Salix integra
Salix integra
Salix integra „Hakuro Nishiki”
| Królować | Plantae |
|---|---|
| Pod-panowanie | Tracheobionta |
| Podział | Magnoliophyta |
| Klasa | Magnoliopsida |
| Podklasa | Dilleniidae |
| Zamówienie | Salicales |
| Rodzina | Salicaceae |
| Uprzejmy | Salix |
Thunb. , 1784
| Zamówienie | Malpighiales |
|---|---|
| Rodzina | Salicaceae |
Szczegóły krewetki wierzby
Salix integra (chiński: 杞柳 qi liu; japoński: イ ヌ コ リ ヤ ナ ギ inukoriyanagi; rosyjski: Ива цельнолистная Iva tselnolistnaïa) to gatunek wierzby z Dalekiego Wschodu, który występuje w stanie naturalnym w Rosji , napołudnie od Primorsky północna granica z Chinami , na koreańskiego półwyspu, a na japońskich wyspachna Honsiu i Kiusiu . Gatunek ten został opisany przez Carla Petera Thunberga w 1784 roku w Systemat Vegetabilium .
Siedlisko
Wierzba ta ceni podmokłe łąki dolin lub brzegów rzek.
Opis
Ta dwupienna wierzba o błyszczących szaro-zielonych liściach liściastych o długości od 2 do 4 centymetrów i szerokości od 1 do 1,8 centymetra bez przylistków może osiągać od 2 do 6 metrów wysokości w swoim naturalnym środowisku. Zaczyna kwitnąć w maju. Zdobył nagrodę za zasługi ogrodnicze od Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego .
Ogrodnictwo
The odmiana Wierzba zwarta „Hakuro Nishiki” jest bardzo rozpowszechniona w ogrodach umiarkowanego półkuli północnej, gdzie znana jest w języku francuskim - mówiąc krajów pod wernakularnych nazwami „Wierzba krewetki” i „wierzba Arlequin” ( Harlequin-Weide ) w Kraje niemieckojęzyczne . Latem jest urozmaicony różowo-białymi liśćmi, a jego gałązki stają się bardziej zielone. Ten ozdobny krzew osiąga 1,50 m wysokości. Często jest to roślina szczepiona. Krewetki wierzby należy przycinać pod koniec zimy, aby każdego roku odnawiać kolorowe listowie.
Synonimy
- Salix multinervis Franch. & Sav. ;
- Salix purpurea var. multinervis C.K.Schneid. ;
- Salix japonica .
Zobacz też
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- Rozszerzenie współpracy NC.
- Salix integra Na Tropicos.
- (en) Numer referencyjny NCBI : Salix integra (z uwzględnieniem taksonów )
Bibliografia
- Hassler M. (2016). World Plants: Synonimic Checklists of the Vascular Plants of the World (wersja listopad 2015). W: Species 2000 & ITIS Catalog of Life, 2016 Annual Checklist (Roskov Y., Abucay L., Orrell T., Nicolson D., Flann C., Bailly N., Kirk P., Bourgoin T., DeWalt RE, Decock W., De Wever A., red.). Zasoby cyfrowe na www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2016. Gatunek 2000: Naturalis, Leiden, Holandia. ISSN 2405-884X.
- Botanische Jahrbücher für Systematik, Pflanzengeschichte und Pflanzengeographie, Adolf Engler (1844–1930), czasopismo, informacje o publikacji, Stuttgart: Schweizerbart, [1881] -2009.
- Walter Erhardt, Erich Götz, Nils Bödeker, Siegmund Seybold: Der große Zander. Eugen Ulmer KG, Stuttgart 2008, ( ISBN 978-3-8001-5406-7 ) . (sol.)
- Christoper Brickell (redaktor naczelny): RHS AZ Encyclopedia of Garden Plants. Trzecia edycja. Dorling Kindersley, Londyn 2003, ( ISBN 0-7513-3738-2 ) . (Eng.)
Uwagi i odniesienia
- (en) Salix integra (flora Chin)
- (w) „ RHS PlantFinder - Salix integra 'Hakuro-Nishiki' ” (dostęp 11 października 2018 )
- (w) „ AGM Plants - Ornamental ” Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze,lipiec 2017(dostęp 11 października 2018 ) , s. 93
- Uprawiany od 1979 roku przez Harry'ego van de Laar z osobników z Japonii: cf (de) J. Kelly, J. Hillier, Die Hillier Bäume & Sträucher , wyd. Thalacker, Braunschweig, 1997, ( ISBN 3-87815-086-5 ) , str. 560.
- (en) Salix integra (PlantList)