Fundacja | 1960 |
---|
Rodzaj | Papieska Rada |
---|
Stronie internetowej | www.vatican.va/roman_curia/pontifical_councils/chrstuni/index.htm |
---|
Papieska Rada Popierania Jedności Chrześcijan jest dział z Kurii Rzymskiej ufundowała po Soborze Watykańskim II , którego celem jest udział w ekumenizmu . Jej pierwszym prezydentem był Agostino Bea , mianowany przez papieża Jana XXIII .
Rada podzielona jest na dwie sekcje: jedną zajmującą się stosunkami ze wspólnotami powstałymi w wyniku reformacji, a drugą - dotyczącą Kościołów partykularnych Wschodu. W Pastor Bonus papież Jan Paweł II przekształcił sekretariat w sobór papieski .
Kardynał Kurt Koch jest jego obecnym prezydentem, a biskup Brian Farrell jest jego sekretarzem. Zachęca do dialogu w duchu Unitatis redintegratio i utrzymuje serdeczne stosunki ze Światową Radą Kościołów .
Pochodzenie Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan jest ściśle powiązana z rady powiedział: „ Watykan II ”. Papież Jan XXIII chciał, aby zaangażowanie Kościoła katolickiego we współczesny ruch ekumeniczny było jednym z głównych celów Soboru. Dlatego 5 czerwca 1960 r. Utworzył Sekretariat ds. Popierania Jedności Chrześcijan jako jedną z komisji przygotowawczych do Rady i mianował kardynała Augustina Beę jej pierwszym przewodniczącym . Stolica Apostolska po raz pierwszy utworzyła strukturę poświęconą wyłącznie kwestiom ekumenicznym.
Pierwszą funkcją Sekretariatu było przede wszystkim zaproszenie innych Kościołów i Wspólnot światowych do wysłania obserwatorów na Sobór Watykański II . Ale od pierwszej sesji (1962) decyzją papieża Jana XXIII została zasymilowana przez komisje soborowe. Sekretariat przygotował następnie i przedstawił Radzie dokumenty dotyczące ekumenizmu ( Unitatis redintegratio ), religii niechrześcijańskich ( Nostra Ætate ), wolności religijnej ( Dignitatis humanae ) oraz, we współpracy z Komisją Doktrynalną, Konstytucję dogmatyczną o „Boskim Objawieniu” ( Dei Verbum ).
W 1963 roku Ojciec Święty określił, że Sekretariat będzie składał się z dwóch sekcji odpowiedzialnych odpowiednio za stosunki z Kościołami prawosławnymi i starożytnymi Kościołami Wschodnimi z jednej strony, az drugiej strony z Kościołami i Wspólnotami Kościelnymi Zachodu. .
W 1966 r., Po zakończeniu Soboru, Papież Paweł VI zatwierdził Sekretariat ds. Popierania Jedności Chrześcijan jako stały organ Stolicy Apostolskiej. Kardynał Bea przewodniczył jej aż do śmierci w 1968 r. W 1969 r. Na jego następcę został mianowany kardynał Johannes Willebrands. Dwadzieścia lat później przeszedł na emeryturę i został emerytowanym prezydentem; Kardynał Edward Idris Cassidy został wówczas mianowany przewodniczącym tej dykasterii.
To dzięki konstytucji apostolskiej Pastor Bonus z dnia 28 czerwca 1988, że papież Jan Paweł II przekształcił Papieska Rada Sekretariatu Jedności Chrześcijan (PCPCU), weszła w życie zmian na 1 st marca 1989 r .
Sobór ma dwojaką funkcję, polegającą na promowaniu ekumenizmu w Kościele, a także w innych Kościołach i Światowych Wspólnotach.
Jest przede wszystkim odpowiedzialna za promowanie w Kościele katolickim autentycznego ducha ekumenicznego, zgodnie z dekretem soborowym Unitatis redintegratio ; W tym celu w latach 1967-1970 opublikowano Dyrektorium ekumeniczne, które odnowiono w 1993 r. Pod tytułem: „Dyrektorium w sprawie stosowania zasad i norm dotyczących ekumenizmu”. Sobór podejmuje to zadanie we współpracy z różnymi dykasteriami Kurii Rzymskiej, których kompetencje powinny także przyczyniać się do dialogu Kościoła katolickiego i służyć jego relacjom ze wszystkimi Kościołami i wspólnotami kościelnymi.
Jednocześnie Papieska Rada stara się rozwijać dialog i współpracę z innymi Kościołami i Wspólnotami Światowymi. Ponadto od momentu powstania nawiązała serdeczną współpracę z Ekumeniczną Radą Kościołów (WCC) z siedzibą w Genewie ; od 1968 roku dwunastu teologów katolickich było pełnoprawnymi członkami Komisji „Wiara i Porządek”, wydziału teologicznego WCC. Do CPPUC należy również wyznaczanie katolickich obserwatorów na różne spotkania ekumeniczne, a z kolei zapraszanie obserwatorów lub „braterskich delegatów” z innych Kościołów i Wspólnot kościelnych z okazji ważnych wydarzeń Kościoła katolickiego. W tej chwili CPPUC prowadzi międzynarodowy dialog teologiczny z następującymi Kościołami i Wspólnotami Światowymi:
Rada zajmuje się także promowaniem spotkań z ewangelikami. W celu jak najszerszego upublicznienia wyników swoich wysiłków na rzecz jedności chrześcijan, CPPUC publikuje w języku francuskim i angielskim kwartalnik zatytułowany Information Service .
Na czele Papieskiej Rady stoi Kardynał Prezydent. Asystuje mu sekretarz, zastępca sekretarza i podsekretarz. Relacje z innymi Kościołami i wspólnotami kościelnymi są podzielone na dwie części:
W związku z odpowiedzialnością Sekretariatu za przygotowanie konstytucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym, CPPUC jest odpowiedzialny za wspieranie współpracy ekumenicznej w tłumaczeniu Pisma Świętego i jego rozpowszechnianiu). To jest powód, dla którego doprowadził do powstania Katolickiej Federacji Biblijnej, z którą jest w bliskich kontaktach. Wraz z Universal Bible Covenant opublikował Wytyczne dotyczące współpracy międzywyznaniowej w tłumaczeniu Biblii.
Komitet, powołany w 1963 r., Stara się promować między Kościołem katolickim a Kościołami prawosławnymi tradycji bizantyjskiej a Kościołami prawosławnymi wymianę studentów pragnących odbywać w instytucjach katolickich lub prawosławnych studia teologiczne lub inne dyscypliny kościelne. Międzynarodowa komisja ds. Stypendiów, w zależności od Komisji, zbiera się co roku w marcu.
22 października 1974 roku papież Paweł VI utworzył Komisję ds. Stosunków Religijnych z Judaizmem , odrębny organ, ale ściśle powiązany z KPPUC. Rzeczywiście, kardynał prezydent i sekretarz CPPUC są odpowiednio prezydentem i wiceprzewodniczącym; jego pracę zapewnia pełnoetatowy sekretarz wykonawczy. W celu realizacji wskazań Soboru Watykańskiego II Komisja opublikowała wytyczne i sugestie dotyczące stosowania soborowej deklaracji Nostra ætate i Uwagi dotyczące prawidłowego przedstawiania Żydów i judaizmu w przepowiadaniu i katechezie Kościoła katolickiego.