Nacinanie jest praktyką wykonywania powierzchowne nacięcie skóry ludzkiej.
Wertykulacja jest dobrą praktyką medyczną lub społeczną, rodzajem modyfikacji ciała lub aktem samookaleczenia, a dokładniej „samookaleczenia”.
Słowo to pochodzi z łaciny : scarificare , co oznacza „nacinać”.
Celem medyczny dla skaryfikacji jest stary, praktykowane od czasów starożytnych, jest to szczególnie XVI th wieku do XVIII th wieku było powszechną praktyką w trakcie krwawienia powierzchni.
W dzisiejszych czasach celem skaryfikacji medycznej jest leczenie chorób skóry lub obszarów położonych blisko wnętrza naskórka . Wertykulację stosuje się również w niektórych przypadkach szczepień lub w leczeniu zjadliwych przypadków trądziku różowatego .
Wertykulacja społeczna ma starożytne pochodzenie. Jest powszechnie stosowany w Afryce (szczególnie w Afryce Zachodniej ), gdzie zastąpił tatuaż, który nie wyróżnia się dobrze na ciemnej skórze. Wertykulacja społeczna ma szczególne znaczenie, jest rytuałem dojrzewania lub przynależności do małej grupy. Wykonywany jest za pomocą narzędzi tnących takich jak kawałki kamienia, szkła, łupiny orzecha kokosowego, noże.
W Aborygeni Australii i niektórych plemion Nowej Gwinei praktyce lub praktykowali wertykulację.
Na Zachodzie ta praktyka przyciągnęła zwolenników modyfikacji ciała, którzy czasami nazywają to cięciem (lub wypalaniem / znakowaniem, chociaż w tym przypadku praktyka nie jest tak naprawdę skaryfikacją). Wertykulacja dobrowolnie pozostawia widoczne blizny, gdy aspekt estetyczny jest w centrum procesu, jest częścią modyfikacji ciała i jest podobny do tatuażu, ale gdy ból i chęć zniszczenia stają się celem, staje się okaleczenia wskazujące na patologiczne zachowanie. Ta skaryfikacja (głównie w wewnętrznej części przedramion) jest bardzo powszechna w niektórych grupach młodych ludzi.
W kontekście modyfikacji ciała istnieje kilka rodzajów skaryfikacji :
Obecnie, przeprowadzana przez profesjonalistę, skaryfikacja jest najpierw modelowana na skórze, a następnie przeprowadzana w zależności od zdolności danej osoby do radzenia sobie z bólem. W przypadku pozostałych łagodnych ran, zabieg jest następnie nakładany bezpośrednio na skaryfikację, aby zarówno ograniczyć ryzyko infekcji, jak i zapobiec normalnemu gojeniu się ran. Opatrunek okluzyjny oraz regularna pielęgnacja zapobiegną zbyt szybkiemu gojeniu, a co za tym idzie powstaniu ulgi w skaryfikacji.
Obecnie wzorców jest wiele i są one różnorodne, ale praktykowane bez wiedzy na ten temat dają w rezultacie niebezpieczne, nawet tajemnicze wzorce.
Wertykulacja polega na celowym powodowaniu uszkodzeń skóry i dlatego nie jest pozbawiona niebezpieczeństwa.
Możliwe są infekcje nie tylko ze strony materiału, ale także dopóki rana nie jest całkowicie zamknięta.
Wertykulacja czasami pozwala na wyrażenie cierpienia psychicznego. Ludzie, którzy praktykują samookaleczenie, zazwyczaj wykazują dobre samopoczucie po samookaleczeniu. Może to zabrzmieć paradoksalnie, ale dzieje się tak dlatego, że podczas skaryfikacji uwalniane są opioidy , co może uczynić ten akt niezwykle atrakcyjnym dla tych, którzy przeżyli traumę i znajdują ulgę w dysocjacji . Zjawisko to może prowadzić do uzależnienia od tej praktyki.
Wertykulacja jest często postrzegana jako kara wymierzona sobie i zachowanie jej niezatartej pamięci, jako fakt oznaczający istnienie tego, kto ją wymierza, chęć buntu lub sposób na przyciągnięcie „Ostrzeżenia”. Ale w większości przypadków jest to raczej próba samoleczenia.