Język | Francuski |
---|---|
Uprzejmy | Satyra |
Data wydania | 1594 |
Redaktor | Jamet Mettayer |
La Satyre Ménippée: de la Vertu du Catholicon d'Espaigne et de la tenuë des estats de Paris (pełny tytuł) lub Satire Ménippée (zmodernizowana pisownia) to zbiorowe dzieło satyryczne łączące prozę i poezję francuską. Jego przedmiotem jest posiedzenie Stanów Generalnych zwołanych w Paryżu w dniu26 stycznia 1593przez księcia Mayenne , przywódcę Ligi wrogiej Henrykowi IV , w celu wybrania katolickiego króla.
Po raz pierwszy krążył pod płaszczem w 1593 r., został wydrukowany w 1594 r. przez Jameta Mettayera .
Satyra Ménippée pożycza swój tytuł od pracy samego wierszem i prozą przez uczonego Juste Lipse , zainspirowany Warrona , autor Saturæ Menippeæ z których tylko kilka fragmentów pozostawał podczas renesansu , bardzo cenione przez naukowców i znany wielu urzędników kancelaria, wykształcona w starożytnej literaturze pięknej . Menippus to imię cynika słynącego z drwin.
Podczas gdy Henryk de Navarre, przyszły Henryk IV , próbował siłą odbić królestwo, Hiszpanie zaproponowali zniesienie prawa salickiego i ogłoszenie infantki Hiszpanii królową Francji. Niektórzy z ligowców , odmawiając zasiadania na tronie obcej księżniczki, przygotowywali sprowadzenie stolicy do Henryka IV.
Legenda głosi, że spotkanie dobrych obywateli, „którzy pozostali Francuzami w polityce, a gallikańskimi w religii”, użyczyło pióra Henri de Navarre, dziełem na wpół poważnym, na wpół przyjemnym, aby pomóc przywrócić utracone umysły do ścieżka prawdy i zdrowego rozsądku.
W ten sposób idea Satyra Ménippée urodził się podczas spotkania przy Quai des Orfèvres w domu Guillot, kanon w Sainte-Chapelle , kilku mężczyzn ducha, zebrane do obrony we wspólnej pracy, prawdziwy interesy Francji, która chciała pozostać katolikiem i niepodległością.
Plan Satire Ménippée należy do Pierre'a le Roy , kanonika Rouen i kapelana kardynała de Bourbon . Sieurs Nicolas Rapin , poeci Jean Passerat i Gilles Durant , Florent Chrestien każdy napisał swoją część; Pierre Pithou , prawnik , przeżywa całość na nowo i doprowadza dzieło do punktu perfekcji.
Opis procesji prowadzonej przez rektora Rose i przeznaczonych do przeglądu wszystkich sił League harangues książę Mayenne The legat na papieża , kardynał Pelvé, a Aubrey, trzeci od państwa członkowskiego, w którym Pierre Pithou maluje nieszczęścia narodu francuskiego, wyrzuca mu ślepotę i przypomina o tym sojuszu ludu i monarchii narodowej, który jako jedyny mógł być w tym czasie zbawieniem Francji. „O Paryżu”, zawołał, „który nie jest już Paryżem, ale spelunque dzikich zwierząt, cytadelą Hiszpanów, Walonów i Neapolitańczyków, azylem i wycofującą się siostrą złodziei, morderców i zabójców. Czy nigdy nie chcesz poczuć swojej godności i pamiętać, że byłeś, kosztem tego, kim jesteś? Czy nigdy nie chcesz okryć się tym szaleństwem, które dla prawowitego i łaskawego króla zrodziło pięćdziesiąt roytellets i pięćdziesięciu tyranów? Tu jesteś w kajdanach, tu jesteś w hiszpańskiej inkwizycji, tysiąc razy bardziej nieznośnej i trudniejszej do zniesienia dla wolnych i szczerych duchów, jak Francuzi, niż najokrutniejsze śmierci, o których Hiszpanie potrafili radzić. "
Kopia jest opisana w: Alphonse Willems, Les Elzevier: histoire et annales typographique , pod numerem 2007, gdzie opisane są ilustracje: dwie postacie szarlatana hiszpańskiego i szarlatana lotaryńskiego.