drugą galerią i łukowatym stropem kasetonowym. Meble w stylu neogotyckim, trzy ołtarze zdobione obrazami Melchiora Paula von Deschwandena . Renowacja 1996.
- Théâtre du Jeu de la Passion 1895, konstrukcja drewniana, rozbudowana w 1913 roku.
- Fabryka sera mleczarskiego Heimatstil była wzorem dla gminy Belfaux w 1909 roku.
Powiązane artykuły
- Länggrien , wyspa Aar na terenie gminy.
Bibliografia
- „ Populacja osób zamieszkałych na stałe i tymczasowo według instytucjonalnych poziomów geograficznych, płci, stanu cywilnego i miejsca urodzenia ” , z Federalnego Urzędu Statystycznego .
- " Statystyka powierzchni 2004/09: dane miejskie " , z Federalnego Urzędu Statystycznego (dostęp 26 sierpnia 2017 )
- Kunstführer durch die Schweiz: Basel-Landschaft, Basel-Stadt, Bern, Solothurn , vol. 3, Berno, Towarzystwo Historii Sztuki w Szwajcarii,2006, 916 s. ( ISBN 3-906131-97-1 ) , str. 770.