Salentin
Salento ( włoski : Salento ) jest dialekt włoski wypowiedziane w regionie Apulia , zwłaszcza w prowincji Lecce , w Brindisi i południowa część, która z Taranto .
Klasyfikacja
Salentin jest jednym z języków romańskich . Różni się znacznie od innych dialektów używanych w południowych Włoszech i jest bliższy sycylijskiemu i kalabryjskiemu , a wszystkie z nich mają wpływ na podłoże greckie lub inne ( ludem narodowym byli Messapes lub Salentyńczycy ).
Na obszarze tego dialektu znajduje się enklawa językowa Salentyna Grecja, w której mówi się po Grico . To jest naprawdę grecki dialekt , który językowo różni się od Salentine dialekcie, który jest dialektem z sycylijskiej grupy językowej .
Trzy języki miały wyraźny wpływ na salentynę: arabski , francuski i kastylijski .
Cechy szczególne
Rozróżnienie między dialektami salentyńskimi i północnymi dialektami Pouillais ( Apulian ) znajduje się w fonetyce :
- Dialekt salentyński zachowuje nietknięte grupy łacińskie, takie jak „nt”, „nc”, „mp”, „ng”, „mb”, podczas gdy dialekt północnej Apulii sprawia, że brzmią: w Bari mówimy candare, ale w Lecce , powiemy cantare (śpiewać). W Bari powiemy angora, ale w Lecce powiemy ncora (ponownie). W Bari powiemy tembo, ale w Lecce powiemy tiempu (czas). W Bari powiemy penziero, aw Lecce penzieru (myśl).
- Jedną z cech charakterystycznych Salentin jest obecność dźwięku kakuminalnego (ddh), jak w „cavaddhu” (koń), który z drugiej strony zostanie wymówiony „cavàdde” (z podwójnym „d” wymawianym, ale nie poddanym kakuminacji) w dialekty północnej Apulii. Jednak w dialektach salentyńskich znajdujemy łacińską grupę „nd”, która nie zawsze jest zachowana, ponieważ znajdujemy zarówno „quannu”, jak i „quandu”, podczas gdy w dialektach Puillais na północy zawsze znajdujemy „quànnë”.
- W dialektach salentyńskich nie ma znaczących zmian samogłosek: jego system samogłosek utrzymuje otwarte i zamknięte a i e, szczególnie na końcu słowa. Zatem casa (dom) wymawia się jako „casa”, podczas gdy w Bari (w północnej Apulii) będziemy mówić „casa”. Rzeczywiście, w dialektach północnej Apulii zauważamy obecność „a” podniebienia w dyftongu (łaciński „frater” staje się „freutë”) lub w celu przekształcenia samogłoski i w „öi” lub „ei”, co daje „gaddöine” lub „gaddeine”, które w języku Salentin będzie odmienne: „caddhina” (kura).
Przykład
Cytat z Giuseppe De Dominicis ( Lecce 1869-1905):
- "De nanti, mare e mare!" Fenca rria la ista ete nnu specchiu nnargentatu, pràcetu, sotu… A ffundu, comu sia ca lu celu allu mare stae mmescatu. "
- W języku włoskim „Di fronte, mare e mare! Fin dove przybył do vista è uno specchio argento, placido, fermo ... come se in fondo il cielo stesse mescolato col mare »
- Tłumaczenie: "Naprzeciwko, morze i morze!" Aż do miejsca, w którym wzrok się zatrzymuje, jest to srebrne lustro, spokojne, twarde ... jakby w głębi niebo mieszało się z morzem ”.
Uwagi i odniesienia
Zobacz też
Powiązane artykuły